سال تحصیلی جدید بزودی شروع میشود، و اعتراضات معلمان از هم اکنون شروع شده است. معلمان و تشکل های کارگری و بخش های مختلف جامعه با بیانیه های مختلف به استقبال سال تحصیلی جدید رفته اند. بیانیه های متعدد علیه لاقیدی کامل حکومت در قبال دانش آموزان و معلمان، عدم کوچکترین تمهیدی برای جلوگیری از ابتلای دانش آموزان و پرسنل مدارس به کرونا، عدم تامین کوچکترین امکانات تحصیلی از طریق آنلاین، عدم پاسخگویی به مطالبات تلنبار شده معلمان و عدم تامین هیچ نوع کمکی به خانواده هایی که درآمدی برای هزینه های مختلف تحصیل فرزندانشان ندارند، منتشر شده است. این بیانیه ها کیفرخواستی علیه سیاست های حکومت در قبال آموزش و پرورش ضد کودک و ضد معلم و کیفرخواستی علیه کل نظام است و فضای پر تحرک اعتراضی را در شروع سال تحصیلی نشان میدهد.
اگر در بسیاری کشورها با شروع کرونا اقدامات متعددی در دستور گذاشته شد و با واکسیناسیون وسیع و اقدامات لازم دیگر از جمله فاصله گذاری های لازم، دانش آموز و معلم و دانشجو با دغدغه کمتری مدرسه و دانشگاه را شروع میکنند و شور و امید و انرژی دانش آموزان و خانواده هایشان را در برمیگیرد، اما در ایران با شروع سال تحصیلی دانش آموزان و خانواده ها و معلمان در اوج نگرانی به سر میبرند. در ایران حکومت کنار کرونا ایستاد، دروغ گفت و بجای درمان، خرافه به مردم تحویل داد و بجای تهیه واکسن، واکسن های معتبر را ممنوع کرد و کوچکترین اقدامی برای تامین سلامت دانش آموزان و معلمان انجام نداد و الان در شروع سال تحصیلی در اوج ابتلا به کرونا و مرگ و میر هستیم. اگر در بسیاری کشورها تحصیل تماما رایگان است، کتاب و لوازم التحریر رایگان است و حتی در برخی کشورها یک وعده غذای گرم رایگان به دانش آموزان داده میشود، اما تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، میلیون ها خانواده توان پرداخت هزینه کتاب و لوازم التحریر و لباس و شهریه و غیره را هم ندارند و میلیون ها دانش آموز از تحصیل محروم شده اند و آنها که شانس رفتن به مدرسه را دارند باید در کلاس هایی با ساختمان های ناامن و آسیب پذیر تحصیل کنند. تنها چیزی که آماده است خیل آخوندهای مرتجع است که برای حضور در مدارس آماده شده اند تا روح و روان دانش آموز و معلم را بیازارند و اندک شادی کودکان را نیز با فضولات اسلامی بهم بریزند. جداسازی کودکان بر اساس جنسیت نیز به تنهایی یک محرومیت عمیق و یک فاجعه عظیم است که به کودکان تحمیل کرده اند. و اکنون با روی کار آمدن رییسی، می خواهد مدارس را مذهبی تر کنند و مقررات سختگیرانه تری علیه معلمان شروع کنند تا بتوانند مغزشویی بیشتری را به دانش آموزان تحمیل کنند.
اما فضای پر تحرک جامعه ایران، تجمعات اعتراضی وسیعی که در میان معلمان جریان دارد، بیانیه های معلمان و تشکل ها و فعالین مختلف اجتماعی، تجمعات اعتراضی بیسابقه و وسیع دانش آموزان در اردیبهشت امسال و خشم و نفرت عمیق میلیون ها خانواده علیه کل وضع موجود، آن نیروی عظیمی است که برای مقابله با کل فاجعه حاکم بر آموزش و پرورش به حرکت در آمده است. این نیروی عظیم را باید حول خواست های دانش آموزان و معلمان سازمان داد.
همانطور که در بیانیه معلمان و فعالین اجتماعی تاکید شده حکومت باید گوشی هوشمند و اینترنت رایگان را برای دانش‌آموزان و معلمان تامین کند و در هر مقطعی از سال اگر قرار بر بازگشایی مدارس باشد باید تمام معلمان و دانش‌آموزان بالای ۱۲ سال واکسینه شوند. بازگشایی مدارس بدون توجه به تزریق واکسن مورد تأیید سازمان بهداشت جهانی و بدون واگذاری هر میز و نیمکت تنها برای یک دانش‌آموز، تأمین و توزیع روزانه ماسک و مواد ضدعفونی کنندە برای دانش آموزان و معلمان، باید ممنوع شود.
بعلاوه باید با صدای رسا اعلام کرد و بر این خواستها تاکید کرد که هر نوع شهریه و اخاذی از خانواده ها باید ممنوع گردد. کتب درسی و لوازم التحریر باید رایگان شود. خصوصی کردن مدارس باید فورا متوقف و ممنوع شود و کیفیت آموزش و ایمنی مدارس در همه جا بسرعت تضمین شود. کتب درسی باید غیر مذهبی شود، اسلامی کردن مدارس و مسجد سازی در مدارس ممنوع شود و طلبه ها و آخوندها از مدارس بیرون انداخته شوند. خانواده هایی که امکان مالی فرستادن کودکان خود را به مدارس ندارند کمک هزینه دریافت کنند. در تمام محلات باید به اندازه کافی مدرسه تامین شود. ایاب و ذهاب دانش آموزان به مدرسه باید کاملا ایمن و رایگان باشد. حق شهروندی برابر و دسترسی یکسان به آموزش برای کلیه واجدین تحصیل، اعم از مهاجر و غیر مهاجر باید تامین گردد و دخالت نزدیک و روزمره خانواده ها بر امر آموزش فرزندانشان عملی شود. یک آموزش و پرورش سکولار، شاد و انسانی و بدون تبعیض حق کودکان و مردم است و باید برای تحقق آنها این نیروی عظیم اجتماعی را سازمان داد.
سال تحصیلی جدید را به سال اتحاد و همبستگی هرچه بیشتر میان دانش آموزان، معلمان و خانواده های دانش آموزان، به سال دور هم جمع شدن و متشکل شدن و گسترش مبارزه برای این خواستها تبدیل کنیم.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۴ شهریور ۱۴۰۰، ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۱
