نبض ایران لحظه به لحظه با اعتصابات گسترده و سراسری کارگران نفت، می زند.
در ادامه اعتراضات و اعتصابات ماه گذشته در بخش های مختلف در صنایع نفت و پتروشیمی ها، از روز گذشته بار دیگر دهها بخش در شهرها مختلف وارد اعتصابات سراسری شده اند.
هزاران کارگر رسمی و غیر رسمی، پیمانکار و قراردادی، با هر سابقه کار و مهارت و تخصص و … مختلف، در آبادان، گچساران، بهبهان، بوشهر، عسلویه و تهران، وارد اعتصاب شده اند!
اعتصاب سراسری کارگران صنایع نفت و گاز، برای خواست و مطالبات عمومی و “ویژه” همه کارگران در بخش های مختلف، براه افتاده است!
از افرایش دستمزد و سقف دستمزدها، تا کوتاه کردن دست پیمانکاران و لغو قوانین برده وار “مناطق ویژه اقتصادی”، از ایمنی محیط کار، تجهیزات و امکانات تهویه و سرمایشی و گرمایشی تا بالابردن استاندارد بهداشتی و خوابگاها و حق تشکل و تجمع، مطالبه جمعی این اعتصابات است!
اعتصابات گسترده تر و بیشتری در راه است!
کارگر نفت، آن رهبر سرسخت دیروز ، امروز و چهار دهه بعد در قامت کارگر آگاه، دیوارهای چهل ساله “آپارتاید” و جداسازی از سایر بخش های طبقه کارگر در سایر صنایع را شکست! توطئه ها و دسیسه های باندهای حکومتی برای مهار اعتراضات ش را خنثی کرد و پشت سر گذاشت.
شکاف قسمتی و قراردادی بین خود، را هم آورد و همبسته و متحد پا به میدان گذاشت! شکاف و تفرقه ای که قراردادهای متعدد و متنوع با دهها شرکت پیمانکار، صف متحد و همبسته این بخش از کارگران این صنعت اصلی را شقه شقه کرده بود، را هم آورد! کارگر پیمانکار نه در رقابت با کارگر رسمی که متحد او اعلام کرد که همچون رفقایش به اعتصاب کارگران رسمی می پیوندد.
اعتصابات گسترده تر و بیشتری در راه است! اعتصاباتی که توسط شبکه ای از کارگران پیشرو، سازماندهندگان و دست اندرکاران مجمع عمومی و شوراها هدایت می شود.
اگر دشمن طبقاتی در حاکمیت پس از رنگ باختن سریع رنگ ریاکاری “مستضعف پناهی” ش، با درس گیری از نقش کارگر نفت در انقلاب ۵٧، آموخت و از همان روز اول به جدال کارگر نفت رفت تا به سرنوشت حکومت قبلی دچار نشود! و با امنیتی و نظامی کردن محیط کار این بخش از طبقه، توانست بساط استثمار و بهره کشی از کارگر در ایران را بازسازی کند!
کارگر نفت هم آموخت که نه در شمایل “مستضعف” محیط های اسلامی، که بعنوان کارگر متمدن، آگاه، متحد و متشکل از جا بر خیزد و جدال ناتمام با حکومت استثمار و فقر و بردگی را در شرایط دیگری و این بار قوی تر، مصمم تر و روشن بین تر، به پیش ببرد!
کارگر نفت در اولین قدم دیوارهای جداسازی با سایر بخش های طبقه کارگر در کشور را خراب کرد! تا شکاف های قسمتی و دستمزدی و شرایط کاری متفاوت و … را پرکند، متحد و همبسته به میدان بیاید!
حرکتی که به درست توسط سندیکا کارگران هفت تپه مورد گرمترین حمایت ها قرار می گیرد.
این تازه آغاز کار است!
طبقه کارگر در ایران پسا انتخابات، پسا مضحکه ای که حاکمیت تلاش کرد آن را “به سلامت” و با “کمترین هزینه” سپری کند، تازه جدال اش را در سطح و فاز دیگری، فرسنگها به پیش، آغاز کرده است!
ایران پسا هفت تپه و فولاد و نفت، نمی تواند ایرانی در مسیری، جز سوسیالیستی باشد.
حزب حکمتیست (خط رسمی) خود را بخشی از جنبش طبقه کارگر ایران میداند و در این راه تمامی تلاش خود برای بیشروی کارگران نفت را، بکار می برد.
زنده باد جنبش مجمع عمومی
زنده باد جنبش برپایی شوراهای کارگری
