در این گفتگو مهرداد درویش پور به بررسی مبانی نظری رویکرد سوم در سیاست در برابر پروژه های اصلاح طلبی و انقلاب قهری پرداخته است. همچنین از منظری پساساختارگرایانه، “رفورلوسیون” و “انقلاب مولکولی” توضیح داده شده وبا تکیه بر تجربه تاریخی انقلاب ایران و جنبش اصلاحات در ایران و در نقد هر دو رویکرد چشم اندازی متمایزی برای خیزش های اجتماعی با تکیه بر آرای اندیشه ورزان از گرامشی تا آندره گورز ارائه شده که گاه به نام “تحول طلبی”، گاه انقلاب اصلاح گرایانه یا انقلاب مولکولی و یا انقلاب مسالمت آمیز و آرام و دیگر مفاهیم مشابه از آن نام برده شده است. البته تاکید شده است که در هیچ جای دنیا و از جمله در ایران تحولات اجتماعی از طریق نسخه های از پیش نوشته شده پیش نرفته و در بسیاری از موارد کنشگران اجتماعی با بروز فرصت سیاسی و “جرقه انفجار” در این خیزش ها غافلگیر شده اند که مسیر دیگری از تحول را رقم زده است. البته در این تحیل به پروبلکاتیک معنا و جایگاه فرصت سیاسی، جرقه انفجار و غافلگیری در تحولات اجتماعی همچون عناصری مهم در تحولات اجتماعی چندان پرداخته نشده است که جا دارد در فرصتی دیگر بررسی شود.
