به دنبال شکست آمریکا در افغانستان و خروج نیروهای نظامی آن از این منطقه، هجوم دوباره شبهه نظامیان طالبان به شهرها و روستاهای این کشور و قتلعام و فراری دادن گسترده مردم بیگناه، بار دیگر بیم و وحشت بشریت از تکرار یک حمام خون سیستماتیک توسط کثیفترین باندهای قومی – مذهبی را به صدر مهمترین رویدادهای سیاسی خاورمیانه آورده است.
نطفههای این باند سیاه مذهبی و باندهای تبهکار و فاشیست مشابه آن در عراق، سوریه، الجزایر، آمریکای لاتین، بخشهایی از آفریقا و کل خاورمیانه، توسط دول غربی و در راس آنها دولت آمریکا در مواجه و کشمکش با “بلوک شرق” بسته شد تا “دمکراسی آمریکایی” را در این مناطق رواج دهند. از هم پاشیدن مدنیت و شیرازه این جوامع با سلاح تحریم اقتصادی و گروگان گرفتن نان و آذوقه مردم، با توسل به بمب افکنهای ناتو و رها کردن قلاده این گانگسترهای قومی – مذهبی در کشتار زنان، کودکان و سلاخی هر جلوهای از تمدن و انسانیت در خاورمیانه را “پیروزی غرب بر شرق” نام نهادند.
گردنکشی دوباره طالبان بر متن غروب موقعیت آمریکا در جهان امروز، یکبار دیگر نشان داد که چگونه دول غربی به اندازه طالبان، القاعده، داعش، سلفی، بوکوحرام، ارتش آزاد کوسوو، ارتش آزاد سوریه، النصر، تشیع سرخ علوی در ایران و شیخ پشمالدینهای خودگمارده بر چاههای نفت خلیج، و به اندازه نیروهای متعفن و تا مغز استخوان پوسیده اسلامی و قومی در جنایات علیه بشریت در خاورمیانه سهیم و شریک جرماند! آنچه تحت نام “گسترش دمکراسی در خاورمیانه”، در چهل سال گذشته توسط کانونهای فکری بورژوازی غرب در پناه ماشین جنگی رسانههای بورژوازی در بوق و کرنا دمیده شده است امروز در مقابل منجلابی که خالق بلاواسطه آن بورژوازی غرب و کمپ “پیروز” دمکراسی بازار است، به گل نشسته است.
اشاعه و گسترش این “دمکراسی غربی” با یک نسلکشی تمام عیار از مردم افغانستان، عراق، سوریه و لیبی توسط ارتجاع هار اسلامی و قومی “کامل” شد. قربانیان این “دمکراسی غربی” میلیونها انسان در خاورمیانه و افریقا است. امروز به یمن همین دمکراسی شاهد هالوکاست و آوارگی صدها هزار نفره مردم افغانستانیم. سیل آوارگان، فراریان از توحش و بربریت این ارتجاع هار اسلامی از افغانستان به کشورهای همسایه، منجمله ایران، سرازیر شده است. مردمی که حاضر به تحمل قوانین فوق ارتجاعی اسلامی طالبان نیستند.
هیچ چیز مشروعتر از آغوش باز ما مردم ایران و طبقه کارگر برای میلیونها انسان ستمدیده و آواره در افغانستان که دنبال کورسویی از امنیت و پناهگاه، به سمت مرزهای ایران و به خانههای ما پناه آوردهاند، نیست. هیچ وجدان و شرافتی، طبقاتیتر و انسانیتر از اعلام همبستگی و خوشامدگویی به این فراریان از جنگ، ویرانی و قوانین ارتجاع اسلامی نیست. مسٸله جنگزدگان، مسٸله محرومان و محکومان به آوارگی، مسٸله مردم آزادیخواه و طبقه کارگر و کمونیسم اجتماعی در ایران است. نباید اجازه داد که جمهوری اسلامی در جوار دولت پاکستان و گرزچرخانی طالبان، مردم اسیر در چنگال توحش اسلامی را تکه پاره کنند؛ نباید اجازه داد که راه فرار کودکان، زنان و سالخوردگان از دست هجوم افسارگسیخته باند اسلامی طالبان، مسدود شود. باید به هر شیوه ممکن به کمک قربانیان بشتابیم. در کنار مبارزه هر روزه علیه جمهوری اسلامی برای “رفاه، امنیت و آزادی”، خواستار بیشترین کمک و یاری به فراریان از جهنم افغانستان شویم.
پاسخ دندان شکن به تلاش سیاه ناسیونالیسم مرتجع ایرانی در دامن زدن به نفاق و تفرقه کور قومی و ناسیونالیستی علیه مردم منتسب به “افغان”، چیزی جز اعلام همسرنوشتی با مردم آواره افغانستان نیست. راه خشک کردن هر نوع سیاست کثیف قومی – مذهبی در متن مبارزه هر روزه طبقه کارگر علیه جمهوری اسلامی، مردود و باطل اعلام کردن هویتهای کاذب ملی، قومی، جنسی و مذهبی است.
طبقه کارگر، کمونیسم و بشریت متمدن در جهان باید یکبار و برای همیشه این منجلاب عفونی از باکتریهای قومی- مذهبی را بخشکاند. به این ننگ بشریت، به ارتجاع سیاه قومی – مذهبی، به طالبان و طالبانها چه در افغانستان، چه در ایران و چه در کل منطقه باید خاتمه داد. امروز ایران نقطه عروج آلترناتیو این نظم ارتجاعی در منطقه است. راه خاتمه دادن به جنگ و ناایمنی و فقر و فلاکت در منطقه را طبقه کارگر ایران و کمونیستها نشان دادهاند. آلترناتیو حکومت شورایی، راه گذار خاورمیانه از سراشیبی حاکمیتهای قومی – مذهبی است.
مردم آزادیخواه و متمدن ایران!
بیدرنگ به یاری مردم آوره افغانستان بشتابید! نگذاریم در میان سکوت و دیپلماسی مخفی قدرتهای جهانی و منطقهای، مردم افغانستان گوشت دم توپ ارتجاع طالبان شوند. به هر شیوه ممکن، با سازماندهی در شهرها و محلات خود، برای تامین ابتداییترین نیازمندیهای انسانی، از خوراک و پوشاک تا پناهگاه و سقفی برای زنده ماندن و نفس کشیدن را با مردم جنگ زده افغانستان شریک شویم. همانگونه که در حمایت از مردم بیآب و بیامکانات خوزستان همبستگی خود را در برابر حاکمیت در چهارگوشه ایران به نمایش گذاشتیم، بار دیگر نشان دهیم که پاسخ مردم متمدن و انساندوست ایران به جنگ، نداری، بیمسکنی، آوارگی و فقر و فلاکت تحمیل شده به مردم افغانستان، همبستگی است. زمان برای اشاعه این همبستگی و اتحاد عمیق و ریشهای با مردم ستمدیده منطقه فرا رسیده است. زمان برای نقش شما، برای نقش طبقه کارگر ایران و سوسیالیستها بعنوان پیشتاز و مروج انساندوستی با همسایگان خود فرا رسیده است. آماده مقابله همهجانبه با افغانستیزی حاکمیت و نیروهای قومی در روزها و هفتههای جاری باشیم و آن را فورا خنثی کنیم. باید ثابت کرد که مردم ایران در دنیای واقعی مدافع سرسخت ارزشهای انسانی در برابر مرتجعین بینالمللی و منطقهای هستند.
زنده باد حمایت و همبستگی مردم ایران با آوارگان افغانستانی
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست (خط رسمی)
۱۱ اوت ۲۰۲۱