برقراری آتش بس نظامی بین دولت ناتانیاهو و حماس، بدون برسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین و پایان آپارتاید، نمی تواند زمینه ساز صلحی پایدار باشد
سرانجام پس از یازده روز درگیری خونین نظامی و کشتار بیرحمانه مردم غیرنظامی بویژه در غزه، با وساطت دولت مصر و … آتش بس برقرار شد. در طول این یازده روز حداقل ۲۷۰ نفر از ساکنان غزه از جمله ۶۶ کودک کشته شدند و بیش از ۱۵۰۰ نفر مجروح و دهها هزار نفر بی خانمان شدند. تعدادی از مبارزین فلسطینی نیز در شرق بیت المقدس و کرانه باختری کشته شدند و تعداد زیادی نیز مجروح و دستگیر شدند. در سمت اسرائیل نیز ۱۲ نفر کشته و دهها نفر مجروح شدند. با این همه، اعتراضات توده ای مردم فلسطین در شرق بیت المقدس همچنان ادامه دارد.
در پی این آتش بس، هر دو طرف اعلام پیروزی کردند. حماس قدرت موشکی خود را با پرتاب سه هزار راکت به نمایش گذاشت که فقط ده درصد از انها توانستند از سد “گنبد آهنین” اسرائیل عبور کنند. دولت اسرائیل نیز با نابودی بسیاری از زیرساخت ها، آپارتمانهای مسکونی و مراکز استقرار نیروهای حماس و جهاد اسلامی و نابودی دهها کیلومتر از تونل های زیرزمینی توانست خسارات و تلفات زیادی را وارد کند که اگر چه اکثرا زنان و کودکان بیدفاع بودند، اما شماری از اعضا و فرماندهان حماس و جهاد نیز در میان انها دیده می شوند. هر چند افراطیون صهیونیست به پذیرش اتش بس توسط دولت اسرائیل اعتراض کردند و گفتند که بدون کسب هرگونه امتیازی صورت گرفته است.
در طول این یازده روز، قدرتمندترین ارتش منطقه از زمین و هوا و دریا به درهم کوبیدن مردم گرفتار در نوار غزه (بزرگترین زندان روباز جهان با بیش از دو میلیون جمعیت تحت محاصره) دست زد که فقط با جنایات فاشیستها میتوان مقایسه کرد.. از آن طرف هم، سازمان ارتجاعی حماس با تلاش برای هر چه سریعتر نظامی کردن درگیری ها امکان شرکت گسترده تر مردم قهرمان و رنجدیده نوار غزه را کمتر کرد. درین تردیدی نیست که بمباران وحشیانه ارتش اسرائیل و درهم کوبیدن روزانه دهها خانه و کاشانه مردم غزه بهیچوجه همسنگِ پرتاب موشکهای ساده و عمدتا دست ساز فلسطینی ها نیست و هر دادگاه منصفانه ای، بعلت بی تناسب بودن پاسخ جنایتکارانه ارتش اشغالگر، هرگونه ادعای بی شرمانه ” حق دفاع از خود مشروع اسرائیل” را که دولتهای غربی مدافع و همدست آپارتاید اسرائیل طوطی وار تکرار میکنند، رد میکند. حتی منشور حقوق بشر سازمان ملل نیز حق مقاومت و قیام توده ای در مناطقی که مورد تجاوز و اشغال قرار میگیرند، برسمیت مشناسد. استفاده از این حق طبیعی بیش از هر زمان برای مردم ستمدیده فلسطین که تحت سرکوب و اشغال و تبعیض به سر می برند، صدق میکند. تجربه جنبش های مقاومت مسلحانه در برابر اشغالگران نازی در همین کشورهای غربی، این متحدان گستاخ امروزی دولت اسرائیل! نیز هیچوقت از یاد نرفته است.
امروز هر دو طرف ارتجاعی این درگیری خونین و نابرابر یعنی دولت دست راستی افراطی نتانیاهو- گانتز و رهبران حماس سعی میکنند که این اوضاع را به درگیری حماس و ارتش اسرائیل کاهش دهند تا اصل موضوع و علت شعله ور شدن این خیزش بی حقوقان را به حاشیه برانند. دار و دسته تا مغز استخوان فاسد محمود عباس و به اصطلاح ” دولت خودگردان فلسطین” هم که عملا تبدیل به منبع درآمد و غارت کمکهای خارجی به نفع قشر بوروکرات ممتازه فلسطینی شده، بکلی در حاشیه و خارج گود قرارگرفته است. باند محمود عباس، با آویزان شدن به سیاست خارجی ایالات متحده امریکا، اروپا و دول مرتجع عربی، نه تنها هیچ دخالت موثری در مبارزه و پیشبرد امر مردم فلسطین ندارد بلکه با همکاری امنیتی با دولت اسرائیل عملا به تضعیف و شکار مبارزان انقلابی جنبش فلسطین یاری میرساند.
اما وخیمتر شدن شرایط بسیار دشوار زندگی مردم فلسطین در مناطق اشغالی و قوانین تحمیلی آپارتاید اسرائیلی، با تعرض بیرحمانه “معامله قرن” دستپخت ترامپ – کوشنر صهیونیست که میخواست ” تیرخلاص” نهائی را به ” مشکل” فلسطین زده و با “اعطای” حاصل خیزترین سرزمینهای کرانه های باختری به اسرائیل و قانونی کردن شهرک نشینهای غیرقانونی به افراطیون یهودی مستقر درین مناطق، شیپور پایان منازعه را بدمد، درست برعکس به تعمیق و تشدید تعارض دامن زد. مقاومت و اعتراض فروخفته و در گلو فشرده مردم فلسطین بر علیه این طرح استعماری تقسیم جدید اراضی فلسطین، چیزی جز آتش زیر خاکستر نبود. خشمی که دیر یا زود شعله ور می شد. حکم اخراج چند خانوار فلسطینی ساکن بیت المقدس شرقی، نتیجه مستقیم قانون آپارتاید ” حق بازگشت یهودیان ” است که به هر یهودی ساکن هر نقطه ای از دنیا اجازه میدهد تا با ارائه ” سند مالکیت”، خانوارهای فلسطینی را که از چند نسل پیش در این بخش عرب نشین شهر ساکن هستند به خیابان بریزد و در همانحال حق هرگونه بازگشتی به سرزمین اجدادی پناهندگان جنگی فلسطینی را بطور مطلق انکار میکند، آن جرقه ای بود که بشکه باروت خشم فلسطینیان را منفجر کرد. اعتراض جمعی جوانان شجاع فلسطینی به این حکم را نه حماس و جهاد اسلامی و نه دولت درمانده محمود عباس، سازماندهی و پیش بینی نکرده بودند. از آن بالاتر پیوستن سریع فلسطینی های ساکن اسرائیل به این جنبش، همه، بویژه این سه نیرو را غافلگیر کرد. این همبستگی فرامرزی، توان جنبش اعتراضی را چندین برابر کرد و نشان داد که کل خلق فلسطین در دوسوی خط اشغالی، همدل و همراه در برابر آپارتاید می ایستند.
دول غربی و آن دسته از دول مرتجع عربی که در عادی کردن روابط با اسرائیل از یکدیگر سبقت می گرفتند، در برابر این انفجار، با دهان باز متحیر ماندند، بطوریکه تا چند روز صدائی از آنان در نیامد! ضمن اینکه رژیم اسلامی ایران نیز با ادامه لفاظی های توخالی خود در مورد “محو قریب الوقوع اسرائیل” همچون چهار دهه گذشته فقط سبب تقویت سیاستهای راست افراطی در اسرائیل شده است.
از طرف دیگر حماس با موشک پراکنی سعی در بدست گرفتن رهبری این جنبش کرد، اما قیام مردم که با اعتصاب عمومی و تظاهرات سراسری در نوار غزه، کرانه باختری رود اردن و شهرهای فلسیطنی – یهودی نشین اسرائیلی تکمیل شد و اوجی تازه گرفت، شکی باقی نمیگذارد که این نسل جدید مبارزان فلسطینی هستند، کسانی که به قول لیلا شهید ( نماینده سابق فلسطین در فرانسه و اتحادیه اروپا ) ” بهتر از نسل ما دشمن را میشناسند و با نقاط قوت و ضعف آن بخوبی آشنائی دارند”، که سازماندهی و رهبری عملی این جنبش اعتراضی راستین و توده ای را، که به نوعی نشانه های یک ” انتفاضه سوم” را با خود حمل میکند در دستان توانای خود گرفته اند. ” راه سوم ” در برابر چشمان همه در حال شکلگیری است . راهی سوای حماس و جهاد اسلامی و در ورای رهبری کنونی الفتح و دولت درمانده و فاسد محمود عباس. اولین نتیجه فوری این جنبش جدید، اعلام علنی و عملی شکست طرح ترامپ بود. به راستی کدام دولت و یا کدام سیاستمدارغربی میتواند امروز رویای “اهدای” زمینهای فلسطینی ها به یهودیان افراطی مستعمره چی را در سر بپروراند بی آنکه درگیری و جنگی بمراتب شدیدتر را که جز با نسل کشی به پیش نخواهد رفت به همراه بیاورد ؟ این مهمترین پیشروی “راه سوم” در فلسطین است.
نیروهای چپ و کمونیست و همه آزادیخواهان و طرفداران عدالت اجتماعی ضمن حمایت کامل از حق مردم فلسطین در تعیین سرنوشت خویش و پایان دادن به طولانی ترین اشغال استعماری تاریخ معاصر، باید با تمام قوا به تقویت این نسل جدید مبارزان فلسطینی بکوشند که راهی جدید بدور از ارتجاع اسلامی و بوروکراسی فاسد الفتح را طرح می ریزند.
زنده و پیروز باد مبارزات حق طلبانه خلق فلسطین برای تعیین سرنوشت خود!
با تمام قوا به یاری نسل جدید مبارزان فلسطینی بشتابیم!
زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم!
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۲۱ مه ۲۰۲۱
کدام ادم عاقل حاضر می شود که یک کشور به رهبری حماس را در کنار خود تحمل کند؟ حماس به موجودیت اسراییل اعتقاد ندارد و به نابودی تمام غیر مسلمانان اعتقاد دارد. حماس که از ترکیه، جمهوری اسلامی و دیگر کشورهای ارتجائی منطقه کمک میگیرد و نظر انها هم بر کسی پوشیده نیست.
حماس که حتی فتح را تحمل نمیکند چه برسد به دیگران که شما قبول دارید.
این موضع شما واقع گرایانه نیست و به وضع اسف بار مردم منطقه کمک نمیکند.
تا جمهوری اسلامی برجاست مردم منطقه راحتی نخواهند دید.
دوباره زیر مقاله یا اعلامیه سیاسی در اعتراض به در گیری های خونین حکومت اشغالگر اسرائیل و سازمان اسلامی ـ تروریستی حماس حرف های صد تا یک قاز نوشتی ؟
سئوال بی ربط و غلطی طرح کردید :«کدام آدم عاقل حاضر می شود که یک کشور به رهبری حماس را در کنار خود تحمل کند؟»
سرزمین تاریخی فلسطین هنوز بعداز ۱۰۰ سال از سقوط خلافت عثمانی مثل بقیه قلمروی عثمانی به عنوان یک کشور برسمیت شناخته نشده ست.
به خاطر دلجوئی و حمایت از یهودیان که در حکومت فاشیسم هیتلری به نحو باورنکردنی قتل عام شدند که تاریخ چنان قساوتی بخود ندیده بود. در سال ۱۹۴۸ سرزمین فلسطین به دوبخش تقسیم شد که یهودیان در قسمتی از آن اسکان داده شدند و فورا کشور اسرائیل برسمیت شناخته شد. ولی سهم فلسطین تا امروز آوارگی در سراسر منطقه بوده ست. حکومت اشغالگر اسرائیل در این ۷۳ سال همه نوع جنایت در حق مردم فلسطین انجام داده ست.
مردم فلسطین به اشکال مختلف برای حفظ سرزمین آبا و اجدادی خود مقاومت کرده و می کنند.
حرفهای شما دروغ ، تحریف و دشمنی با مردم فلسطین ست.
موضوع و مسئله ی قلسطین و اسرائیل در صلاحیت جنابعالی نیست که در همه جا برای خاطر اشغالگران و بانیان این تبعیض ۱۰۰ ساله روضه خوانی کنید. تمام کسانی که در این صد سال به اشکال مختلف از استقلال سرزمین فلسطین به عنوان یک کشور جلوگیری کردند در تمام جنایت ها مسئولیت دارند و امثال جنابعالی هم که آگاهانه و با سماجت فضای مجازی علیه مردم فلسطین یعنی قربانیان این فاجعه تبلیغ و دروغ پراکنی می کنی ماهیت پلید ضد مردمی و دشمنی با حقوق بشر را به نمایش می گزاری .
در این پروسه ی ۱۰۰ ساله بلاهای زیادی بر سر مردم فلسطین نازل شده شده و حماس و جمهوری اسلامی نیز همه ی آن نیست شما قصد داری مسببان اصلی که این فاجعه ی تاریخی و انسانی را ایجاد کرده اند را «تبرئه » کنی . تمام جنایتکاران باید بدون استثنا پاسخگو باشند این را شما تعیین نمی کنی .
شرم یک از خصوصیت های خوب و انقلابی انسان ست.
با کمال شرمساری باید اعتراف کنم که هنوز هم به راه حل “دو کشور مستقل در کنار هم” اعتقاد دارم. شرمسار چرا ؟ چون سازش با گروه های زورگو و مذهبی مثل حماس سابقه خوبی نداشته، ندارد و نخواهد داشت. ولی چرا به راه حل دو کشور در کنار هم اعتقاد دارم؟ چون به دنیا اجازه میدهد که چهره واقعی گروههایی مثل حماس و حتی فتح را ببینند به همچنین فلسطینیان. در عین حال چهره واقعی گروههایی مثل شما هم هویدا میشود که به اسم چپ ولی در خط راست هستید. حماس و امثال انها با دروغ و جنایت و فساد نه تنها به فلسطینیها بلکه به بقیه دنیا هم میفهمانند که اینها در عمل چیستند و چه میخواهند. و این نوع تجربه ها خود بخود میتواند راه را برای برپایی صلحی پایدار در منطقه بگشاید.
دلیل طرح سئوال من در اینجا، این بود که اختلاف نظری و واقعیت را به این شما نشان بدهم و حتی اختلاف نظر ها بین خودتان را بنمایش دراورم. ولی خیلی بیشتر از ان از خود بروز دادید!
از کوزه همان برون تراود که در اوست!
بقیه تهمت زنیها و فحاشی و گنده گوییهای شما را جواب نمیدهم.
موفق باشید!
^حرفهای شما دروغ ، تحریف و دشمنی با مردم فلسطین ست.^
با اشاره به نوشته های من این ادعا را توضیح بدهید!