*به فداکار: « علی لندی»
غروب نشسته در پاییز
درختان رنگی و شهر
ارغوان ریخته بر دیوار
و شبی که از راه می‌رسید.
صدای فردای خیابان
کیف و کتاب و دفتر و خودکار بود و
زمزمه ی درس.
کدام درس؟
علی بلند شد.
بلند تر از قامت پانزده سالگی
بلندتر از ماه سرخ
در شب آتش
و مشق فردایش را نوشت.
آواز ماه
سرخ بگوش می‌رسید
وقتی که مهره‌های پشتی‌اش
روی درک مهر و شهامت
قصد کرد.
دانش هیچ مدرسه.ای
آتش نگاهش را
خاموش نکرد،
وقتی او به خاموشیٕ همیشه پیوست.
علی بلند شد.
آذر کیانی
۱۴۰۰/۷/۷
