دولتِ بایدِن گویا فهرستِ نامهای نیروهایمحلّی را به طالبان داده است ([۱] )
آمریکاییها گویا فهرستِ نامهای نیروهای محلّی را به طالبان داده باشند تا کارِ کوچاندن و انتقال را آسان سازند. این کار برای بازماندهگان خطرِ مرگ دارد. همچنین، دادههای بریتانیاییها هم میتواند به دستِ طالبان افتاده باشد.
بر پایهی یک گزارشِ مجلّهی “پُلیتیکو“، ([۲] )، آمریکاییها فهرستی از نامهای آمریکاییها، دارندهگانِ کارتِ سبزِ و نیروهای محلّیِ آمریکا را به طالبان دادهاند، تا آنها [طالبان] در کارِ کوچاندن و انتقالِ افراد کمک کنند. بر این پایه، طالبان میبایستی افرادِ این فهرست را مطمئن به فرودگاه ببرند. بر اساسِ این گزارش، این اسامی در حدودِ یک هفتهی پیش به طالبان داده شد، زمانی که “دولتِ بایدِن برای تأمینِ امنیتِ بیرونِ فرودگاه، به طالبان اتّکاء کرد.”
مجلّهی “پُلیتیکو” در گزارشِ خود به به سه عضوِ کنگرهی آمریکا که از آنان نام نبرده است استناد میکند. این مجلّه از یکی از این سه نفر نقل میکند که: “در اصل، آنان همهی این افغانستانیها را در فهرستِ مرگ قرار دادهاند.” فردِ نقلشونده ادامه میدهد: این کار، آشکارا هولناک و بهتآور است.”
جو بایدِن، رییسِ جمهورِ آمریکا، در شامگاه، در برابرِ پرسشی در این باره، وجودِ چنین فهرستی را رد نکرد و توضیح داد: “موقعیتهایی بود که در آن، ارتشِ ما با طالبان تماس گرفته بود.” در این موقعیتها، صحبت، برای نمونه، در این باره بود که اتوبوسها باید اجازهی ورود به فرودگاه داشته باشند. بایدِن افزود: “بله، چنین موقعیتهایی پیش آمده بود. تا آنجا که من میدانم، بخشِ بزررگی از این موردها در این باره پیش آمد، و به این اتوبوسها اجازهی ورود داده شد.”
سازمانِ ملل نگرانِ حکمهای اعدام است
یک خانمِ سخنگویِ شورای امنیتِ ملّی [آمریکا] افزود: “جای افسوس دارد که از کاخِ سفید تفسیری یا توضیحی خواسته نشده است. اگر پُلیتیکو از ما میپرسید، ما همان پاسخی را میدادیم که رییسِ جمهور، امروز به اطلّاعِ ملّت رسانده است: این که ما در برخی موردها اطلّاعاتی به طالبان دادهایم که کارِ کوچاندن از کابل را آسان ساخت.”
بر پایهی یک گزارش از سازمانِ ملل، این فهرست با نامهای نیروهای محلّی، در بدترین حالت، میتواند به اعدامهای دستهجمعی بیانجامد، آن طور که [روزنامهی] بیلد مینویسد. در نوشته ای از RHIPTO کانونِ تجزیه و تحلیلِ جهانیِ نُروِژ آمده است، دستگیریِ شهروندانِ غربی و مددکارانِ پزشکی هم منتفی نیست. بر این پایه، طالبان به طورِ هدفمند، در جست و جوی بهاصطلاح جاسوسها هستند و آشکارا خانهوادههای آنان را به آزار، و به تلافیجویی تهدید میکنند. بزرگترین خطرها آن کسانی را تهدید میکند که موقعیتهای مهمی را در ارتش، در پلیس، و یا در دیگر اداره های قضایی به عهده گرفته بودند.
دیپلماتهای بریتانیایی گویا دادههای حسّاسی را بهجا گذاشته باشند
از این گذشته، بر پایهی یگ گزارش از تایمزِ بریتانیا ([۳]) همچنین بایستی دادههایی حسّاس در بارهی مددکارانِ بریتانیا به دستِ طالبان افتاده باشد. بر این پایه، دیپلماتهای بریتانیایی در هنگامِ انتقالِ سفارتخانهیشان در کابل، دادههایی در بارهی نیروهای محلّی و داوطلبان را به جا گذاشتهاند.
آنطور که یک گزارشگر، که با مجوّزِ طالبان توانسته بود به ساختمانِ [سفارتِ بریتانیا] وارد شود، گزارش داده است، در آنجا اسنادِ پراکنده شدهای یافت شدند که بخشی از آنها نامها، نشانیها و شمارههای تلفن بودند.
برخی از مددکارانِ پیشین، که تایمز با آنها تماس گرفت، پیشتر کوچ داده شده بودند. دیگران تلاش بیهوده کرده بودند تا به فرودگاه وارد شوند. بر این اساس، در میانِ افرادی که هویّتِ شان را میشد شناخت، یک مردِ مترجمِ ۳۳ ساله بود که به گفتهی خودش، برای ارتشِ آلمان در قُندوز کار کرده بود.
دیپلماتهای بریتانیایی، ساختمانِ سفارت را در ۱۵ آگوست (۲۴ مرداد ۱۴۰۰) بسیار شتاب زده و با عجله به سمتِ فرودگاهِ کابل ترک کردند. وزارتِ خارجهی بریتانیا، در گزارشِ شبِ پنج شنبه خبر داد که در هنگامِ جابهجایی و انتقال از ساختمان، “هر کاری انجام گرفت تا مدارکِ حسّاس نابود شوند.” وزیرِ دفاعِ بریتانیا، بِن والاس، به رادیو تایمز گفت: “به جا گذاشتنِ مدارک، به اندازهی کافی خوب نبود.” او گفت که چنین چیزی نمیبایستی پیش میآمد، و افزود، بوریس جانسون، نخست وزیر، جزییات را بررسی خواهد کرد.
به گفتهی تایمز، پس از آن که روزنامه با اداره ها تماس گرفت، بسیاری از کسانی که مدارکِ تماسهایشان در سفارت دستیافتنی بود، به بیرون از کشور برده شدند. این گزارش میگوید، سرنوشتِ بسیاری دیگر، نامعلوم است.
منبع: اشپیگِل آنلاین ۲۷ آوگوست ۲۰۲۱ ( ۵ شهریور۱۴۰۰ )
زیرنویسها:
[۲]– https://www.politico.com/news/2021/08/26/us-officials-provided-taliban-with-names-of-americans-afghan-allies-to-evacuate-506957
هیات تحریره اخبار روز با سلام.
سایت شما وزین تر از آن است که مطلبی از روزنامه ای چاپ کند (اشپیگل) که منبع آن نشریه ای نه چندان معتبر Politico است و اولین خط خبر آن, تیتر خود را زیر سوال میبرد. تیتر خبر دادن نام نیرو های محلی است و در اولین خط با اضافه کردن ” گویا” کل خبر تبدیل به حدس و گمان میشود. سپس این خبر با نام نبردن از سه عضو کنگره بیشتر رنگ میبازد. آنچه بایدن در پاسخ گزارش Politico اظهار داشت عدم اطلاع او از عملکرد ارتش در این زمینه بود و آنکه نمیتواند چنین احتمالی را رد کند.