یکماه است که در اعتصاب بسر میبریم. در بسیاری از مراکز و مجتمع ها بخاطر متوقف شدن کار پروژه ها بدلیل اعتصاب، پیمانکاران تعدادی از کارگران پیمانی روزمزد را اخراج کرده و به آنها اعلام کرده اند که هر گاه اعتصاب تمام شد در صورت نیاز خبرشان میکنند.
تنها در عسلویه دوهزار نفر از همکاران مان توسط پیمانکاران اخراج شده اند. همچنین عده ای از کارگران پیمانی روزمزد با شروع اعتصاب خود کار را تعطیل کرده اند و در نتیجه اخراج شده اند. و وضعیت در دیگر مراکز اعتصابی بر همین منوال است. این درحالیست که بسیاری از کارگران اخراجی دو تا سه ماه مزد طلب دارند.
در همین مدت از سوی کارگران اخراجی از جمله از سوی کارگران پیمانی پالایشگاه آبادان تجمعاتی صورت گرفته است و کارگران خواستار بستن قرارداد و پرداخت فوری طلب های خود شده اند.
اعتراض علیه این اخراجها و گرو گرفتن مزد کارگران اخراجی، حرکت مهمی در کنار اعتصاب قدرتمند ما است. شورای سازماندهی اعتراضات تاکید دارد که در همه جا علیه این بیکارسازی ها و این قلدری ها باید تجمع کرد. با توجه به فشار اعتصاب قدرتمند دهها هزار نفره خود آنقدر زور داریم که پیمانکاران را نه تنها وادار به تمدید قرار داد با همکاران اخراجی خود کنیم بلکه مطالبات اعلام شده مان را تحمیل کنیم. همین مدت شاهد بودیم که در جاهایی به دستمزد دو برابری و بیست روز کار و ده روز مرخصی گردن گذاشته اند و همین ها را میتوانیم در سطح سراسری به پیمانکاران بقبولانیم.
در چنین شرایطی خود کارگران اخراجی یک نیروی مهم برای اعتراض علیه تعرضات کارفرمایان و اخراج هستند. باقی کارگران اعتصابی هم باید آنها را در اعتراضاتشان همراهی کنند. این کارگران بخاطر عزم متحد همه ما کارگران پیمانی در نفت از کار بیکار شده اند و دفاع از آن ها برای عقب زدن تعرضات کارفرمایان بسیار بسیار مهم است. متحد و همبسته اعتصاب خود را به جلو ببریم.
