عفو بین‌الملل از مقام‌های ایران می‌خواهد که نازنین محمدنژاد، نویسنده را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند. او از تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۹ در بازداشت به سر می‌برد و در سلول‌های انفرادی بند ۲ الف زندان، بدون ارتباط چندانی با دنیای بیرون، نگهداری شده است.
از نظر عفو بین‌الملل، نازنین محمدنژاد یک زندان عقیدتی است که فقط به خاطر نوشته‌های انتقادی‌اش در زمینه حقوق بشر در ایران، از جمله درباره حقوق زنان و حقوق کارگران، تحت پیگرد قضایی قرار گرفته است.
ماموران سپاه پاسداران نازنین محمدنژاد را در منزلش در تهران دستگیر و به بند ۲ الف زندان اوین منتقل کردند. یک روز پس از دستگیری، مقامات به خانواده اعلام کردند که وی در بازداشت به سر می‌برد، اما از اعلام محل نگهداری او سرباز زدند. او از تماس با خانواده‌اش برای یک هفته محروم بود و پس از آن چندین تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش داشته است.
مسئولان نازنین محمدنژاد را از دسترسی به وکیل انتخابی‌اش محروم کرده‌اند و از اعلام دلیل دستگیری و بازداشت به خانواده سرباز زده‌اند.
بر اساس قوانین بین‌المللی نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی نقض ممنوعیت شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی است. نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی همچنین اعمال دیگر انواع شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها علیه بازداشتشدگان را تسهیل می‌کند.
