شیدا شود نقّاشی ی آهو، چو نقّاش؛
از عشقِ جنگل، خونِ دل بر پرده ریزد
بر می دَرَد نقاّشِ زندان جامه ی خویش
آهو دَرَد پرده، به جنگل ها گُریزد.
* بیژن جزنی تا فروردین ۱۳۴۸در زندان قصر اسیر بود، او از این تاریخ تا رستاخیز سیاهکل (۱۹ بهمن ۱۳۴۹) در زندان قم زندانی ی تبعیدی بود. این تابلو که نامش “زندگی” است، اثر بیژن در زندان قم است. وی پس از عملیات نظامی سیاهکل، به اوین منتقل می شود و تحت شکنجه های شدید قرار میگیرد.
(این واضحات را در پی ی پرسش های فراوانِ دوستانِ جوانم نوشتم.)
