رفقا علی جوادی، نسرین رمضانعلی و محمود احمدی طی اطلاعیه ای استعفای خود از حزب کمونیست کارگری را اعلام کرده اند. این اولین بار نیست که این رفقا از حزب استعفا میدهند. در سال ٢٠٠٧ نیز با نظرات مشابهی حزب را ترک کردند، اما خط و سیاستشان بجائی نرسید و بعد از ۶ سال دوباره به حزب بازگشتند. اعلام کردند حزب کمونیست کارگری بستر اصلی کمونیسم در ایران است و حزب نیز با آغوش باز آنها را پذیرفت. اما متاسفانه در دوسال اخیر باز همان خط و جهت قبلی را در پیش گرفتند و بعد از حدود دو سال بحث درون تشکیلاتی و علنی علیه سیاستهای حزب، که اساسا مبتنی بر همان متد و جهت گیری قبلی شان بود، ناگزیر شدند حزب را ترک کنند.
در اطلاعیه این دوستان اتهامات بی پایه ای به حزب زده شده که بارها جواب گرفته است. ازینرو ما لزومی نمی بینیم به این موارد بپردازیم. فقط در مورد اتهام هتک حرمت و شانتاژ باید تاکید کنیم که حزب ما بازترین و شفاف ترین و سیاسی ترین برخورد را به نظرات این رفقا داشته است. مشخصا در سه پلنوم در دو سال اخیر، در چند جلسه دفتر سیاسی و در نوشته های متعددی نظرات این دوستان پاسخ گرفته است. در سطح علنی نیز این رفقا نظراتشان را مفصلا منتشر کرده و حزب هم هر جا لازم دیده است علنا پاسخ داده است. بنابرین ترک حزب از جانب این رفقا بر خلاف ادعای بی پایه آنها بخاطر “شانتاژ و هتک حرمت و افترا” نیست بلکه بخاطر نقد شفاف نظراتشان و ناتوانی آنها در مجاب کردن اعضا و کادرهای حزب است.
برای این دوستان درمبارزه شان علیه جمهوری اسلامی و برای سوسیالیسم آرزوی موفقیت میکنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۹ مرداد ۱۴۰۰، ۱۰ اوت ۲۰۲۱
