به دفاع از زندانیان سیاسی جهان و به ویژه زنان زندانی سیاسی در ایران برمی‌خیزیم!
زندانی سیاسی بی هیچ قید و شرطی آزاد باید گردد!
جمهوری زن ستیز اسلامی ایران فشار و سرکوب علیه زنان زندانی سیاسی را در دوران کرونا و در شرایطی که اعتراضات عمومی علیه رژیم افزایش یافته، با ترفند جدیدی شدت داده است تا از مقاومت جمعی زنان زندانی در زندان جلوگیری کند. سیاست سرکوب زندانیان سیاسی زن در اشکال مختلف خشونت جنسی و جنسیتی بیش از چهار دهه است که در دستور کار رژیم قرار دارد. اما با توجه به شدت یافتن مبارزه زنان در بیرون و در درون زندان علیه نظم و قوانین موجود، علیه پدر/ مردسالاری ، خشونت رژیم نیز ابعاد دیگری یافته است.
حبس طولانی زنان در زندان‌های امنیتی ویژه سپاه، مستقر در زندان اوین و زندان‌های سایر شهرستان‌ها از افزایش سرکوب جنسیتی علیه زنان حکایت دارد. زنان سیاسی در زندان های انفرادی امنیتی بدون ملاقات خانواده و وکیل در شرایط شکنجه جسمی و روحی و انواع تهدید به تجاوزات جنسی در زندان تحت فشار قرار دارند تا به اعترافات اجباری مجبور شوند.
چنانچه نمونه این اعترافات اجباری و ساختگی را در مورد سپیده قلیان و اسماعیل بخشی شاهد بودیم. این دو زندانی پس از آزادی پرده از طرح سوخته اعترافات اجباری برداشتند و دوباره دستگیر شدند. طرحی که رژیم‌های سرکوبگر برای شکستن زندانی و شکستن جنبش‌های مبارزاتی در سراسر دنیا آن را به کار می‌بندند. سیاستی که نه امروز بلکه از دهه ۶۰ در دستور کارشکنجه‌گران امنیتی تعلیم دیده موسوم به “کارشناسان” به کارگرفته می‌شود. سیاست سرکوب زندانی در پهنای جهان سرمایه‌داری برای حفظ منافع طبقاتی با توجه به شرایط متفاوت کشورها به شکل‌های متفاوت از ایزوله کردن طولانی مدت زندانی و غیره دنبال می‌شود.
اما خطا نیست بگوئیم که زندانیان سیاسی زن بسیاری که از حمایت ملی و بین‌المللی هم برخوردار نبوده و نیستند دریافته‌اند که #مقاومت_زندگی_است . چنانچه در مورد زینب جلالیان، گلرخ ابراهیمی ایرائی، مریم اکبری منفرد، پریسا رفیعی، سمیه نوروزی و سایر زندانیان سیاسی شاهد این واقعیت هستیم. دو زندانی سیاسی دیگر نیز به نام های #علی_یونسی، #امیرحسین _مرادی نزدیک به یک سال است که در “بازداشت موقت” و درسلول انفرادی محبوسند. #سلول_انفرادی_شکنجه_ است.
امسال در دفاع از همه زندانیان سیاسی همگام با نهادهای چپ و ضد فاشیست اروپا، آمریکای لاتین و ترکیه به خیابان می‌رویم تا فریاد آزادی زندانیان سیاسی ایران و جهان را سردهیم و صدای آنان باشیم. مبارزه بین‌المللی برای آزادی زندانیان سیاسی و پیوند مبارزاتی آن گونه که در فرهنگ مبارزاتی ما متاسفانه حاکم شده باید تغییر کند زیرا مبارزه بین المللی هیچگاه خیابانی یکطرفه نبوده و نیست. در این روز کنار همدیگر می‌ایستیم تا از آزادی همه زندانیانی که علیه سرمایه، مردسالاری، بنیادگرائی، فاشیسم و نژادپرستی مبارزه می‌کنند دفاع کنیم.
این تظاهرات بین المللی در ۱٩ مارس در شهر برلین برگزار می‌شود. اولین بار نهاد بین المللی کمک های سرخ در سال ۱٩٢۳ روز ۱۸ مارس، روز پیروزی کمون پاریس را به عنوان “روز جهانی کمک به زندانیان سیاسی” نام‌گذاری کردند. این روز دوباره از سال ۱٩٩۶ به ابتکار لیبرتاد و کمک‌های سرخ به عنوان روز برگزاری اقدامات مشترک در دفاع از زندانیان سیاسی در آلمان زنده گشت. امسال ۱۵۰مین سالگرد پیروزی کمون پاریس است و با این تظاهرات در دفاع از زندانیان سیاسی جهان همراه می‌شویم زیرا قدرت ما در همبستگی جهانی‌مان است!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
زندان، شکنجه اعدام ملغی باید گردد!
سرنگون باد جمهوری اسلامی!
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران- برلین
گفتگوهای زندان
زمان: ۱٩ مارس ٢۰٢۱، ساعت ۳۰׃ ۱٧
مکان: برلین، ایستگاه قطار urmstr·T- ۹U
