هفته بزرگداشت سعید سلطانپور
(کارگردان، بازیگر، شاعر و نویسنده)
۳۱ خرداد تا ۶ تیر ۱۴۰۰
گروه تئاتر اگزیت
اعلام برنامه در یوتیوب:
«استبداد و سانسور در قلمرو هنر و اندیشه، چنان وسعت یافته که بررسی هموارهی آن وظیفهی هر هنرمند و ادیبی است که وجدان سیاسی خود را در جهت نجات حقیقت بیدار میداند.
من میگویم نباید سکوت کنیم. شاید شما نیز این را میگویید. اما عمل چیز دیگری میگوید: ما سکوت کردهایم. نفسهای جسته و گریخته هرگز کافی نیست. باید خطر کنیم. همه از تاکتیک حرف میزنیم و من چنین دریافتهام که جای کلمه «ترس» را با «تاکتیک» عوض کردهایم. اگر همه برویم و بنویسیم و هر طور شده، منتشر کنیم، دیوار سانسور میشکند .»
سعید سلطانپور، شاعر و هنرمند عرصهی تئاتر، در طول دوران زندگی هنری– ادبیاش کوشید نه تنها بین «تئاتر و شعر» و زیست اجتماعی مردمان جامعه پیوندی ارگانیک ایجاد کند، بلکه مهمتر از آن، کوشید نوعی از هنر و نوعی از اندیشهی هنری– ادبی را برسازد که نه فقط تجسم و تبلور خواستهای تودههای محروم، بلکه برآمده و تجسد پراتیک هنری و زیباییشناسیشان باشد.
او که میگفت: «هنر و ادبیات مبارز میباید با اتکاء به نیازها و خصلتهای تازهی خویش، مبانی زیبائیشناسی دیگری را در قلمرو هنر و اندیشه کشف نماید و بدان تشکل و تکوین بخشد…»، خود در این راه با پایبندی به هنر آوانگارد و رادیکال کوشید مسیرهای نویی را پیش روی دیگران بگشاید.
پس از مرگ زودهنگامی که تحمیلش کردند، دو جریان که در واقع دو روی یک سکه بیش نبودهاند کوشیدند او را از تداوم و زیست تاریخیاش باز دارند؛ که یکی مرگش را میخواست و دیگری تقید بیچونوچرایش را .
از سویی، آنان که جان ستانده بودندش، با نام و آثار و هنرش چون ممنوعهای کبیره برخورد کرده و حکم کردند که از او مگویید و مشنوید .
از دیگر سوی، جریانی در کسوت و توهم دوست داریاش، چنان در میانهی ابرها در بندش کردند که از این تبعیدی اوج ها برای اینکیان جز این بر چشم نمینشیند که او تندیس بزرگیست نشسته بر پایهای بالابلند، دور از هر تداوم زیستنی. و بدینسان تا مرزهای شخصیتی متصلب و تکساحتی چه بس بسیار تقلیلش دادند؛ چون سایهای خوشگوار اما محو شونده.
اینک گاه آن رسیده که نه فقط در برابر آنانی که نیستی و نابودگیاش را خواهانند بیایستیم، بلکه بایست آوارهای خوشنمای خویش را از او برداریم تا او زیست و بازتولید تاریخی خویش را، آنگونه که خود بود و شایستهاش است تداوم بخشد. اینک نه دیگر زمانهی در «رثا»یش سرودن، که زمانهی در «رسا»یش گفتن است.
از این رو در چهلمین سالگرد جان ستاندناش، بر آنیم با برگزاری هفتهی بزرگداشت سلطانپور، نه فقط در گرامیداشتش یادی از او کنیم –چنان که سالهاست رسم شده– بلکه مهمتر از این، میکوشیم نوری به عرصههایی بیاندازیم که سلطانپور در میدان هنر و ادبیات گشود. شاید این عرصهها گامهای نویی از نسلهای اینک را دوباره تجربه کرده، هرچه بیشتر به پیش روند .
در این هفته، گروه تئاتر اگزیت با همکاری ناصر رحمانینژاد، محسن یلفانی و مسعود پرتوی، هر شب در برنامهای، به بررسی پرنسیپها و پراتیک هنری– ادبی سلطانپور خواهد پرداخت.
گروه تئاتر اگزیت
۳۱ خرداد ۱۴۰۰
فهرست برنامهها:
شب اول
۳۱ خرداد ۱۴۰۰
ناصر رحمانینژاد: سعید سلطانپور در انجمن تئاتر ایران
مدت زمان برنامه: ۶۷ دقیقه
در یوتیوب:
شب دوم
۱ تیر ۱۴۰۰
محسن یلفانی: سعید سلطانپور، کارگردانی حادثه ساز
مدت زمان برنامه: ۳۰ دقیقه
در یوتیوب:
شب سوم
۲ تیر ۱۴۰۰
مسعود پرتوی: سعید سلطانپور؛ نوعی از عمل هنری
مدت زمان برنامه: ۶۰ دقیقه
در یوتیوب:
شب چهارم
۳ تیر ۱۴۰۰
مسعود پرتوی: سعید سلطانپور؛ نوعی از اندیشه هنری
مدت زمان برنامه: ۵۵ دقیقه
در یوتیوب:
شب پنجم
۴ تیر ۱۴۰۰
کار بر روی نمایشنامه «ایستگاه» نوشته سعید سلطانپور (بخش اول)
ناصر رحمانینژاد به همراه گروه تئاتر اگزیت
مدت زمان برنامه: ۶۹ دقیقه
در یوتیوب:
شب ششم
۵ تیر ۱۴۰۰
کار بر روی نمایشنامه «ایستگاه» نوشته سعید سلطانپور(بخش دوم)
ناصر رحمانینژاد به همراه گروه تئاتر اگزیت
مدت زمان برنامه: ۵۳ دقیقه
در یوتیوب:
شب هفتم
۶ تیر ۱۴۰۰
کار بر روی نمایشنامه «ایستگاه» نوشته سعید سلطانپور(بخش سوم)
ناصر رحمانینژاد به همراه گروه تئاتر اگزیت
مدت زمان برنامه: ۴۸ دقیقه
در یوتیوب: