٢٨ خرداد روز نه بزرگ، و شروع تیر ماه ١۴٠٠ با اعتصابات کارگران صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و تجمعات اعتراضی کارگران هفت تپه با ادامه تجمعات اعتراضی بازنشسته ها، اعتراض صدها هزار نفر در تهران و ده ها شهر علیه خاموشی و نداشتن برق، با تصرف خیابانها در چندین شهر خوزستان با شعار آب نداریم با دمای گرم خوزستان عجب پُر شور و شعف شده. دمای اعتراض گرم و گرمتر شده. اعتراضات سیاسی شده، اجتماعی شده، صدای رسای زنان و مردم ناراضی در مترو صادقیه تهران دمای اعتراض را با ارتفاع کرد. آب مثل آبان با شعارهای کوبنده مرگ بر جمهوری اسلامی دستاوردهای خیزش میلیونی آبان را تحکیم بخشید. هژمونی کارگران بر روند اوضاع سیاسی تقویت و به عنوان نیروی اجتماعی که در برنامه اش رهایی کل جامعه امر او است را تا همینجا قدمهای بلندی برای پیشروی های بیشتر تعرضی کرده است، اعتصاب شکوهمند کارگران صنایع نفت و تجمعات اعتراضی کارگران نیشکر هفت تپه با خواست حقوقهای دوازده میلیون تومان خواست میلیونها کارگر، معلمان و پرستاران برای تامین معیشت به خواست اصلی در آمده است.
بازنشسته ها همواره با تجمعات یکشنبه های اعتراض تمام قد ایستاده اند.
اعتراضات تیر ماه سال جاری گام مهم طبقات اجتماعی در حال مبارزه با حکومت اسلامی است. این اعتراضات خواست میلیونها نفر از جامعه را نمایندگی می کنند که یک دنیای بهتر و انسانی را میخواهند.
حضور خانواده های کارگری و زنان خود نیز پیشروی مهم دیگر جنبش کارگری و خیزشهای توده ای کنونی است، حضور زنان در اعتراضات و مبارزه برای رهایی از دست حکومت اسلامی قدرتمند شده و موجبات جلب و حمایتهای گسترده تر مردم را بیشتر کرده است.
این اندازه از تجربه اعتراض و مبارزه، اعتصاب و خیزشهای توده ای نباید در این سطح توقف کند. جنبش کارگری نیاز ضروری به هماهنگی و بهم وصل شدن در سطح سراسری دارد. متشکل شدن کارگران بیش از هر دوره ای ضروری شده است. خیزشهای مردمی باید مورد حمایت سراسری قرار بگیرند. با هر خیزش مردمی، سر بلند کردن ده ها اعتراض و خیزش در شهرها ضروری شده است. درد و رنج و خواستهای مردم مشترک است. منزلت معیشت، رفاه و زندگی انسانی، واکسیناسیون فوری و رایگان، آب، نان، دارو، تحصیل رایگان، حقوق های پایه، بیمه بیکاری، کوتاه کردن دست نیروهای انتظامی از کشتن کولبران، ممنوعیت اعدام و مبارزه با دستگیری ها و پایان دادن به امنیتی کردن فعالیت، پایان دادن به تبعیض جنسی و مبارزه علیه ستم کشی زنان، مبارزه علیه ستم ملی و تبعیض فرهنگی و زبانی، نکشتن و دستگری بهائیان و اقلیتهای مذهبی، ازادی، آزادی بیان و تشکل و … خواستهای مشترک و مبارزات مشترک در خیزشهای توده ای مردم و اعتراضات کارگران است.
شرایط برای متشکل شدن کارگران آماده است. پلاتفرم عملی کارگران پیشرو باید هم اکنون حول تشکل کارگران شکل بگیرد. کارگران پیشرو در هفت تپه و صنایع نفت و هپکو و … میگویند؛ که طبقه کارگر با اتکاء به خود و نیروی مستقل خود برای دست یافتن به خواستهای طبقاتی‌اش باید متشکل شود و با اتکا به تشکل مبارزه را ادامه دهد. اداره شورایی و اعمال دخالت کارگران و مردم در سرنوشت خود، شوراهای اعتراضی محلهای کار و اعتصابات، و شوراهای اعتراضی در محلات امروز دیگر به نیاز مبرم طبقه کارگر و خیزشهای مردمی تبدیل شده است.
سرکوب خونین آبان توسط حکومت اسلامی ناکام شد. مردم تسلیم نشدند. بر ابعاد کمی و کیفی اعتراضات بعد از آبان و دی ماه ٩٨ افزوده شد. بیش از دوهزار اعتصاب و اعتراض کارگری و خیزشهای مردمی در سال نود و نه خود فاکتور مهم در ناکامی های حکومت اسلامی برای بدست گرفتن سیاست سرکوب و خفقان سالهای دهه شصت است.
کارگران با اعتراضات کوبنده، با تداوم اعتراضات در اشکال اعتصاب، راه پیمایی و تجمع، دیوار خفقان سیاه حکومت اسلامی را به عقب راندند. مردم با خیزشهای کوبنده و وسیع عملا ارتفاعات مبارزه خیابانی و اجتماعی را بیشتر و استوارتر کرده اند. سطح و ارتفاع خیزشهای توده ای تعرضی تر و هدفمندتر شده است. صدها سخنور و آژیتاتور در تجمعات اعتراضی، اعتصابات کارگری و خیزشهای توده ای عروج کرده اند. جنبش کارگری و مردم مبارز از وجود صدها رهبر عملی، سخنگو و فعال سیاسی در میان کارگران، جنبش نوین زنان و مردم بر خود میبالد. جنبش کارگری و خیزشهای مردمی در ایران در این زمینه قویترین پیشروی را در سطح جهان و خاورمیانه را تجربه میکند. در تاریخ نیم قرن گذشته جنبش کارگری از وجود رهبران و سخنگوهای کارگران که سوسیالیستی فکر میکنند، که به قدرت سیاسی، و تغییرات بنیادی در زندگی توده مردم فکر میکنند، برخوردار نبوده است. در این دوره طبقه کارگری بعنوان رهبر کل جامعه و نمایندگی کردن خواستهای انسانی مردم بیشتر از همیشه صاحب هژمونی سیاسی و اجتماعی شده است.
نسان نودینیان
۲۹ تیر ۱۴۰۰ – ٢٠ ژوئیه ٢٠٢١
