ملت عزیز ایران، کارگران، مزدبگیران و بازنشستگان و مستمری بگیران،
گسترش روز افزون تجمعات اعتراضی بازنشسته ها در سرتاسر ایران که تنها در بهمن ماه، هشتم و بیست و ششم، دو حرکت اعتراضی برگزار کردند، نشان از آن دارد که معیشت و سلامت آنان مدت مدیدی است که به یک آرزو تبدیل شده است.
سازمان تامین اجتماعی و همه سازمانهای تابعه آن، شستا، و کلا تمامی صندوق های بازنشستگی توسط هیئت های امنایی مدیریت می شوند که در گام نخست حامی منافع مافیای ثروت و قدرت در جمهوری اسلامی هستند. در حالیکه چنین ثروتی را نیروی کار ایران تولید می کند، ثروتی که در حال حاضر اجازه بهره برداری از آن را ندارد.
اقشار بازنشسته به خوبی پی برده اند که تنها راه طرح مطالبات و اعاده حقوقشان، حضور در کف خیابان است؛ و خوشبختانه کانونهای بازنشستگان هم این واقعیت را بخوبی درک کرده اند و راهی جز تبعیت از بدنه اجتماعی خود نمی بینند.
واقعیت این است که اقشار بازنشسته در ایران هم اکنون پیشرو و پیشگام در اعتراضات سازمان یافته و سراسری در کف خیابان می باشند. شعارها و خواسته های اقشار بازنشسته نیز صرفا منوط به مسائل صنفی نمی شوند، زمانی که می بینیم یک صدا فریاد می زنند «یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه»، «مسئول بی لیاقت، استعفا استعفا».
در این میان اما برای مقابله با استقلال عمل کانون های بازنشسته ها نهادهای رسمی جمهوری اسلامی، مانند خانه کارگر و یا جامعه پیشکسوتان، تلاش می کنند به هر شکل ممکن کانونهای بازنشستگان را تضعیف و استقلال عمل را از آنها بگیرند. البته باید یادآوری کرد که متاسفانه شورای عالی کانونهای بازنشستگان نیز بطور رسمی اعلام کرده است که با حضور در خیابان مخالف است.
اما کانون های مستقل بازنشسته ها، بر خلاف نظر شورای عالی کانونهای بازنشستگان، در تاریخ هشتم و بیست و ششم بهمن ماه در بیست شهر کوچک و بزرگ ایران در مقابل سازمان تامین اجتماعی بر مطالبات شان تاکید و با تکیه به تجربه سازمان‌یابی و با آگاهی کامل و با عمده کردن «شعارمان این زمان معیشت است و درمان»، هر نوع موج سواری حامیان جمهوری اسلامی را طرد کردند.
از این نظر ما معتقدیم که حمایت از مبارزات مستقل مدنی و سراسری بازنشسته ها و انعکاس خبری اعتراضات بی وقفه آنان، وظیفه همه نیروهای سیاسی دمکراسی خواه و عدالت طلبِ مخالف جمهوری اسلامی است.
کارگروه کارگران، مزدبگیران و فرودستان شورای مدیریت گذار
۲۹ بهمن ۱۳۹۹
