باران – اسعد رشیدی

وقتی انسان ها از تنهایی می نالند، منظورشان این نیست که اطرافشان خلوت است؛ تنهایی این است که هیچکس نمی فهمد چه می گویند…
«ایزایا برلین »

این تنهایی
تنهایی خودستایانه و برتری طلبانه و سوبژکتیو است.
محتوای این تنهایی کذایی
همان محتوای
«من در میان جمع و دلم جای دیگر است»
است.
تنهایی اوبژکتیو
محتواها و علل متفاوت دارد:
کاپیتالیسم
جامعه را اتمیزه می کند (مارکس) و اعضای جانعه را بیکس و بی پناه و تنها می سازد.
شاملو و اگزیستانسیالیست های دیگر هم از تنهایی
فضیلتی می سازند و پوز می دهند
و خود را باد می زنند.
ترامپ هم منادی تنهایی شاملوئیستی است:
من به تنهایی به اندازه همه رؤسای جمهور امریکا شق القمر کرده ام.
دلیل دیگراحساس تنهایی
زندگی انگلی است.
زحمتکشان و خردگرایان
از فرط کار
اصلا فرصت برای احساس تنهایی ندارند.