سايت سياسی - خبری چپ - تريبون آزاد

ادای دین ما به جانباختگان قتل عام های سال ۱۳۶۷ با ایجاد روز یادبودی بین المللی – م. پروین

تابستان دیگری در راه است و یادآور قتل عام هزاران انسانی که با فتوای خمینی در تابستان ۱۳۶۷ جان باختند. از آنجائیکه این اعدام ها در روزها و ماههای متفاوتی رخ داد، فعالان سیاسی و حقوق بشر مراسم خود در یادبود این قتل عام ها را بطور جداگانه و در روزهای مختلف برگزار کرده و میکنند. این روزها انشا نویسی های ما  نیز دوباره در مورد این قتل عام ها که از بزرگترین جنایات رژیم اسلامیست آغاز شده است. بیائید با چالش یکدیگر راه کار دیگری را نیز برای دستیابی به نتایج بهتر پیشه خود کنیم تا کمی از دینمان را به این جانباختگان و دیگر قربانیان رژیم اسلامی در ایران ادا کرده باشیم و به اهداف دیگری نیز که در این نوشته آمده است دست یابیم.

در بزرگداشت این جان باختگان، مهم نیست که افراد به کدام گروه تعلق داشته اند و مرام و مسلکشان چه بوده است. مهم اینست که این افراد تنها به دلیل مخالفت با رژیمی جنایتکار جان باخته اند.

ما با اتفاق و هماهنگی میتوانستیم و هنوز نیز میتوانیم شرایطی ایجاد کنیم که این جنایات از عوامل تعیین کننده در عدم شناسائی رژیم اسلامی از طرف قدرتهای سود جوی جهانی بشود.

از این رو بود که سالها پیش در ارزیابی این مراسم، توجه ما در گروه مهر به این امر معطوف شد که برای جلب نظر آزادی خواهان جهان به این جنایات، و نهایتاً استفاده از آن برای روشن‌ترکردن ماهیت رژیم جنایتکار حاکم بر ایران، لازم است که روز خاصی را بعنوان روز قتل عام تعیین کنیم. روزی که تمام افراد و گروههائی که این جنایات از یادشان نخواهد رفت، مراسمی را در کشور های مقیم خود برگزار کنند.

برای تحقق این امر تا حدی که امکانات ما اجازه میداد، از طریق تماسهای فردی، گروهی، ای میل، نامه، رادیو و تلویزیون نظر خواهی کرده و در خواست کردیم که گروهها و افراد پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارند. به روشنی نیز توضیح داده شد که این امر مغایرتی با روزهائی که آنها معمولا مراسم خود را بر گزار میکنند ندارد بلکه وجه تمایزش آنست که بطور مشترک و نهایتا بسیار چشم گیر تر این مراسم در یک روز خاص نیز برگزار خواهد شد. پیشنهاد گروه  ما اینبود که برای در بر گرفتن همه کشتارها، پایان تابستان و نهایتا اول سپتامبر میتواند روز مناسبی باشد. متاسفانه هیچ پیشنهادی دریافت نشد!

منتها ما تلاش خود را ادامه دادیم. برای اینکه این روز شناخت جهانی پیدا کند، سعی کردیم تا سازمان عفو بین الملل را متقاعد کنیم تا اول سپتامبر را بعنوان روز یادبود جهانی قربانیان سیاسی وعقیدتی اعلام کند. بعنوان اولین قدم، قطعنامه ای در این مورد اَماده کرده و در کنفرانس ناحیه جنوب سازمان عفو بین الملل در شهر سیاتل امریکا مطرح کردیم. این قطعنامه در تاریخ ۱۹ اَوریل ۲۰۰۲ به تصویب رسید [۱]. با پیگیریهای بسیار سر انجام سازمان عفو در کنفرانس سالانه ای که در شهر پیتسبورگ داشت این پیشنهاد را طی قطعنامه P5 در ۴ آوریل ۲۰۰۳  تصویب کرد. سازمان عفو در پایان این قطعنامه عنوان کرد که اگر سایر سازمانهای حقوق بشر نیزبا این روز موافق باشند و روز دیگری را پیشنهاد نکنند، اول سپتامبر بعنوان یک روز جهانی اعلام خواهد شد [۲].

متاسفانه بجز گروه مهر، تمامی گروه ها و سازمان های ایرانی این روز را نادیده گرفته و به گرد هم اَئیهای کوچک اینجا و اَنجا در میان ایرانیان ادامه دادند. این عدم توجه باعث شد که سازمان عفو هم اینکار را ادامه ندهد و علیرغم اعتراضات بسیار ما، این فرصت استثنائی از دست رفت.

خوشبختانه همچنانکه در نوشته‌های دیگری عنوان شد، سازمان عفو بین الملل به دلیل نقش ابراهیم  رئیسی در قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷(۱۹۸۸)، اقدام جدی و رسمی را برای بررسی او بخاطرجنایات و اقدامات  ضد بشری آغاز کرده است[۳]،    [۴].

 این امر انگیزه آن شد که من دوباره به تلاش برای به رسمیت شناختن بین‌المللی اول سپتامبر بعنوان روز بین‌المللی قتل عام و نقض حقوق بشر انسان‌ها  بپردازم. انتخابات هیئت مدیره جدید سازمان عفو که بزودی در ۹ جولای انجام خواهد شد وسیله مناسبی بود که من این سئوال وخواست را به نظر خواهی ۷ کاندیدای مدیریت بگذارم.  تا بحال دو نفر از کاندیدا ها پاسخهای امیدوار کننده ای با متنی که در زیر آمده است  برایم فرستاده اند:

۱-  پاسخ پروفسور باربارا اسپرال (Prof. Barbara C. Sproul)

” من پرسش شما را به افراد هئیت مدیره فعلی سازمان عفو منجمله رضا فخاری، رئیس فعلی هیئت مدیره فرستادم و یادآور این شدم که دبیر کل  سازمان عفو، اگنس کلامرد (Agnes Callamard)  پیروزی رئیسی را ” یادآور تلخ تسلط مجازات بر ایران” خوانده است.  سازمان عفو مطمئناً به این موضوع توجه دارد و من جویای آن خواهم بود که چرا به قطعنامه شما عمل نکرده است.”

۲- پاسخ خانم پنه لوپه هالکیاداکیس (Penelope Halkiadakis)

”من فکر می کنم این یک فرصت عالی برای میزبانی شما و نویسندگان اصلی قطعنامه در یک جلسه هیئت مدیره برای بحث در مورد این موضوع است. در این جلسه ، شما می توانید پیشنهادات خاص خود را ارائه دهید ، از جمله اینکه چه موارد حقوق بشری هست که  فکر میکنید سازمان عفو باید توجه بیشتری به آن‌ها نشان دهد و اینکه چگونه این نظرات ممکن است با استراتژی سازمان عفو همسوئی پیدا کنند.

براساس نتیجه کار وعلاقه سایر اعضای هیئت مدیره، این فرصتی است  که می تواند به یک گروه کاری تبدیل شود که در آن شما ، متخصصان کشور، کارکنان و سایر ذینفعان مربوطه برای طراحی یک مبارزه با هم کار  کنند.”

توجه این دو نفر، انتخاب و رأی دادن من به کاندیداهای سازمان عفو را بسیار راحتتر کرد!

امیدوارم که ایرانیان دیگری هم از این موقعیت بهره برداری کرده و با عضویت در سازمان عفو حق رأی دان و انعکاس نظرات در کنفرانس ها و نشست ها را بدست آورده باشند. نتیجه انتخابات سازمان عفو در یک کنفرانس اینترنتی از طریق زوم در تاریخ ۱۴ جولای اعلام خواهد شد. افرادی که عضو سازمان باشند میتوانند در این کنفرانس شرکت کنند.

شناخت روز اول سپتامبر به عنوان یک روز جهانی برای یادبود قربانیان خشونت های سیاسی و انعکاس همه جانبه و متحدانه ما میتواند نتایج بسیار مثبتی داشته باشد. پشتیبانی سازمانهای بین‌المللی در برسمیت شناختن این روز و اقدامات قانونی آنها برای بررسی جنایات رئیسی در این قتل عام ها و  دیگر موارد عامل بسیار موثری است تا بتوان فشاری بر سیاستمداران جهانی اعمال کرد تا با مشروط کردن  هر نوع ارتباطی  با رژیم اسلامی به توقف نقض حقوق بشر، سیاست‌های خارجی را تغیر دهند .

البته از آنجائیکه رژیم اسلامی هرگز به این شرط تن در نخواهد داد و این شرط ارتباطات دول سود جو با این رژیم را تعلیق به محال میکند، امکان تحقق آن شاید کم باشد. منتها آنچه که بدون شک اتفاق خواهد افتاد اینستکه تلاش متحدانه ما همراه با سازمانهای بین‌المللی و حمایت مردم آگاه شده، ارتباطات و کمک‌های به این رژیم را به حداقل خواهد رساند. مهمتر از همه، این خواست همه جانبه، فعالان درون مرز را در سازماندهی ایرانیان برای جنبش نافرمانی توانمند خواهد ساخت.

در خواستم از کلیه سازمانها، گروه‌ها و آزادی خواهان این است که به این امر توجه مثبت نشان دهند و موافقت های خود را برای اینکه آماده اند تا برای تحقق شناسائی روز جهانی قتل عام زندانیان سیاسی اقدام  کنند را به اطلاع ما برسانند. میتوانیم در یک نشست از طریق زوم، جزئیات تلاشهائی سازمان یافته را به بحث بگذاریم. اینکار جز با همکاری و اتحاد عمل ما ممکن نیست. بر فرض چنانچه روزی هم شناخته شود اگر مورد بهره برداری سازمان یافته ما قرار نگیرد، ره بجائی نخواهد برد.

لطفاً نظرات خود را با من در میان بگذارید و تا میتوانید آنانی را که میشناسید در این کار همراه سازید. 

به امید روزهائی که نوشته‌های ما تنها  گزارش فعالیتهای ما، دستاوردهایمان و تلاش برای تحقق راه کارهای جدید باشد.

منابع:

۱. Request for Commemoration Day for the Political Prisoners Massacred By their

    Governments Sponsored by Pari Emam (MEHR Iran) at AI Southern Region Annual Meeting,

    Group 663, April 19, 2002

http://mehr.org/Resolution_Seattle.htm

۲. Request for Commemoration Day for the Political Prisoners Massacred By  their Governments

    Resolution P-5 (Adoption of the resolution proposed by MEHR at AI Southern Region)  April 4,

    2003 Pittsburg

http://mehr.org/resolution_p5.htm

۳. Ebrahim Raisi must be investigated for crimes against humanity

https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/06/iran-ebrahim-raisi-must-be-investigated-for-crimes-against-humanity/

۴. Presidency of Ebrahim Raisi a Grim Reminder of the Crisis of Impunity

https://www.amnesty.org/download/Documents/MDE1343142021ENGLISH.PDF

https://akhbar-rooz.com/?p=118622 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
جعفر بهکیش
2 سال قبل

خانم پروین گرامی سلام، اگر اعضای کانادای عفو بین الملل هم امکان شرکت داشته باشند حتما به این قطعنامه شما رای خواهم داد و اگر متن رسمی قطعنامه را به شکلPDF برای من ارسال کنید آنرا برای گروه محلی عفو بین الملل که عضو آن هستم خواهم فرستاد.
حتما می دانید که در پنجم جون ۲۰۱۳ پارلمان کانادا به واسطه تلاش های برخی از فعالین سیاسی ایرانی اول سپتامبر را به عنوان “روز همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران” اعلام کرد. متن این قرار چنین است:
That the House condemn the mass murder of political prisoners in Iran in the summer of 1988 as a crime against humanity, honour the memory of the victims buried in mass graves at Khavaran cemetery and other locations in Iran, and establish September 1 as a day of solidarity with political prisoners in Iran.
https://www.ourcommons.ca/DocumentViewer/en/41-1/house/sitting-263/journals

به گمان من در صورتی که اقدام شما بخواهد جهانی شود، لازم است این اقدامات با همدیگر هماهنگ شوند.

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


1
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x