جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

گزارش برنامه ویژه بنیاد اسماعیل خویی؛ گرامی داشت یاد جان باختگان جنبش آزادیخواهی ایران

آتلانتا۲۰۲۱

بنیاد اسماعیل خویی به مناسبت گرامیداشت یاد جانباختگان جنبش آزادیخواهی ایران مراسم مجازی ویژه ای در تاریخ بیست و پنج سپتامبر برگزار کرد. آقای سیاوش عبقری برنامه را با نام اسماعیل خویی آغاز کرد و شرح کوتاهی در مورد بنیاد خویی داد. سپس خانم شهلا عبقری بیانیه شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران (در گرامیداشت قربانیان کشتار۶۷ یکصدا شویم) با امضای تعداد زیادی از نهادهای حقوق بشری از جمله، بنیاد اسماعیل خویی را خواند.

پس ار آن خانم سبا خویی (خبرنگار، کنشگر سیاسی و حقوق بشر) دختر زنده یاد اسماعیل خویی معرفی شد و ایشان با یادی از پدر، سروده آزادی و چند دوبیتی از دفتر “کشتار ۶۷ به بانگ بلند” از اسماعیل خویی (که در زیر آورده شده) را خواند و در مورد شرایط ایران و کشتاری که در طی این چهل و سه سال بدست رژیم اسلامی ایران انجام گردیده صحبت کرد و سخنان خود را با اشاره به شکنجه و سلاخی “شاهین ناصری” و “امیر حسین حاتمی” در زندان، که به مرگ آنان منجر شد، به پایان رساند.

شعر آزادی:

با یک دل غمگین بجهان شادی نیست.

تا یک ده ویران بود آبادی نیست.

تا در همه جهان یکی زندان هست،

در هیچ کجای عالم آبادی نیست.

دوبیتی از دفتر “کشتار ۶۷ به بانگ بلند” از اسماعیل خویی:

زنذانی ی شیخ راست فرجام،

آغاز شکنجه و سرانجام اعدام.

چون بیند عاشقان مردم صف صف

غرد به دل آخوند: “اعدام، اعدام”

شیخی که پر از جهل و خرافه است سرش،

کشتار گزینه ی جوانان هنرش،

بر ریشه زندمان و نمازش تبرش:

بادا که نماز او زند بر کمرش!

در معبر اسلام، همه سنگ و سدند:

بد، بد، همگی بدند و بدتر ز بدند.

بر رخ نکشیدمان حقوق بشری:

ک اینان که کشیم نه بشر بل که ددند.

من کشته شوم برادر من کشته.

با رای تو بس مرد و زن کشته.

تو میکشی و بسی ست بیش از بسیار

آنجا که به ناحق است یک تن کشته.

نه، آقا! ده هزار کمتر بوده ست:”

بوده سه هزار چند صد، گر بوده ست”

“در نفس جنایت چه تفاوت، ابله!

صد بوده و یا که صد برابر بوده ست؟”

مرگ ار چه همان مرگ بود، تا باشد،”

بس فرق میان مردن ما باشد:

تو میری تا بهشت عقبی یابی،

من میرم تا بهشت دنیا باشد”

ای دین را پاسدار در باور خویش!

خود شرم نمی آیدت از مادر خویش؟!

نفرین به تو ناخلف کند مام وطن:

زیرا که کشی برادر و خواهر خویش.

تو نیز در آغاز زما بودی، لیک

دیدیم همه روی ئ ریا بودی، لیک

انسانی ناب می نمودی خود را:

آهریمن در شکل خدا بودی لیک

گویانٍ، چو مسیح، بر سر پشته شوی

اما به کلام کذب آغشته شوی:

با نام خدا مردم ما را بکشی.

آیا عجب است اگر که خود کشته شوی؟

پس از شعر خوانی خانم صبا خویی، خانم مهناز قزللو ( نویسنده ، زندانی سیاسی سابق و مشاور حقوق بشری موسسه بین المللی توسعه دموکراسی) سخنرانی خود را تحت عنوان “خاطرات زندان و پسازندان” ارائه داد که خلاصه آن در زیر آورده شده است:

خانم مهناز قزللو، به خاطرات زندان خود در دهه شصت پرداخت. او با اشاره به انواع شکنجه های متداول فیزیکی و روانی در دهه شصت نسبت به زندانیان سیاسی، از این دهه به عنوان خونبارترین دهه تاریخ جمهوری اسلامی یاد کرد. خانم قزللو تاکید کرد که این شکنجه ها منحصر به تخلیه اطلاعات زندانیان نبود بلکه حتا پس از دادگاه و صدور حکم بر اساس چارچوب ایدئولوژیک نظام، همچنان تحت پروژه “تواب سازی” ادامه داشت.  این شکنجه ها شامل وادار کردن زندانی به نفی گذشته، خود گناهکار پنداری، نفی هویت خود و پذیرش بی چون و چرای ایدئولوژی شیعی نظام بود. خانم مهناز قزللو فضای زندانها را مملو از رعب و وحشت توصیف کرد که تصویر بازسازی شده ی جهنم وعده داده شده در قران است. او گفت هر چند بازجویان و پرسنل زندان، اوین را “دانشگاه انسان سازی” می نامیدند اما نحوه برخورد نهادهای امنیتی تنها به انفرادی، شکنجه های فیزیکی و روانی، انواع آزار و رفتارهای غیرانسانی متناقض با قوانین بین المللی منتهی نمی شد بلکه آنها خود را مجاز می دانستند از هر روش غیرقانونی برای تخریب هویت انسانی زندانی سود جویند. بنابراین صرف ابراز پشیمانی کافی نبود بلکه جمهوری اسلامی در پی استحاله زندانی در روند گسترش این پدیده بود. خانم قزللو همچنین با اشاره به وضعیت دوران پس از زندان اینگونه توضیح داد که اغلب زندانیان مجبور بودند با دادن تعهد و ضامن و سند، آزاد شوند و حتا تا سالیان پس از آزادی نیز جهت معرفی و کنترل به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات رجوع کنند. خانم قزللو در سال اول پس از آزادی، اجازه خروج از تهران را نداشت و به مدت شش سال مجبور شد بطور هفتگی یا ماهانه به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات مراجعه کند. در عین حال، کار دولتی بخصوص کار در آموزش و پرورش برای او منع و به مدت بیست و پنج سال از داشتن پاسپورت و خروج از کشور ممنوع شده بود. او همچنین در تحصیلات دانشگاهی خود ابتدا با ممانعت هایی روبرو بود. خانم قزللو پس از ارائه تصویری ایدئولوژیک از ساختار و خط مشی سیاسی – اجتماعی جمهوری اسلامی افزود هر چند این نظام پیوسته در صدد تغییر هویت انسانی مردم جامعه به طور عام و زندانیان سیاسی به طور خاص بود اما تجربه چهل و سه سال حکومت آن نشان داده که در این امر به هیچوجه موفق نبوده است.

پس از سخنان خانم قزللو ویدیوی یاد جانباختگان ۶۷ با پردازش مهناز قزللو و شعر نصیر نصیری پخش شد و سپس آقای ایرج مصداقی (جان بدر برده کشتار ۶۷، کنشگر سیاسی و نویسنده) سخنرانی خود را با عنوان “کشتار شصت و هفت و دادخواهی” ارائه داد که خلاصه آن در زیر آورده شده است:

آنچه که امروز در دادگاه سوئد جریان دارد ریشه اش به کشتار ۶۷ برمیگردد. نظام اسلامی ایران از ابتدای به قدرت رسیدنش کشتار را از پشت بام مدرسه رفاه شروع کرده و تاکنون ادامه داده است و به تمامی آنها افتخار کرده و در رسانه ها ورادیو- تلویریون با افتخار آنها را اعلام داشته است. اما کشتار سال ۶۷ نقطه قرمز نظام اسلامی بوده و تلاش در محفی نگاه داشتن آن را داشته است و حتی اسامی اعدام شدگان را به خانواده هایشان نیز اعلام نکرده است و سعی کرده تا آنجا که می تواند آنها را پنهان کند و این تنها تفاوت بزرگ بین کشتار تابستان ۶۷ و دیگر کشتارهای نظام است. تفاوت دیگر را که باید بیاد داشته باشیم این است که تمامی اعدام شده گان کسانی بودند که حکم داشتند و بسیاری از آنها مدت بیشتری از زمان زندانشان را سپری کرده بودند.

ایت الله منتظری به علت اعتراض به این کشتار بزرگ مجازات شد و احمد منتظری بدلیل انتشار فایل صوتی دیدار اعضای هیات مرگ برای کشتار ۶۷ دستگیر و زندانی شد و از ایشان تعهد گرفته شد که فایل دیگری را منتشر نکند. البته فایل دیگر نیز در این مورد وجود دارد که هنوز منتشر نشده است.

شواهد بسیار است که نشان میدهد که نظام اسلامی چه تلاش ها یی را کرده و می کند که کشتار را پوشیده نگهدارد و کسانی که در صدد افشای این کشتار هستند و اقدام به برملا کردن آن می کنند، را مجازات می کند.

خط قرمز نظام بار دیگر در جریان انتخابات سال ۱۳۸۸ شکسته میشود که دانشجویان و افکار عمومی از میر حسین موسوی در مورد ارتباطش با کشتار ۶۷ پرسش می کنند.

امروز جنبش دادخواهی اهمیتش را به وضوخ نشان داده و موضوع دستگیری و محاکمه حمید نوری یکی از خبرهای جهانی بود که بزرگترین رسانه ها، روزنامه های ملی و بین المللی آن را پوشش داده و می دهند.

مساله دیگری که در این مورد حائز اهمیت بود، مصادف شدن سی سومین سالگرد کشتار ۶۷ با تنفیذ و تحلیف رئیسی جنایتکار برای مقام ریاست جمهوری بود که نقش جنبش دادخواهی در احقاق حقوق بین الملل را نشان میدهد.

محاکمه حمید نوری که در نهم نوامبر ۲۰۱۹ شروع شد، نشان داد که اتفاق مهمی در شرف انجام است و حقوق بین الملل وارد تحولی خواهد شد و حنبش دادخواهی نقش مهم خود در حقوق بین الملل را نشان خواهد داد.  دستگیری و محاکمه حمید نوری در کتاب درسی حقوق سوئد به دانشگاه راه پیدا کرده ودر دانشگاه درس داده میشود و این به این

دلیل است که این محاکمه یکی از مهمترین پرونده هایی حقوقی تاریخ سوئد است و بسیارمهم تلقی میشود. با وجود اینکه که دستگاه فضایی سوئد مستقل است و یکی از مستقل ترین دادگاهای جهان است ولی باید با تایید دولت آغاز به کار کند.

برای اولین بار در تاریخ حقوق بین الملل شاهد این مساله هستیم که در زمان حاکمیت یک نظام یکی از جنایتکاران حاکمیت که دستیار کسی است که امروز رئیس جمهور است، دستگیر و به جرم حنایت علیه بشریت و نقض فاحش حقوق بین الملل محاکمه میشود.

این اولین بار است که نظامی چون نظام اسلامی ایران که ادعای امپراطوری اسلامی می کند و بر پنچ پایتخت اسلامی تسلط دارد، دستیار رئیس جمهور آن در حال محاکمه است. در این شرایط رئیسی، رئیس جمهور از ترس ترجیح میدهد که به نقاط مختلف جهان و نیویورک که مراکز حقوق بین الملل قرار دارند سفرنکند.

البته سوال نیز در اینجا مطرح است که بعداز محاکمه و محکوم شدن حمید نوری به قتل عمد و جنایت علیه بشریت ، فرمانده او، رییس جمهور چگونه می تواند در مجامع حقوق بین الملل شرکت کند و حقوق بین الملل چه جوابی برای این سوال دارد؟

بعد از اینکه پینوشه در انگلستان دستگیر شد حقوق بین الملل بعد از دستگیری او با وجودی که او آزاد شد وارد فاز دیگری شد و امروز نیز با دستگیری و محاکمه حمید نوری دنیا نمی تواند بشکل سابق خود باقی بماند و این محاکمه سوالات جدیدی را مطر ح کرده است که باید جواب داده شود.

خوشحالم که حنبش دادخواهی ایران پیش تاز این مساله بوده و این تجربه می تواند بوسیله دیگر کشور ها نیز استفاده شود. اگر چه محاکمه تا ماه آوریل سال آینده ادامه دارد و سال آینده نیز موضوع کشتار ۶۷ صدر خبر رسانه ها خواهد بود ، اما پیروزی نزدیک است و خرد و کلان با ان در گیر بوده و خواهند بود.

بیاد داریم زمانی را که در خاوران و خاوران ها ضجه های مادران و خانواده های جانباختگان بگوش کسی نمی رسید ولی امروز به همت حنبش دادخواهی، دنیا متوجه شده است. هر چند که در این راه مشکلات زیادی وجود داشته و دارد و دشمنان دادخواهی و آزادی و دموکراسی تلاش کرده اند که به حاشیه ها بیافزایند و دادگاه حمید نوری را تحت الشعاع قرار دهند ولی خوشبختانه همه شکست خورده اند و تلاش های رژیم در این راه نیز ناموفق بوده است . بطور حتم جنبش داخواهی راهش را باز کرده و راهش را خواهد پیمود وبا پیروزی در صدر تاریخ خواهد نشست.

پس از سخنان اقای مصداقی ،جلسه با پرسش و پاسخ و شرکت پویای حاضران به پایان رسید

۲۷سپتامبر ۲۱

https://akhbar-rooz.com/?p=127419 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x