نقش زنان درجنبش های اجتماعی و ضرورت ایجاد تشکل مستقل زنان
هشت مارس، روز مبارزه جهانی زنان علیه نابرابری و تبعیض جنسیتی، روز نمایش متحد در سراسر جهان برای مبارزه اجتماعی علیه سرمایه داری فرا می رسد. در مبارزات جاری علیه نظام سرمایه داری و تبعات اجتماعی اش بر زندگی میلیاردها نفر از ساکنان جهان، زنان به عنوان نیمی از جامعه نقش برجسته ای در آن داشته و دارند. مبارزه فعال زنان دراعتصابات و اعتراضات توده ای یکسال اخیردرفرانسه، ایتالیا، هندوستان، بنگلادش، برزیل، شیلی، مکزیک، ایران، لبنان، عراق، کردستان و .. خود شاهدی بر این ادعا می باشد. شرایط عینی ناشی از سیاست های ضد انسانی نئولیبرالیستی در جهان در تشدید استثمار و بهره کشی، موقعیت اجتماعی زنان را بمراتب درشرایط فاجعه آمیزی قرار داده است وضرورت مبارزه زنان را در ابعاد وسیع تری و با عبور از انواع فمینیسم چهارچوب موجود بر علیه نظام سرمایه داری دو چندان ساخته است. درکشورهایی که سود آوری و انباشت سرمایه به قوانین ارتجاع اسلامی اتکا دارد، موقعیت اجتماعی زنان درشرایط بغرنج تری قرار دارد. بی دلیل نیست که با گسترش مبارزات اجتماعی در ایران، لبنان و عراق نقش فعال زنان در آنها برجسته است.
یکی از جنبش های اجتماعی در ایران جنبش زنان است که اگر چه هنوز فاقد تشکل مستقل است ولی با فعالیت زنان پیشروو سوسیالیست در آن، توانسته است پایه های عینی گسترش خود در جامعه را آرایش دهد. سرکوب مستمر زنان طی چهل و یکسال حاکمیت جهل سرمایه در ایران با وجود انواع فشار و آزار نتوانسته است آنان را به برده گان خاموش تبدیل کند وبه اشکال مختلف مبارزه و اعتراض خود را نشان داده اند. از دیماه ۹۶ که مبارزات اجتماعی از چهارچوب اصلاح طلبی عبور کرد، جنبش زنان نیز از دایره انواع فمینیست اسلامی و منجمله کمپین یک میلیون امضا خود را رها ساخت وبرا ی تغییر شرایط عینی به جنبش کارگری نزدیک شد. در دو سال گذشته تا خیزش آبان ماه ۹۸ با فعالیت موثر زنان پیشرو پایه های تشکل مستقل زنان شکل گرفته است. در جنبش کارگری و مبارزات معلمان، پرستاران و بازنشستگان و در جنبش دانشجویی با کثرت حضور فعال زنان روبرو بوده ایم. بی دلیل نیست که در میان فعالین اجتماعی در دو سال گذشته که توسط رژیم اسلامی دستگیر و زندانی شده اند، تعداد کثیری از آنان را زنان تشکیل میدهند.
بحران فراگیرسیاسی و اقتصادی در ایران رژیم اسلامی را زمینگیر کرده است و بر بستر آن رشد و گسترش جنبش های اجتماعی و امواج خیزش های توده ای را بدنبال داشته است. خیزش کارگران بیکار شده وتهیدستان در آبان ماه ۹۸ و اعتراضات اجتماعی در عراق و لبنان رژیم اسلامی را در موقعیت ضعیفتری قرار داد وبکارگیری کلیه امکانات دستگاه سرکوب و کشتار وشکنجه از سوی رژیم ناشی از چنین موقعیت متزلزلی است. سیر تحولات دو سال گذشته در ایران روند رو به رشد مبارزات گسترده زنان در عرصه های مختلف اجتماعی را برجسته کرد ونشان داد که در کنار جنبش دانشجویی، جنبش زنان یکی از متحدین اصلی جنبش کارگری است وهرقدم پیشرفت در مبارزه توده ای برای رفاه و آزادی در ایران، بدون حضورفعال زنان میسر نخواهد بود .ضرورت ایجاد تشکل مستقل زنان از اینجا ناشی می شود.
کانون کارگران سوسیالیست
اسفند ۹۸ (مارس ۲۰۲۰)
