کولبر نکشید در مراسم روز کارگر در مریوان یکی از مهمترین خواستها و چالش مردم، کارگران و جوانان بیکار علیه توحش و جنایت حکومت اسلامی بود.!
برای چهلمین سال کردستان با حضور فعالین کارگری، جنبش برابری طلبی زنان و فعالین اجتماعی سنگر برپایی مراسمهای روز کارگر را محکم تر از همیشه حفظ کرد.
مراسمهای روز کارگر اینبار با حضور گسترده فعالین کارگری و زنان انقلابی و جوانان در کردستان برگزار شد. در سنندج، سقز، مریوان، کامیاران، بانه و کامیاران مراسمهای با شکوهی برگزار شد.
اما امسال مراسمهای روز جهانی زن و روز کارگر متفاوت بود
امسال کارگران و زنان و جوانان متحدانه در مقابل دو ویروس کشنده و پلید کرونا محکم ایستادند. پاندمی کرونا را با حفظ توصیه های اجتماعی حاشیه ای کردند و علیه حکومت اسلامی، حکومت کشنده تر از کرونا تمام قد ایستادند و آگاهانه میدانستند چه میخواهند و آنرا با استواری و با قطعنامه هایشان اعلام کردند. به کارگران جهان اعلام کردند؛ حکومت اسلامی سرمایه را نمیخواهند؛ روز جهانی کارگر روز کیفرخواست علیه توحش و بربریت سرمایه داری است؛ ما کارگران و مردم که هر روز با زیر پا گذاشتن کرامت انسانی مان روبروئیم اعلام میداریم که معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، زندگی ای شایسته انسان را فریاد میزنیم؛ و دیگر بس است فقر و گرسنگی، دیگر بس است اینهمه تبعیض و نابرابری، دیگر بس است تصمیم گیری از بالای سر مردم، دیگر بس است چپاول و غارت هر روزه زندگی ما. ما میخواهیم تبعیض نباشد، استثمار نباشد، و استبداد و آقا بالا سر نداشته باشیم. در قطعنامه های اول مه کارگراان به زندگی زیر خط فقر؛ به حقوقهای نجومی نه گفتند؛ و افزایش فوری دستمزدها به بالای ۱۲ میلیون تومان را فریاد زدند. خواهان برخورداری از حقوق پایه برای همه افراد بدون درآمد و کم درآمد شدند. برای بیکاران اعم از زن و مرد خواهان بیمه بیکاری مکفی و یک زندگی قابل قبول شدد. خواهان مسکن مناسب بعنوان حق مسلم مردم شدند و نظام حاکم و دولت را در قبال معیشت جامعه مسئو ل اعلام کردند. در این قطعنامه ها بر بر برابری زن و مرد در تمام شئون اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تاکید شد و کارگران به تبعیض جنسیتی نه گفتند؛ به حقوق انسانی کودکان و برخورداری همه آنها از یک زندگی شاد، امن، خلاق و انسانی تاکید گذاشتند؛ و در حمایت از کودکان تامین رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعیت خانوادگى را خواستار شدند؛ و اعلام کردند؛ آموزش باید برای همه کودکان رایگان باشد. کار کودک باید فورا ممنوع شود و خانواده هایی که به دلیل معضل مالی ناگزیر به بیرون کشیدن فرزندانشان از چرخه تحصیل و گسیل آنها به بازار کار هستند، تحت پوشش مالی دولت قرار گیرند و بر حق مسلم تامین ادامه تحصیل کودکان تاکید کرده و محرومیت کودکان از تحصیل را قویا محکوم نمودند. در این قطعنامه ها کارگران و همه امضا کنندگان آنها آزادی بیان و عقیده، حق تشکل و تجمع و تحزب و اعتراض، بدور از هر گونه امنیتی کردن محیط های فعالیت را فریاد زدند؛ و بر حق تشکل و تحزب بعنوان خق بدیهی و پایه ای ابراز وجود و اعتراض تاکید گذاشتند؛ به تشدید دستگیریها و فشار در درون زندانها، بر آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و ممنوعیت اعدام و لغو مجازاتهای شنیعی چون شلاق تاکید گذاشتند؛ و اعلام کردند؛ فورا باید به امنیتی کردن مبارزات کارگران، زنان و فعالین مدنی و زیست محیطی خاتمه داده شود و احضارها و بازداشت ها متوقف شود، و بدین ترتیب عملا به کمپین دادخواهی برای آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی پیوستند. اعلام کردند درمان و بهداشت باید برای همه مردم رایگان باشد و با توجه به پاندومی کرونا و ابعاد فاجعه بار آن خواهان تامین واکسن استاندارد و واکیسناسیون رایگان برای همه مردم شدند؛ بر اتحاد گسترده بخش های مختلف جامعه برای دستیابی به این خواستها و مطالباتشان تاکید گذاشتند؛ و بر خواستهای انسانی کولبران که اینروزها مردم در کردستان بویژه کارگران و جوانان بیکار با آن درگیر هستند تاکید کرده و با شعار کوبنده کولبر نکشید، جنایتهای حکومت اسلامی را به چالش کشیدند. شعار کولبر نکشید بر جسته ترین کیفرخواست قطعنامه مراسم روز کارگر در مریوان بود، و اعلام کردند؛ آلترناتیو ما پایان دادن بر استثمار و بردگی مزدی و داشتن جامعه ای شایسته انسان و قدرت شورایی و سوسیالیستی است.
مارش و مراسمهای روز کارگر در کردستان انعکاس سیاسی و اجتماعی مبارزات کارگران، معلمان، پرستاران، دانشجویان و مردم در سطح سراسری بود. تبلور اجتماعی و همدلی و هم جهتی کارگران و زنان و جوانان در کردستان با قطعنامه هایی بود که توسط نهادهای کارگری، ندای زنان، بازنشسته ها، کارگران هفت تپه، فولاد اهواز و کارگران زندانی بیان شده بود، بود. بازتابی از خواست و اعتراضاتی بود که در اشکال هزاران اعتصابات و راه پیمایی در سال ١٣٩٩ در جریان بود، انعکاس بیش از ۶٠٠ مبارزه کارگران، بازنشسته ها، زنان و مردم در کردستان بود که در سال جاری و سال ٩٩ بدست توانای آنها انجام شده است.
برپایی رژه و مراسمهای روز جهانی کارگر از ٨ اردیبهشت تا روز کارگر( یازده اردیبهشت) عملا سنگر چپ و سوسیالیستی در کردستان را نمایندگی کرد. و آلترناتیو اداره شورایی و دخالتگری حداکثری شهروندان در جامعه را با افق سوسیالیسم و دنیایی بهتر، مقابل خود قرار داد.
جامعه ایران دستخوش تحولات عظیم و زیر و رو کننده است. نابودی حکومت اسلامی خواست اصلی مردم است. قطعنامه و کیفرخواست کارگران در سطح سراسری راه های پیشروی و موثر را نوید داد. و نویدش این بود که اینبار متخد و همبسته و با خود سازمانیابی در محلات و شهرها نابودی حکومت اسلامی سرمایه را محکمتر و با افق سوسیالیستی به سرانجام خواهیم رساند.
بار دیگر به تمام دست اندرکاران و سازماندهندگان مراسم های روز کارگر در سطح سراسری و در کردستان درود میفرستیم. و به آنها میگوییم ابراز وجود شما با این همه پتانسیل انقلابی و فعالیتهای شعف انگیز و پُر شورتان افق رهایی و سوسیالیسم را تقویت بخشید!
نسان نودینیان
٢ اردیبهشت ١۴٠٠ – ٢ می ٢٠٢١
