پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پیام های شادباش تشکلات صنفی, اجتماعی و کارگری به مناسبت آغاز سال نو

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

هم میهنان، کارگران، زحمتکشان و بازنشستگان عزیز!

نوروز همواره نماد روشن فرا رسیدن بهار، جشن نو شدن طبیعت و جوانه زدن نهال امید مردم به آمدن روزگاری روشن و سرشار از بهروزی، پیشرفت و شادکامی بوده است.
“اتحاد سراسری بازنشستگان ایران”، به رغم شرایط بحرانی که هم‌میهنان مان را بیش از پیش گرفتار نموده است، فرارسیدن نوروز و آغاز سال ۹۹ و آغاز فصل بهار را به همه بازنشستگان، کارگران و همه زحمتکشان ایران شادباش می‌گوید و بر این باور است که آینده از آن زحمتکشان است.
سالی که گذشت، سال سختی بود که از یک سو با اجرای بی چون و چرای برنامه های نئولیبرالی دولت اعتدال، مانند دولت‌های پیشین حکومت، به فلاکت بیشتر تهیدستان منجر شد و مردم را به فقری فراگیر کشاند و از سویی تحریم های غیر انسانی گسترده کشورهای امپریالیستی به رهبری آمریکا بر ژرفای این فلاکت افزود. استمرار اعتراضات گسترده مردمی در طی سال گذشته از اعتصابات کارگران، اعتراض دانشجویان، پرستاران، معلمان، تا تجمعات پی در پی بازنشستگان و کشاورزان و جنبش گرسنگان و حاشیه نشینان شهرها، همه و همه نشانگر رنج بی حد مردم تحت فشار بود.
فشار و تنگنایی که توده کار و زحمت در سالی که پشت سر گذاشتیم، متحمل شد نشان‌دهنده ی ناتوانی مسئولان در حل بحران های چند لایه جامعه است. سرکوب اعتراضات پی در پی اقشار مختلف مردم و بی‌اعتنایی حاکمیت به عمق نگرانی بازنشستگان، نسبت به ناچیز بودن حقوق هایشان و عدم همترازی حقوق ها با شاغلین و فاصله چند برابری حقوق شاغلین با بازنشستگان بویژه پس از تسری ندادن افزایش ۵۰ درصدی حقوق شاغلین با آن‌ها، کاهش روزانه ارزش پول داخلی، سه برابر کردن بهای بنزین، و متعاقب آن سرکوب وحشیانه معترضان حاشیه نشین در آبان ماه، همچنین برخورد خشن با دانشجویان معترض به واقعه شلیک به هواپیمای اوکراینی و پنهانکاری حاکمیت در مواجهه با ورود ویروس کرونا به کشور و بحران عمیق ناشی از اپیدمی آن، همه و همه بیانگر بالاترین تهدید برای اقشار و طبقات نابرخوردار جامعه بویژه بازنشستگان در سال گذشته بوده است.
در یک کلام سالی که گذشت، تلخ ترین و دشوارترین سال در طول تاریخ نیم قرن اخیر ما بوده است.

“اتحاد سراسری بازنشستگان ایران” بعنوان بخشی از گردان جبهه کار و زحمت، ایمان دارد که می توان و باید با اتحاد و همدلی بر تمامی تیرگی‌ها و مشکلات پیش رو غلبه کرد و نظاره گر خنده بر لب های هم‌میهنان عزیز بود.
سالی همراه با شادکامی، بهروزی و آزادی برایتان آرزومندیم.
۱ فروردین ۱۳۹۹
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

اتحاد بازنشستگان: سالی گذشته و بهاری دیگر فرا رسیده است!

به پایان سالی تلخ و سیاه؛ مشحون از رنج و سیه روزی رسیده ایم. سالی که با سیل ویرانگر و ماتم و خانه خرابی مردم و انهدام فزاینده تر زیرساختی آغاز شد، با کشتار جوانان بیکار، گرسنه و معترض حاشیه ها در آبان ماه ادامه یافت، با مرگ دسته‌جمعی در مراسم عزای شاهانه سردار سلیمانی جلوتر رفت، با ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی به وسیله پدافند هوایی و کشتن مسافرانش امتداد یافت؛ در کتمان ورود ویروس مرگبار کرونا به کشور به خاطر کشاندن مردم به پای صندوق‌های رای به فاجعه ای دیگر نشست و در این پایان سال، ایران را با مسئله بقا مواجه کرد که در آن آخرین لقمه های نان از سفره ها غیب شده و تنها بازار گورکنان، غسالخانه‌ها و گورستان‌ها شکوفا شده است.
اکنون مرگ است که ارباب کوچه و خیابان شده و به جای حاجی فیروز به ما سلام می گوید، و زندگی در پستوها و پشت درهای بسته‌ی خانه ها نیمه پنهان شده است. در حالی به سال ۱۳۹۹ می‌رسیم که بسیاری از ما هنوز نمی‌دانیم فردا زنده ایم یا از گرسنگی هلاک خواهیم شد؟ طعمه ویروس کرونا می‌شویم یا از این دام بلا خواهیم جَست و در دامی دیگر فروخواهیم غلتید؟

بی اغراق در سال های اخیر هیچ زمان زندگی و چشم انداز آن برای مردم چنین تلخ و بی‌رحم و درآمیخته با فاجعه نبوده است ‌‌{ اما هیچ زمانی هم حس تغییر این شرایط، نقطه پایان نهادن بر این تلخی بی پایان و درهم شکستن سیاهی، در مردم چنین نیرومند نبوده است}.

در سالی که از راه رسیده امیدی اگر هست در “رویش همین حس و درآمیختن آن با آگاهی نسبت به الزامات تغییر است”.
اگر امیدی هست در ایستادن در برابر بایدها و نبایدهای زورگویان مستبد است.

با کارزارهای اعتراضی و مطالباتی؛ با همبستگی مطالبه گرانه‌ی گسترده همه‌ی هم سرنوشتان، و با گره زدن جویبارهای پراکنده یاری رسانی مردمی به جنبش بزرگ همیاری برای مشارکت موثر در تعیین سرنوشت ما.

چنین مسیری بسیار دشوار است و ما بازنشستگان به تجربه زیسته و کنشگرانه خویش تردید نداریم که در این مسیر با دانشجویان، زنان، کارگران، معلمان، پرستاران و همه زحمتکشان و آزادیخواهان و روشنفکران مردمی و اکثریت عظیم مردم رنجدیده همسو و همگام هستیم. راهی دشوار برای دفن سیاهی و تباهی و دفاع از زندگی و زیبایی، در برابر خویش داریم. اما در آستان بهار زایش، رویش و طغیان بهار، الهام بخش ماست.

امید که سال پیشِ رو، سال پایان رنج‌ها و رهایی مردم از مشکلات باشد!
۹۹/۱/۱
اتحاد بازنشستگان

پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران بمناسبت فرارسیدن سال نو

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن 002-30-1024x484.gif است

احیای طبیعت و شکست فصل سرد همواره نویدبخش تحقق دنیایی دیگر در پس امروز است. اراده انسان یقیناً بر شکست ظلم و سیاهی استوار است تا با تغییر مناسبات موجود و تحقق دنیایی بهتر، بهار زندگانی را به مانند بهار طبیعت تجربه کند.

سال گذشته، سالی بود مملو از ناملایمات و ظلم و سیاهیِ زمستانی. سالی که با مرگ و میر و خانه خرابی بسیاری از شهروندان در جریان سیل آغاز شد. سالی که فقر و فلاکت تحمیل شده به جامعه ده چندان شده و سفره کارگران و اکثریت آحاد جامعه را کوچکتر از هر زمان دیگر کرد و تعرض به معیشت مردم هر روز شدت گرفت. سالی که بسیاری از عزیزترین فرزندان جامعه در کف خیابانها به گلوله بسته شدند و جان باختند و بسیاری نیز در کنج زندانها اسیر گشتند. در واپسین ماه سال گذشته جامعه با بحرانی روبرو شد که برای تمامی نسل های زنده ی امروز بی سابقه ترین و دهشتناک ترین روزها را رقم زد. بحرانی که نه صرفاً بر اثر شیوع ویروس کرونا به این میزان شدت گرفت بلکه در نتیجه سیاستهای غیر انسانی حاکمیت در قبال جان آحاد جامعه به چنین فاجعه بزرگی تبدیل شده است.
اینها همه گوشه هایی از سیاهی و تباهی زمستانِ زندگی مردم ایران است.

اما سال گذشته تصویر دیگری نیز دارد و آن، اراده عظیم مردم برای تحولخواهی و تلاش اجتماعی آنها برای شکست این همه ظلمت و تباهی است. ازخودگذشتگی و تلاش جامعه برای کمک به سیل زدگان و اعتراضات و اعتصابات گسترده کارگران و معلمان برای دستیابی به مطالبات شان گرفته تا خیزش قهرمانانه و بیسابقه ی مردمی در آبانماه، همگی نشان از اراده تحولخواهانه مردمی دارد که دیگر زمستان و سیاهی را تاب نمی آورد و در آستانه بهار و سپیده قرار گرفته است.

در این روزهای بحران بیماری کرونا که تنها راه نجات از بیماری در خانه ماندن است می بینیم که چگونه مردم در گروه ها و دسته های مختلف در هر شهری رأساً به تلاش برای برونرفت از این بحران اراده کرده است و به محافظت بهداشتی از شهروندان برخاسته اند.

با وجود تمام فجایعی که بر سر جامعه آوار کرده اند، اما اراده ی مردم بر این استوار است که برای همیشه بساط تباهی دهر را که به چشم همه جهانیان پدیدار است برچیند و با دگرگونی این مناسبات غیر انسانی، جهان دیگری را محقق سازد.

اینک که نوروز فرارسیده است و به رسم هر ساله مردم با گشاده رویی به استقبال شادی های هم میروند متأسفانه و با وجود خطرات جدی ابتلا به بیماری کرونا، دید و بازدید ها و برگزاری جشن های همگانی و مشترک عملاً غیرممکن شده است. پس در این شرایط با تماس با خانواده زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی، از خواست آزادی زندانیان در این شرایط بحرانی حمایت می کنیم و همچنین نوروزمان را با خانواده های جانباختگان خیزش های آبانماه و دیماه شریک می شویم و سرود سرمیدهیم:

و این بند بندگی و این بار فقر و جهل
به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست
نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد

بهاران خجسته باد

اتحادیه آزاد کارگران ایران- اول فروردین نود ونه

پیام تبریک کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز

صبح امید که بد معتکف پرده غیب
گو برون آی که کار شب تار آخر شد
آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود
عاقبت در قدم باد بهار آخر شد

در سالی که گذشت شاهد رویداد هایی تلخ بودیم که هرگز فراموش نخواهند شد . این رویدادها نتیجه بی کفایتی ، خود خواهی و سود جویی مدیرانی است که زمام امور کشور را در دست دارند و تجربه نشان داده که قادر به گذر منطقی از بحران ها ی بوجود آمده نیستند .

با همه این تلخ کامی ها نوروز و فرارسیدن بهار را به همه هموطنان عزیز تبریک عرض نموده و سالی توام با موفقیت و شادکامی را برای همگان آرزو مندیم .

ضمنا از همه دانش آموزان عزیز و فرهنگیان گرامی در خواست می کنیم جهت حفظ سلامت خود و خانواده از دید و بازدیدهای نوروزی خود داری نمایند .
در پایان از زحمات جامعه پزشکی و پرستاری که این روزها با جدیت و فداکاری در خدمت رسانی به بیماران تلاش می کنند تشکر و قدردانی نموده وبرای آنها آرزوی موفقیت داریم .

کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز

۱۳۹۹/۱/۱خورشیدی

بیانیە ی انجمن صنفی معلمان کردستان / سقز و زیویه

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
ازاین باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

در حالی واپسین لحظات سال را سپری می کنیم و آمدن نوروز را به انتظار نشسته ایم که حس غریبی دارد!
حسی از جنس درد و اندوه برای بسیاری از مردمان سرزمین مان.
عزیزانی را از دست دادیم که غریبانه رهسپار شدند!
در ضیق و تنگنا بودن بسیاری از هم میهنان مان کام را بر همگان تلخ کرده، انگار که بار سنگینی بر دوش ها، قامت ها را خم کرده است.
سال نود و هشت اگر چه بسیار تلخ و سرشار از رویدادهای جان سوز بود اما درس هایی داشت و دارد که اگر در آنها غور کنیم، افق های روشنی در مسیرمان خواهد بود.

حال و روز ملت ایران تلاقی اقیانوس هاست!
یکی پر از درد بی تدبیری و رخوت دولت و هیئت حاکمه در برخورد با بحران هاست که اطلاق عنوان دولت به آن، اجحاف در حق مطلب خواهد بود!
گویی ویروس توهم و امنیتی دیدن مسائل خواب را از چشمانش ربودە است!

یکی سرشار از همدلی، وفاق و نوع دوستی افراد، سمن ها، انجمنها و… با مردم داغ دیده و اقشار فرو دستی است که چرخ روزگار استخوان هایشان را شکسته!
اگر آمیختگی فرهنگ و معنویت غنی برخی افراد مهر گستر نبود آن کور سوی امید به زیستن هم در دل اقشار بسیاری محو می گشت.
در این میان آنچه که بیشتر از هرچیزی جلوه گر بوده؛ فداکاری، فروتنی و ازخودگذشتی کادر درمان است که امیدها را در دل زنده نگه می دارد و از کوران خبرهای ناگوار، مانند سهیلی، زردی رخ بیماران و افراد در معرض خطر را از چهره شان می زداید و مهرانه ی روروک استقامتشان گشته است.

آری درد بسیار است اما آنچه که ما از نوروز در فرهنگ، آیین و سنن خود به خاطر می آوریم، بیانگر افق های روشن در پس تنگناها و ناملایمات روزگار است!
طبیعت، روییدن جوانه بر شاخه های سرمازده را نوید می دهد و ما هم از آن الهام می گیریم و در جهت تنویر افکار، بنا به رسالتی که داریم، بهره خواهیم جست و سعی ما بر فراهم سازی بستری برای پرتو افشانی زیبای خورشید از پشت ابرهای سیاه به سان گذشته و با توجه به جوهری که در ذات مان است، خواهد بود.

انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ضمن شاد باش این عید باستانی به احاد ملت ایران بخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز و توصیه به پرهیز از ازدحام،تجمع و رفتن بە سفر و دید و بازدید، خواهان اعطای مرخصی به همه ی همکاران زندانی با توجه به شیوع و همه گیری ویروس کرونا است و از دستگاه قضایی می خواهد این هشدار را جدی بگیرد.

به امید سالی جدید با اندیشه ها،تصمیمات و کرداری نو برای همگان، علی الخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز میهن مان.
انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ۱۳۹۸/۱۲/۲۹

کانون فرهنگیان استان اصفهان

همکاران صبور و آگاه
پرحادثه ترین سال، بعداز پیروزی انقلاب را با گام های لرزان سپری کردیم و با امید مضاعف به انتهای کوچه اسفند ماه ۱۳۹۸ رسیدیم و تاساعاتی دیگر پا به آستانه بهار ۱۳۹۹ خواهیم گذاشت.

بهار را پاس می داریم و از بهارآفرین دانا و توانا می خواهیم زنگ بیداری مان را دو صد چندان کند تا بتوانیم از افکارنوین و مدرن معلمان و دانش آموزان دانا به عنوان سرمایه های اجتماعی استفاده بهینه کنیم.


کانون فرهنگیان استان اصفهان،مهندسی طبیعت و حیات دوباره ی آن را به معلمان آزادی خواه و اولیاء دانش آموزان شادباش می گوید و سالی متفاوت را برای همگان آرزومند است.

کانون فرهنگیان استان اصفهان

https://akhbar-rooz.com/?p=23547 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x