کنگره دوم حزب چپ ایران (فدائیان خلق) روز شنبه ١۵ آبان ١۴٠٠ برابر با ۶ نوامبر ٢٠٢١ کار خود را به شکل مجازی آغاز کرد. رفیق مسئول ارگان برگزاری کنگره، مبتنی بر تمهیدات قبلی ٧ تن از رفقای پیشکسوت را دعوت کرد تا ریاست سنی (موقت) کنگره را بر عهده بگیرند. این هیئت متشکل از رفقا مجید سیادت، ایرج نیری، مرضیه شفیع، ناهید قاجار، داوود نوائیان و حسن جعفری به مسئولیت فردوس جمشیدی رودباری، معرفی شدند.
مسئول هیئت رئیسه موقت (سنی)، بعد خوشامدگویی به اعضای کنگره، از مسئول گروه کار سازماندهی حزب دعوت کرد تا کنگره را در جریان قانونیت آن بگذارد. بر اساس گزارش این رفیق، رسمیت کنگره با حضور بیش از ٧٠% اعضا احراز شده است. رفیق فردوس جمشیدی با تقدیر از رفقای برگزار کننده کنگره و اعلام رسمیت آن، رشته سخن را به شمسی شفیع سپرد.
این رفیق اعضای کنگره را فراخواند تا به احترام همه جانباختگان راه آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی مردم ایران بپاخیزند و نام و یاد این ماندگاران را گرامی بدارند. سپس در سخنان کوتاه خود با انگشت گذاشتن بر وضعیت حساس کنونی کشور و اهمیت تصمیمات کنگره دایر، برای آن کامیابی آرزو کرد.
در ادامه، دیگر رفقای هیئت رئیسه سنی چه در کلام‌های وزین خود و چه در شعرهای پرمعنای خوانده شده، از نیاز حزب ما به رفاقت مستحکم‌تر، توجه بیشتر به زنان و جوانان، همیاری فعال با نهادهای مدنی، تلاش در راه همصدایی‌ها و همبستگی‌ها در صفوف اپوزیسیون آزادیخواه سخن گفتند و آنگاه کنگره وارد انتخاب هیئت رئیسه دایمی شد.
انتخاب هیئت رئیسه دایم کنگره
گروه برگزار کننده کنگره روزها پیش از شروع کار کنگره دعوت به کاندیداتوری برای هیئت رئیسه کنگره کرده بود که ٧ رفیق ثبت نام کرده بودند. با اینهمه مسئول هیئت رئیسه موقت کنگره بار دیگر خطاب به کنگره از اعضای آن خواست تا در صورت تمایل نام خود را برای کاندیداتوری اعلام کنند. داوطلب جدیدی وجود نداشت. از اینرو کنگره مستقیماً وارد رای گیری مخفی شد تا هیئت رئیسه ۵ نفره انتخاب شود. رفقا بهزاد کریمی، محمدصادق علی اصغری، توران همتی، محمد اعظمی و مریم تنگستانی به عنوان هیئت رئیسه دایمی کنگره انتخاب شدند.
سخن هیئت رئیسه دایمی کنگره
رفیق بهزاد کریمی به نام هیئت رئیسه دایمی کنگره سخنانی را در محورهای زیر با کنگره در میان نهاد.
*) سپاسگزاری از ابراز اعتماد کنگره در انتخاب هیئت رئیسه دایم و تعهد تک تک اعضای این هیئت به حقوق اساسنامه‌ای و آئین نامه‌ای همه اعضای کنگره و تاکید بر این امید که بتواند با همکاری اعضای کنگره از عهده این وظیفه حساس برآید.
*) تشکر از اعضای هیئت رئیسه سنی کنگره که درب کنگره را گرم و صمیمانه گشودند. از رفقایی که در ترکیب خود تاریخ شصت ساله جنبش چپ ما با احتساب دهه نخست تدارک و شکل گیری آن را به تصویر می‌نهند؛ رفقا:
– دکتر فردوس جمشیدی رودباری فعال چپ از اواخر دهه ٣٠ خورشیدی.
– ایرج نیری از فعالان نیمه دهه چهل و یادگار “سیاهکل”.
– مجید سیادتی از نخستین پیوستگان کنفدراسیون به جنبش فدائیان خلق.
– شمسی شفیع دراز عمرترین عضو خانه تیمی چریک‌های فدایی خلق.
– حسن جعفری از نخستین عضوگیری‌ها در پایانه دهه چهل.
– ناهید قاجار (مهمان کنگره) عضو خانه تیمی از سال ۵٣ تا انقلاب.
– داوود نوائیان از دیرینه پایوران و یاوران این جنبش.
*) و سپاس و تقدیر از همه رفقایی که با تحمل زحمات بسیار، امکان برگزاری این کنگره را فراهم آوردند.
*) گرامیداشت سه رفیق عضو حزب چپ که در فاصله دو کنگره از دست رفتند و جایشان خالی است: ناصر قاسملو، فرهنگ رضایی کرمانشاهی و مسعود خلیل علافی. یادشان گرامی باد.
*) ادای احترام به مادران و پدران “خاوران” هم که در این فاصله درگذشتند.
مادران: شریفی – گلچوبیان – زکی پور – گلزار قباخلو – حشمت خانم سجادیان– زهرا حب الوطنی (اسدالهی)
پدران: بهمن فرج زاده طارانی و محمد رضا عماری.
*) در این فاصله عزیزان دیگری از این جنبش تاریخی هم با زندگی وداع گفتند که در ذهن ما همچنان زنده‌اند:
حمید ارض پیما- طیفور بطحایی- ناصر خاکسار- حمزه فراهتی- محسن رشیدی- ابوالقاسم طاهرپرور- بیژن مسرور- حسین شادمانی- جهانبخش بنی بایرامی- مریم مریخ- فرهاد صیامی- رحیم کریمیان- شهین توکلی- رضا فرهمند- احمد مرادی.
*) و فرهیختگانی از ثروت مبارزاتی و فرهنگی مردم ایران نیز که با رفتن آنان در این بازه زمانی، جامعه ایران از وجودشان محروم ماند:
فریبرز رئیس دانا- علی خاوری- رضا فراهانی- محمدرضا شجریان- اسماعیل خوئی- غلامحسین فرنود- محمد ملکی – ابوالحسن بنی صدر- جلیل گادانی- آرامش دوستدار- ایران درودی و فرهنگ سازان و مبارزانی دیگر.
*) این کنگره ٢٨ ماه پس از کنگره اول حزب با تاخیر به دلیل کرونا برگزار می‌شود. دوره زمانی که شاخصه‌اش از یک طرف سرکوبگری‌ها و کشتارهای جمهوری اسلامی و بن بست‌های آن در همه عرصه‌ها است و از طرف دیگر ایستادگی‌های جامعه و گسترش دامنه جنبش‌ها و حرکات اعتراضی مردم.
کارنامه و بیلان این حکومت در یک نگاه چنین است: سهم بزرگ آن در قربانیان کرونا، کشتار آبان ۹٨، جنایت به رگبار بسته شدن جوانان عرب ماهشهر، حادثه غمبار ازدحام کرمان، فاجعه شلیک به هواپیمای مسافربری، قتل کولبران کرد و سوخت بران بلوچ، خودسوزی سحر خدایاری در اعتراض به ممنوعیت حضور زنان در استادیوم، خودکشی دانش آموز یازده ساله موسوی زاده از فرط تنگدستی پدر و مادر، اعدام روزنامه نگار روح الله زم، ربودن‌های فعالان سیاسی در خارج از کشور، سرکوب محیط زیستی‌ها، اعدام نوید افکاری ورزشکار، ترور موسی بابا خانی در اقلیم کردستان، جنایت در حق جوانان زحمتکش افغان در مرز، اعدام زندانی مصطفی سلیمی که بخاطر خطر کرونا از زندان گریخت، سرکوبگری تبعیض ستیزان در هر بستر از اجحاف و زور، و تبهکاری‌های پرشمار دیگر و از جمله مرگ پنهان تهیدستان بسیار بر اثر فقر و نداری.
در مقابل اما: ایستادگی‌ها، خیزش‌ها، اعتصابات و اعتراضات رو به گسترش. تحرکات چشمگیر کارگران. هفت تپه و نیشکر، فولاد و نفت، آموزگاران و دانشجویان و مردمانی که در نمادهایی چون نسرین ستوده، نرگس محمدی و سپیده قلیان بپاخاسته‌اند. این کنگره کار خود را در چنین شرایطی که کشور در جوش و خروش است برگزار می‌کند و فعالیت اجرایی چند روزه خود را به امید اخذ تصمیماتی راهگشا می آغازد.
هیئت رئیسه کنگره دوم حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
١۵ آبان ١۴٠٠ برابر با ۶ نوامبر ٢٠٢١
