در این گفتگو ارزبابی از جهان در وضعیت اضطرار همچون قاعده و نقددرونمان عوامل مولدآن و یافتن معنای کنشگری نوین در شرایط و عصری که با عناوینی چون دوره «بحران انتقال» و «در آستانه» توصیف می شوند و پرسمان اصلی امروز؟ مورد بحث قرار می گیرد. چنین نقدی اولا باید بتواند به پتانسیل ها و مسیرهای نوی پیشروی اگر وجود دارند، نور بتاباند و ثانیا این مسیر بدون بکارگیری مفاهیم نو و گره گشا برای تحلیل وضعیت امروز حاکم برجهان قابل فهم و کنشگری نخواهد بود. در همین راستا تا جائی که در یک گفتگو امکان پذیراست، مفاهیمی چون بحران انتقال، بحران وجودی دولت ملت ها، جامعه جهانی و خودآگاهی جهانی و مفاهیم اثباتی چون دولت های انتقالی ترازنوین و منشورمطالبات انتقالی وضرورت سازمان یابی و تشکل های نوین و میانجی از نوع درونمان و در قامت امروزین بشر و نقد جایگاه تشکل های کلاسیک چون احزاب… رابطه اش با مراتب جهان هرمی و بازنمائی شده و کلا جامعه واقعی در برابرجامعه بازنمائی شده و ضرورت بازخوانی مفاهیم گذشته در شرایط امروز موردبحث قرار می گیرد. علاوه بر آن در این نقد گره اصلی و کورکلاف سردرگم نقد تجربه های گذشته با هدف رهیافتی برای جهان امروز تحت عنوان رابطه درونمان و برونمان جامعه و دولت و گسست و رابطه تضادامیز و بوساطت حلقات متعلق به طبقه فرادست بین آن ها و چگونگی برون رفت از این تناقض بزرگ تاریخی یعنی حرکت در جهت زوال دولت ها بجای هیولاشدنشان مطرح و موردبحث قرار می گیرد.
