روز ۲۷ آبان ۱۴۰۰ کولبر نوجوان، سروش رحمانی اهل روستای “هانی گرمله” از توابع شهر پاوه پس از کشتار قاطرهایش توسط هنگ مرزی به زندگی خودش پایان داد.
به گزارش کانال دادخواهی کولبران و سوختبران؛ خانواده سروش رحمانی زیر فشارهای اقتصادی شدیدی قرار داشته از این رو سروش به دلیل فقر و محرومیت و بدهی مجبور بود بجای تحصیل و بخاطر تامین هزینه های کمرشکن زندگی و پرداخت وام مسکونی که منزلشان در گرو بانک بوده، همچنین تامین هزینه های درمانی و نگهداری از پدرش که مبتلا به سرطان بود به کولبری روی بیاورد و قاتلان تیرخلاص زن با کشتار دسته جمعی چندین راس از اسب و قاطرهایش که آنهم قرض گرفته بود دست به خودکشی زد.
خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت
از خوردن تکه ای نان، از آرمیدن در بستر، از هرآنچه مثل یک آدم معمولی برای ادامه ی زندگیم انجام میدهم شرمسارم. از اینکه زنده ام و فرهاد و سروش زیر بار زندگی یخ میزنند و خرد میشوند شرمسارم. پسرانم دارند در جلوی چشمم یکی یکی از بین میروند و من فردا را دوباره با خوردن صبحانه و رفتن به سر کار شروع خواهم کرد. از خودم شرمنده ام.