دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲

دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲

تقدیم به روان پاک محمد رضا شجریان – دکتر کریم سهرابی

پروانه ترین عاشق دیدار خدا رفت
با خنده ی ما آمد و با گریه ی ما رفت

تسبیح مَلَک پرده ای از حنجره اش بود
تصویر خدا ،فرع خدا ،مَرد خدا رفت

دل رفت به او سبحه کُنَد پلک به هم خورد
یک لحظه ی غافل شدن و حول و ولا رفت

ما سیر ندیدیمش و او دیر نپایید
این دیر چرا آمد و این زود چرا رفت

یک بارقه و لحظه و زیبایی و حیرت
در جذبه ی شوق آمد و در حیرت ما رفت

گفتم که دعایی بکنم بلکه بمانَد
دستم به دعا بود که در حینِ دعا رفت

پاکیزه ترین جلوه ی دیدار سحر بود
آئینه نما آمد و آئینه نما  رفت

چونکه سر تعظیم به نا مرد نیاورد
نوری به زمین آمد و دودی به هوا رفت

همپایه ی حافظ شد و همسایه ی سعدی
اسطوره ی شعر و غزل و صوت صدا رفت

در دیرِ مغان همنفَسِ پیرِ مغان بود
پرواز گرِ سیطره ی بالِ هُما رفت

مردانه به طنز خس و خاشاک شرف داد
فریاد که فرزانه ی فریاد رسا رفت

تابو شکن و بت شکن و خسرو آواز
با مرغ سحر آمد و با شور و نوا رفت

مسحور چنان شد به وداعش دلِ یاغی
آن لحظه ندانست کجا بود و کجا رفت

https://akhbar-rooz.com/?p=129546 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x