بیانیه اتحاد بازنشستگان در محکومیت کشتار در خوزستان تشنه
آنچه که این روزها در خوزستان می‌گذرد دهه‌هاست که هشدار وقوع آن را از زبان کارشناسان و فعالان دلسوز محیط زیست شنیده بودیم. استانی ثروتمند که بیشترین بودجه‌ی کشور را تامین می‌کند اما در فقر می‌سوزد، در غبار نفس نمی‌کشد و در بی‌آبی، مردم و زمین و حیوانات تشنه کامند.
طرح‌های عمرانی خوزستان سال‌هاست که متوقف شده‌اند و جریان قوی آب رودخانه‌های آن نیز با طرح‌های غیر کارشناسی مانند بستن سدهای متعدد و بی‌رویه و استفاده از طرح‌های آب‌رسانی به منظور توسعه‌ی صنعتی و نه برای شُرب مردم منطقه و برخوردهای ناسیونالیستی با مسئله‌ی آب و انتقال آن به مناطق تحت حوزه‌ی این یا آن نماینده با صرف هزینه‌های فراوان و خارج کردن مسئله‌ی آب از شکل زیست محیطی طبیعی آن برای مطامع شخصی یا فرقه‌ای سرداران سازندگی!!! و دولت بهار!!! و… همه و همه دهان خوزستان را خشک کرده‌اند.
آنانی که توان مهاجرت داشتند، کوچ کردند و خانواده‌های کم درآمد یا دل‌بسته به خاک، از سر اجبار مانده‌اند و به‌ناچار با مشکلات محیط زیستی طاقت‌فرسا هم‌چون ریزگردها و توفان‌های شدید گرد و غبار، سیل‌های سهمگین و گرمای شدید همیشگی و اخیرا ناشی از گرم‌تر شدن زمین ماندند و زندگی!!! کرده‌اند.
اما تحمل این مسائل در کنار تورم سرسام‌آور و شیوع شدید کرونا و در کنار مشاهده‌ی بی‌عملی و بی‌اعتنایی مسئولانی که در پی چپاول هر نوعی از منابع طبیعی، بازی با بورس و دلار، فروش آب و خاک به دیگر کشورها و دل‌مشغولِ در بند کردن فعالان و… بوده‌اند، خوزستان بدل به مخروبه‌ای شده که روح و روان خوزستانی‌ها را بسیار آزرده و فرسوده کرده است.
نبود آب و برق اخیر به مثابه‌ی جرقه‌ای آتش خشم فرو خورده‌ی همه‌ی سال‌های سیاهی و تباهی را عیان کرده و تظاهرات و اعتراضات گسترده‌ای آغاز شده اما پاسخ فقط سرکوب و خشونت بوده است.
اتحاد بازنشستگان ضمن محکوم کردن کشتار مردم بی‌دفاع، همدردی خود را با خانواده‌های داغدار جانباختگان خوزستان اعلام داشته و خواستار توقف سرکوب این اعتراضات و توجه بنیادین به مشکلات مردم زجر کشیده و محروم این استان است.
۱۴۰۰/۴/۳۰
اتحاد بازنشستگان
شورای بازنشستگان ایران: بی دلیل نبود که هشتک “آبان ادامه دارد “، بربستر واقعی جامعه شکل گرفت و تداوم یافت
“آبان” به نمادی از مقاومت در برابر تبعیض و سرکوب تبدیل گشته است. نمادی برای مقاومت و برای ادامه زندگی از سوی اکثریت مردم در یک صف و اقلیتی چپاولگر و سود جو در صفی دیگر!
تداوم جنبشها ، مخصوصا اعتصابات کارگران پیمانی نفت و پتروشیمی و اعتراضات مردمی خوزستان ادامه این رویداد تاریخی برای تعیین تکلیف ست.
بسیاری از مناطق خوزستان محروم و بدون برخورداری از امکانات حداقل شهری اند.
محل سکونت بسیاری از خانوارهای کارگران شاغل در پیمانکاری های پتروشیمی و صنایع منطقه ویژه در سربندر و جراحی و ماهشهر و شهرک های اطراف آن، بیغوله ای بیش نیست . شبیه همان مناطقی که در «آبان» خونین نیز به قتلگاه مردم معترض تبدیل شد وشبیه نیزارهایی که با کشتار جوانان پرپر شده به خون نشست.
در کنار این بخش از مردم، کشاورزان و دامدارن جزء وجود دارند که زندگیشان به چند گاو و گاومیش و یا کشاورزی ابتدایی محدود میشود . واضح است که این نوع زندگی همواره با فقر و محرومیت غیر قابل تصوری عجین است.
شیوخ و ملاکان در این مناطق همواره در بده بستانهای سیاسی ، به جز به انباشت ثروت و قدرت خود نیندیشیده و همواره مترصد سواستفاده از شرایط اسفبار زندگی مردمان این مناطق بوده اند. اینبار اما وضع به گونه دیگریست.
مکیدن و غارت منابع آبی منطقه در نزاعهای جناحی و ریختن غیرکارشناسی آن به حلقوم صنایع در مناطق کویری با گسترش خشکسالی در کنار سایر محرومیتها؛ چیزی به جز صدور حکم‌مرگ برای مردم نبود.
مردم و بخصوص جوانان هیچ گزینه دیگری بجز برخاستن علیه شرایط موجود را ندارند.
فقر ، بیکاری ، محرومیت و گرسنگی و دورنمای آینده ای بازهم تیره تر؛ امان هر انسانی را میبرد در نتیجه با همه وجودش به خیابان می آید و تانک و مسلسل را با مبارزه رو در رو به هیچ میگیرد.
مردم جانشان را دوست دارند ولی شرایطی بر زندگی تحمیل میشود که دیگر حق انتخابی برای انسان باقی نمیگذارد. ادامه مرگ و نیستی و یا تلاش برای تغییر وضع موجود.
این شرایط فقط مختص خوزستان نیست و درپهنه جغرافیائی کشورگسترده است بهمین دلیل حمایتهایی وسیع ، سراسری و همه جانبه در حال شکل گیریست. درک و درونی شدن شرایط مردم خوزستان، سیستان و بلوچستان و کردستان برای بقیه مردم ، لمس درد مشترک ست در نتیجه فریاد مشترک را باعث شده. بهمین رو فریادهای حمایتی یکصدا میگویند : ” خوزستان تنها نیست”.
امروز اکثریت مردم در شرایطی چون “خوزستان ” گیر و گرفتار شده اند و در مقابل خود حاکمیتی را میبینند که نه تنها زندگی اکثریت انسانها ، بلکه زیست بوم ها و حیات موجودات در طبیعت را نیز به مخاطره انداخته است.
در این شرایط همه ما ، با درک و آگاهی و همدردی مشترک از این شرایط اسفبار در کنار هم هستیم . فرق نمیکند که کجا زندگی میکنیم. یکصدا هستیم و مبارزه همبسته خود را علیه شرایط غیر انسانیمان به پیش میبریم.
شورای بازنشستگان ایران ، ضمن حمایت از مردم رنج کشیده خوزستان و محکوم نمودن سرکوب آنان، خواهان خروج فوری نیروهای سرکوبگر از منطقه و پاسخ سریع به مطالبات مردم می‌باشد.
بدانید که جان هر عزیزی که از دست رود و هر قطره خونی که ریخته شود،کیفرخواست خود را قطور تر کرده و طوفانها به پا خواهد شد!
۱۴۰۰/۴/۳۰
شورای بازنشستگان ایران
گروه اتحاد بازنشستگان: از آسمان شهرها و محلات خوزستان گلوله و خون می بارد: برادر نوجوونه، برادر غرق خونه، برادر کاکلش آتش فشونه!
سرکوب خونین و به گلوله بستن مردم معترض خوزستان باز هم در ۶مین روز اعتراضات خیابانی ادامه دارد. در اعتراضات مردمی شهر «ایذه» تاکنون سه جوان معترض، به خون غلطانده شده اند و تعدادی دیگر از مجروحان به بیمارستان منتقل شدند. اعتراضات مردم خوزستان به بی آبی و شرایط اسفبار زندگی و معیشت به سرعت در محلات شهرها و سایر مناطق گسترش یافته است. درگیری نیروهای گارد ویژه و لباس شخصی ها با آرایش کامل جنگی مقابل مردم و شلیک مستقیم بر روی معترضان، خوزستان را به صحنه نبرد مرگ و زندگی برای مردمی که از ابتدایی ترین حق زنده ماندن نیز ساقط گشته اند، مبدل نموده است. جوانان شهر و زنان شیردل صف اول اعتراضات را تشکیل داده اند و در مناطقی سرکوبگران را وادار به عقب نشستن نموده اند. مردم با مسدود کردن جاده ها و بستن پل های ارتباطی به ایجاد مانع در برابر گسیل نیروهای سرکوب به مناطق و محلات خود بر می آیند اما از اعتراضات و اتحاد علیه شرایط ظالمانه کنونی، دست بر نداشته اند.
سرکوب های خونین اعتراضات مردم بی آب خوزستان و کشتار جوانان و محرومان به جان آمده، به دست نیروهای انتظامی- امنیتی و بازداشت معترضان را شدیدا محکوم می نماییم و از فریادهای حق طلبانه و اعتراضات مردمی خوزستان حمایت می کنیم.
آب نیست زندگی نیست گلوله سزای ما نیست
خوزستان تنها نیست
گروه اتحاد بازنشستگان
۲۹ تیرماه
