غول گرجی وزنه تاریخ را زد
نازک بین- مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جهان که در ازبکستان ادامه داشت، با برگزاری رقابت دسته فوق سنگین به پایان رسید و نمایندگان ایران در این دسته ششم و هفتم شدند.در مهم‌ترین اتفاق علیرضا یوسفی که رده سنی جوانان قرارد دارد، توانست با مهار وزنه ۴۳۸ رکورد دوضرب جوانان جهان را که در اختیار علی داودی بود، یک کیلوگرم بشکند. یوسفی با رکورد ۱۸۳ یک ضرب، ۲۳۸ دوضرب و مجموع ۴۲۱ کیلوگرم هفتم جهان شد.آیت شریفی با رکورد ۱۹۷ یک ضرب، ۲۲۷ دوضرب و مجموع۴۲۴ کیلوگرم در رده ششم جهان قرار گرفت.لاشا تالاخادزه، غول وزنه‌برداری جهان از گرجستان با رکورد ۲۲۵ یک ضرب، ۲۶۷ دوضرب و مجموع ۴۹۲ کیلوگرم توانست رکورد یک ضرب جهان را ۲ کیلوگرم، دوضرب را ۲ کیلوگرم و مجموع را ۴ کیلوگرم ارتقا دهد. او که در المپیک با ۲۲۳ کیلو در یکضرب و ۲۶۵ کیلو در دوضرب رکورد مجموع ۴۸۸ کیلو را به نام خود ثبت کرده بود، امروز بعد از قطعی کردن مدال طلای خود با ثبت وزنه ۲۱۸ کیلوگرم در یکضرب، برای زدن رکوردی جدید روی تخته آمد. ۲۲۵ کیلوگرم آنقدر راحت از سوی تالاخادزه مهار شد که گویا او می توانست حداقل ۵ کیلو بیشتر از این را هم بر روی دست خود مهار کند.
در دوضرب هم شرایط به همین منوال بود و تالاخادزه که سال گذشته از رکورد حسین رضازاده یعنی ۲۶۳.۵ کیلو هم عبور کرده بود و در تاریخ نام خود را جاودانه کرده بود، امروز پشت وزنه ۲۶۷ کیلوگرمی ایستاد. بازهم این غول گرجستانی بدون نقص وزنه را مهار کرد تا یک بار دیگر رکوردشکنی کند.نکته مهم و کلیدی درباره تالاخادزه روند پیشرفت او در سال های اخیر بوده که باعث شده هر سال او با اینکه رقیبی را نزدیک به خود نمی بیند، وزنه های سنگین تری را مهار کند. شاید حتی یک بار هم در خاطر نداریم که این غول گرجستانی وزنه ای از دستش رها شده باشد و با ناکامی تخته را ترک کند.نتیجه این مسابقه به شرح زیر است:
حرکت یک ضرب
آیت شریفی در حرکت نخست، وزنه ۱۸۵ کیلوگرم را بالای سر برد. شریفی در حرکت دوم پشت وزنه ۱۹۱ کیلوگرم ایستاد که این وزنه را به راحتی مهار کرد. او در حرکت سوم وزنه ۱۹۷ کیلوگرم را بالای سر برد و توانست عملکرد خوبی از خود در یک ضرب نشان دهد.
علیرضا یوسفی در حرکت اول، ۱۷۳ کیلوگرم را مهار کرد. او در حرکت دوم ۱۷۸ کیلوگرم را هم با موفقیت ثبت کرد. یوسفی در حرکت سوم وزنه ۱۸۳ کیلوگرم را بالای سر برد و به کار خود در یک ضرب پایان داد.
لاشا تالاخادزه، وزنه‌بردار مطرح گرجستان در حرکت اول ۲۱۰ کیلوگرم را مهار کرد. او در حرکت دوم ۲۱۸ کیلوگرم را هم بالای سر برد. غول گرجی در حرکت سوم و پایانی یک ضرب پشت وزنه ۲۲۵ کیلوگرم قرار گرفت و با مهار این وزنه رکورد جهان را ۲ کیلوگرم شکست. مدال نقره و برنز هم به وزنه‌برداران ارمنستان و بلاروس رسید.
حرکت دوضرب
شریفی در اولین حرکت، ۲۲۷ کیلوگرم را مهار کرد. در حرکت دوم ۲۴۲ کیلوگرم را در حرکت قیچی انداخت. برخواه سرمربی تیم ملی وزنه آخر شریفی را به ۲۴۴ کیلوگرم تغییر داد و نماینده ایران دوباره در حرکت قیچی وزنه را انداخت. او با رکورد ۴۲۴ کیلوگرم به کار خود پایان داد.
یوسفی در حرکت اول ۲۳۰ کیلوگرم را بالای سر برد. او در حرکت دوم پشت وزنه ۲۳۸ کیلوگرم ایستاد تا رکورد جوانان جهان را که با ۲۳۷ کیلوگرم در اختیار علی داودی است بشکند و موفق شد این وزنه را مهار کند و یک کیلوگرم رکورد را شکست. او سپس دست خود را به نشانه گذاشتن تاج بر سرش بالا برد.
او در حرکت سوم و پایانی وزنه ۲۴۵ را بالای سر برد اما هیات ژوری حرکت یوسفی را خطا اعلام کرد سپس ایران درخواست بازبینی کرد که مورد قبول واقع نشد و یوسفی شانس کسب مدال برنز دوضرب را از دست داد. او با رکورد ۴۲۱ کیلوگرم به کار خود پایان داد.
لاشا تالاخادزه در حرکت اول ۲۴۷ کیلوگرم را مهار کرد. در حرکت دوم ۲۵۷ کیلوگرم را بالای سر برد و در حرکت سوم و پایانی مسابقات، پشت وزنه رویایی ۲۶۷ کیلوگرم ایستاد که داوران دو چراغ قرمز به او دادند و تنها داور ایرانی چراغ سفید داد. اما هیات ژوری این وزنه را پذیرفت و تالاخادزه توانست رکورد دوضرب جهان را ۲ کیلوگرم بشکند و رکورد مجموع جهان را هم چهار کیلوگرم ارتقا داد.او رکورد مجموع ۴۹۲ ثبت کرد که سنگین‌ترین رکورد ثبت شده در وزنه‌برداری است.
مدال آوران دسته ۱۰۹+ کیلوگرم:
۱- لاشا تالاخادزه از گرجستان با رکورد ۲۲۵ یک ضرب، ۲۶۷ دوضرب و مجموع ۴۹۲ کیلوگرم(۳ مدال طلا)
۲- وارازدات لالایان از ارمنستان با رکورد ۲۱۱ یک ضرب، ۲۴۶ دوضرب و مجموع ۴۵۷ کیلوگرم(۳ مدال نقره)
۳- گورمیناسیان از ارمنستان با رکورد ۲۰۵ یک ضرب، ۲۴۳ دوضرب و مجموع ۴۴۸ کیلوگرم (۲ مدال برنز دوضرب و مجموع)
۴- زیازولین از بلاروس با رکورد ۲۰۶ یک ضرب، ۲۴۱ دوضرب و مجموع ۴۴۷ کیلوگرم (برنز یک ضرب)
تیم ملی وزنه برداری ایران در رده بندی امتیازی در مسابقات جهانی دوم شد.
مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جهان ازبکستان به پایان رسید و جایگاه امتیازی و مدالی ایران مشخص شد.تیم مردان ایران که با ترکیب ۱۰ نفره در این مسابقات شرکت کرده بود در رده‌بندی امتیازی دوم و در رده‌بندی مدالی پنجم شد.همچنین تیم زنان ایران با سه وزنه‌بردار در این مسابقات شرکت کرد که در رده‌بندی امتیازی بیست و سوم شد و چون مدالی کسب نکرد جایی در رده‌بندی مدالی نداشت.
*رده‌بندی امتیازی تیم‌ها در بخش مردان:
۱- روسیه با ۵۸۱ امتیاز(۱۰ وزنه‌بردار)
۲- ایران با ۵۴۸ امتیاز(۱۰ وزنه‌بردار)
۳- ازبکستان با ۵۲۵ امتیاز(۱۰ وزنه‌بردار)
*رده‌بندی مدالی تیم‌ها در بخش مردان:
۱- ازبکستان ۵ طلا، ۵ نقره و ۲ برنز
۲- کره جنوبی ۵ طلا، ۱ نقره و ۴ برنز
۳- گرجستان ۳ طلا، ۴ نقره و ۱ برنز
۴- بلغارستان ۳طلا، ۱ نقره و ۱ برنز
۵- ایران ۲ طلا، ۳نقره و ۳ برنز
سالروز توپ طلای لئو یاشین دروازه بان افسانه ای
یاشین در شهر مسکو در روزگاری که هنوز بقایای جنگ ویران کرده جهانی دوم دنیا را به خاک و خون کشیده بود، متولد شد .در سن ۱۵ سالگی در حالی که هنوز جوان نابالغ بود، یک متر و ۸۰ سانت قد داشت و وزن ش نیز تنها ۵۰ کیلوگرم بود. به خاطر این قد بلند خیلی زود مورد توجه مدیران تیم فوتبال جوانان قرار گرفت و برای پست دروازه‌بانی این تیم انتخاب شد. پستی که مدت ۲۰ سال محل حکومت لئو یاشین بود و تنها روزی آن را ترک کرد که بازی خداحافظی اش برگزار شد. در بازی خداحافظی که در استادیوم شهر مسکو برگزار گردید ،یکصد هزار نفر آمده بودند تا برای آخرین بار شاهد هنرمند بزرگ تیم ملی فوتبال کشورشان باشند. ضمن اینکه به پاس قدر دانی فراوان ازلئو یاشین بهترین ستارگان فوتبال جهان حضور داشتند.اوج درخشش و شهرت یاشین در جام‌جهانی بود .همانند اکثر بزرگان دنیای توپ گرد. هنگامی که تیم ملی شوروی از واژه CCCP روی پیراهن خود استفاده می کرد، یاشین تنها با لباسی مشکی درون دروازه شوروی می ایستاد. او با همین لباس مشکی نمایش های بی عیب و نقصی ارائه می داد و کم کم این پیراهن تبدیل به یک افسانه شد. نمایش های یاشین با پیراهن مخصوصش، باعث شد تا او القابی چون “عنکبوت سیاه” ، “پلنگ سیاه” و “هشت پای سیاه” را دریافت کند. استعداد و عملکرد او در زمین مسابقه بر همگان آشکار بود و رفتار موقرانه یاشین در خارج زمین نیز بر محبوبیت او می افزود و اعتبار او به عنوان یک اسطوره بالاتر می رفت. او مردی صمیمی، دوست داشتنی، خوش اخلاق و مهم تر از همه یک انسان با شخصیت بود و به خوبی با هواداران و خبرنگاران رفتار می کرد.یاشین همچنین مبدع پست دروازه بان- مدافع پوششی بود و دروازه بانی نبود که تنها بر روی خط دروازه بچسبد و او اغلب از دروازه بیرون می آمد و در بازی سازی شرکت می کرد.
در چنین روزی در سال ۱۹۶۳ لئو یاشین توپ طلا گرفت. یاشین تقریبا هیچ‌گاه درون دروازه فوتبال نایستاده بود. مدتی طولانی آرزو می‌کرد که بتواند جای میشائیل بوتوینیک، قهرمان شطرنج جهان را بگیرد، هم‌زمان در رشته‌های شمشیربازی، بسکتبال، تنیس و واترپلو نیز فعالیت کرده و درون دروازه تیم هاکی هم می‌ایستاد. وقتی او فوتبال را شروع کرد، ابتدا به عنوان مهاجم بازی کرد. در طول یک مدت که در یک کارگاه آموزشی فلزکاری کار می‌کرد، در تیم آنجا به نام توشینو نیز فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۴۵ در سن ۱۵ سالگی به دینامو مسکو به مربیگری چرنیشوف پیوست که شیفته واکنش‌های او در درون دروازه شده بود و در آکادمی استعدادهای ورزشی آنجا به یادگیری دروازه‌بانی پرداخت.با وجود تمام مساعدت‌هایی که در راه موفقیتش انجام شد، او تنها در نیمکت ذخیره‌ها جای داشت. از همین رو در ابتدا دو کار را هم‌زمان انجام می‌داد، در تابستان فوتبال، و در زمستان بین سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۳ درون دروازه تیم هاکی روی یخ باشگاه می‌ایستاد. در تیم فوتبال باشگاه، تازه در سال ۱۹۵۳ و در سن ۲۳ سالگی بود که نیمکت ذخیره‌ها را ترک کرده و اجازه یافت جای چومیچ را در دروازه تیم بگیرد. در همان سال دینامو قهرمان جام حذفی شوروی و در سال ۱۹۵۴ قهرمان باشگاه‌های این کشور شد. پس از اسپارتاک مسکو، رقیب و همشهری این تیم، دینامو موفق‌ترین تیم دهه ۵۰ شوروی لقب گرفت.
یاشین اولین بازی ملی خود را در سال ۱۹۵۴ در دیدار مقابل سوئد که به پیروزی ۷ بر ۰ منجر شد، انجام داد. وی در سال ۱۹۵۶ در بازی‌های المپیک ملبورن به همراه تیم ملی شوروی به مدال طلا دست یافت. ازآنجایی که بازیکنان حرفهای کشورهای غربی اجازه شرکت در این مسابقات را نداشتند، کشورهای آماتور شرق اروپا حضور بیشتری در این رقابت‌ها داشتند. او در سال ۱۹۵۸ در اولین جام جهانی خود شرکت کرد. گرچه روس‌ها در مرحله یک چهارم نهایی در برابر سوئد میزبان حذف شدند، اما یاشین به عنوان برترین گلر جام انتخاب شد. یک سال پس از این که در سال ۱۹۵۹ به همراه دینامو مسکو به چهارمین قهرمانی لیگ فوتبال شوروی رسید، به موفقیت در جام‌های اروپایی نیز دست یافت.شوروی با سنگربانی یاشین در دیدار نهایی اولین تورنمنت اروپایی، که آن زمان به نام جام کشورهای اروپایی معروف بود، با نتیجه ۲ بر ۱ بر یوگسلاوی چیره شده و قهرمان اروپا شد. او در جام جهانی ۱۹۶۲ در شیلی، نمونه تمام‌عیار یک دروازه‌بان مدرن بود. در آنجا هم دوباره به عنوان بهترین گلر جام برگزیده شد. در ابتدای دهه ۶۰، یاشین دراوج دوران فعالیتش قرار داشت و در سال ۱۹۶۳ مرد سال فوتبال اروپا شد و تا امروز هم تنها دروازه‌بانی است که به این افتخار نائل شده است. در همان سال در ۲۷ بازی‌ای که در لیگ شوروی انجام داد، فقط شش گل دریافت کرد و دینامو بازهم قهرمان شد. اما آنچه که بیش از هرچیز موجب تحسین هواداران و کارشناسان می‌شد، شیوه بازی وی بود. او شعاع عملش را از محوطه جریمه فراتر قرار داده، خط دفاع تیمش را سازمان‌دهی می‌کرد و در هنگام حمله نیز به عنوان یک مدافع به کمک یارانش می‌آمد. توانایی او در بازی‌خوانی سبب می‌شد که هیچ‌گاه این شیوه بازی گسترده خطری را متوجه دروازه‌اش نکند. سومین حضور او در جام جهانی در سال ۱۹۶۶ در انگلیس در نیمه نهایی به پایان رسید، جایی که او نتوانست از شکست ۱ بر ۲ شوروی در مقابل آلمان ممانعت کند. یک سال بعد، در حالی که با انجام ۷۸ بازی ملی، فقط ۷۰ گل خورده بود، از فوتبال ملی خداحافظی کرد. او تا سال ۱۹۷۰ در ۸۱۳ بازی درون دروازه تیم ملی فوتبال شوروی ایستاد.
از دیگر افتخارات او می‌توان به نایب قهرمانی او در جهان به عنوان گلر تیم ملی هاکی روی یخ، و نایب رییسی فدراسیون فوتبال شوروی نام برد. او همچنین در سال ۱۹۷۰ در چهارمین جام جهانی‌اش حاضر شد، اما در هیچ‌یک از بازی‌ها در دروازه قرار نگرفت. در ۲۷ مه سال ۱۹۷۱، یاشین که به علت پیراهن سیاهش به پلنگ سیاه یا عنکبوت سیاه معروف بود، بازی خداحافظی‌اش را در مقابل دیدگان ۱۰۴ هزار تماشاگر انجام داد. او به فوتبال وفادار ماند و در دینامو مسکو، رییس هیات مدیره و نیز در فدراسیون فوتبال شوروی، نایب رییس شد. لئو یاشین که حتی در دوران بازیگری‌اش بسیار سیگار می‌کشید، در سال ۱۹۹۰ درگذشت، در حالی که شش سال قبل از آن هردو پایش را با عمل جراحی قطع کرده بودند.
عناوین و افتخارات:
۱۹۶۳: مرد سال فوتبال اروپا
۱۹۶۹: اخذ نشان لنین (به عنوان اولین و تنها فوتبالیست)
برترین دروازه‌بان قرن بیستم
انتخاب به عنوان ورزشکار قرن بیستم از سوی کمیته بین‌المللی المپیک
فیفا به احترام او از سال ۱۹۹۴ در هر جام جهانی به بهترین دروازه‌بان جام، نشان و جایزه لئو یاشین را اهدا می‌کند.
در پارک ورزشی لوشنیکی مسکو تندیسی به یادبود دروازه‌بان قرن ساخته شده است.
در سال ۱۹۸۶ مشخص شد که یک لخته خونی بزرگ در پای لو وجود دارد او مجبور شد تا آن پایش را قطع کند. در ۲۰ مارس ۱۹۹۰ لو یاشین افسانه ای به دلیل سرطان معده در خانه اش در کنار همسرش والنتینا و دو دخترش ایرینا و النا درگذشت.فردای آن روز، تیم های دنیپرو شوروی (اوکراین فعلی) و بنفیکا پرتغال در لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفتند و پیش از شروع بازی خبر درگذشت یاشین اعلام شد. اوزه بیو که عضوی از کادر بنفیکا بود، با شنیدن این خبر گریه کرد و گفت که او بی همتا ترین دروازه بان قرن است.یاشین با وجود عدم سلامت کامل و مشکلات با باشگاه محبوبش در اواخر عمر، تا پایان یک مرد با شخصیت با لبخندی روی لب بود و همیشه میان مردم مورد احترام بوده و همچنان هست.
رییس یوفا همچنان مخالف طرح اینفانتینو برای جام جهانی
الکساندر چفرین بر موضع خود در قبال جام جهانی هر ۴ سال یک بار پافشاری کرد. به نقل از خبرگزاری رویترز، یک گروه مشاوره فنی فیفا به سرپرستی آرسن ونگر میزبانی جام جهانی را هر دو سال یک بار پیشنهاد داده بود که بحث‌های زیادی را برانگیخت. اتحادیه فوتبال اروپا یوفا و آمریکای جنوبی علیه این برنامه‌ها صحبت کرده‌اند.فیفا هفته آینده یک نشست جهانی برگزار خواهد کرد تا در مورد برنامه های خود برای برگزاری جام جهانی هر دو سال یک بار بحث کند، اما بزرگ‌ترین حریف آنها، رییس یوفا، الکساندر چفرین، هیچ نشانه‌ای از عقب‌نشینی نشان نمی‌دهد.چفرین گفت که سازمان او هیچ استراتژی توافق شده‌ای برای نشست روز دوشنبه هفته آینده ندارد.رییس یوفا در یک کنفرانس خبری گفت: «همان‌طور که می‌دانیم فیفا همچنان این پروژه را دنبال می‌کند، سیگنال‌هایی از طرف‌های مختلف به گوش می‌رسد مبنی بر این که ممکن است آنها تا آخر آن را دنبال نکنند. ما به هیچ وجه همکاری با فیفا نخواهیم کرد. مشکل این است که همه چیز به هم مرتبط است. ما پیشنهاداتی برای مسابقات مختلف دریافت می‌کنیم و به همین دلیل است که بحث در مورد تقویم مسابقات بین‌المللی همیشه به تعویق می‌افتد.جیانی اینفانتینو، رییس فیفا گفت برگزاری جام جهانی دو سال یک بار اهمیت مسابقات را کم نخواهد کرد و تاثیری در کیفیت و اعتبار آن نخواهد داشت. در همین راستا فیفا نهاد حاکم بر دنیای فوتبال در حال بررسی امکان انجام جام جهانی هر دو سال یک بار است، اقدامی که با انتقاد شدید کنفدراسیون‌ها، باشگاه‌ها، بازیکنان و گروه‌های هوادار مواجه شده است.به گزارش ایسنا، پیش‌تر دو سوم آلمانی‌ها طرح جیانی اینفانتینو، رییس فیفا برای برگزاری جام جهانی فوتبال هر دو سال یک بار را رد کردند و در مقابل، خواهان حفظ چرخه چهار ساله قبلی هستند. این نتیجه نظرسنجی مؤسسه افکارسنجی Yougov به نمایندگی از آژانس مطبوعاتی آلمان است.
فقط به حرف دکتر گوش کنید
سرمربی لیورپول به یافته‌های دانشمندان برای مقابله با ویروس کرونا اعتقاد دارد و تاکید می‌کند که باید به حرف کسانی که در این باره اطلاعات دارند، گوش کنیم.لیگ برتر انگلیس این روزها تحت تاثیر شیوع شدید ویروس کرونا برگزار می‌شود؛ سویه اومیکرون در باشگاه‌های زیادی در انگلیس در حال انتشار است و بسیاری از بازی‌ها به همین خاطر لغو شده اند.در حالی که ۴۰% از بازیکنان لیگ برتر انگلیس هنوز کامل واکسینه نشده اند و ۲۵% آنها اصلا هیچ واکسنی تزریق نکرده اند،یورگن کلوپسرمربیلیورپولباور دارد برای متوقف کردن شیوع این ویروس باید واکسن زد. به گزارش تلگراف، یورگن کلوپ پس از پیروزی سه بر یک تیمش مقابل نیوکاسل، یادداشتی منتشر کرده که به مذاق افراد ضد واکسن خوش نمی‌آید:هرگز بابت دیدگاه‌هایم درباره واکسیناسیون عذرخواهی نمی‌کنم؛ برایم مهم نیست که نظرم چه قدر نامحبوب باشد و مرا در اقشار خاصی از جامعه منفور کند. در زندگی غیر فوتبالی‌ام اگر دوستان، آشنایان و افرادی که برایم مهم هستند هنوز واکسن نزده باشند، تمام تلاشم را به کار می‌گیرم تا آنها را برای گوش کردن به حرفهای متخصصان متقاعد کنم. من هرگز نمی‌گویم به حرف من گوش کنید بلکه حرف من این است به حرف کسانی که می‌دانند و اطلاعات دارند باید گوش کرد. کسانی که وانمود می‌کنند می‌دانند اما اطلاعات‌شان واقعی نیست را باید نادیده گرفت. باید دروغ و اطلاعات غلط را نادیده گرفت. به افرادی که بهتر می‌دانند باید گوش کرد. اگر چنین کاری را انجام دهید، در نهایت واکسن و دوز تقویتی آن را تزریق می‌کنید. دیدگاه من درباره واکسیناسیون تصورات خودم نیست. نکته این‌جاست که من به حرف متخصصان گوش می‌کنم. افرادی که از من باهوش‌تر هستند، با ساختن واکسن برای جهان، سعی در نجات جوامع دارند و خیلی خوشحالیم که این میزان دسترسی باورنکردنی را به واکسن داریم.
در لیورپول، تمام بازیکنان دو دوز واکسن را تزریق کرده‌اند. کلوپ پیش‌تر از باشگاه‌ها خواسته بود درباره بازیکنانی که در دسترس نیستند، شفافیت به خرج دهند تا درخواست‌ها برای به تعویق افتادن مسابقات، منطقی باشد. پیش از بازی لیورپول و نیوکاسل، باشگاه لیورپول اعلام کرد ویرجیل فن دایک، فابینیو و کرتیس جونز به علت مشکوک بودن به کووید در بازی با نیوکاسل بازی نمی‌کنند اما آنها در انتظار مشخص شدن نتیجه تست PCR آنها هستند. کلوپ همچنین نوشت:ما نمی‌دانیم این سویه جدید کرونا چه تاثیری روی فوتبال در کوتاه مدت یا میان مدت خواهد داشت. قطعا این سویه روی در دسترس بودن بازیکنان تاثیر می‌گذارد و شاید به تعویق مسابقات بیشتری منجر شود اما وظیفه نهادهای اجرایی است که این مشکلات را مدیریت کنند. مشخصا امیدواریم این اختلالات به حداقل برسد اما چنین چیزی دست ما نیست و نباید هم باشد. ما باید به کسانی که چیزهای بیشتری از ما می‌دانند و دانش دارند، اعتماد کنیم. ما فقط می‌خواهیم افراد سالم بمانند و سلامتی همیشه باید در اولویت باشد.غیر از لیورپول، تیم‌های وولورهمپتون و برنتفورد دارای آمار صد درصدی واکسیناسیون کامل هستند و هنوز این باشگاه‌ها درگیر سویه جدید کرونا نشده اند.
حکم قضائی تبانی و رشوه فوتبال
دو سال از آغاز تحقیقات اولیه گروه مبارزه با فساد پلیس در خصوص تبانی یک بازی از لیگ سوئد گذشت. مسابقه ای که در رقابت های لیگ سوئد موسوم به آلسونسکا، بین تیم الفسبورگ(Elfsborg) و کالمار(Kalmar) در سال ۲۰۱۹ برگزار شد. پاول سیبیکی، که در آن زمان در الفسبورگ بازی می کرد و سابقه حضور در مالمو و چند باشگاه دیگر هم دارد، متهم به رشوه گرفتن برای دریافت کارت زرد در جریان بازی بود. وی همراه یکی دیگر از همکاران اش در این موضوع، چند روز پیش از برگزاری مسابقه ،در مجموع ۲۷ حساب شرط بندی به نام اطرافیانشان با موضوع دریافت کارت زرد افتتاح کرده بودند.البته چیبیسکی، مشارکت خود را در این شرط بندی تکذیب کرد.پاول چیبیسکی که در سال ۲۰۲۰ به لیگ دسته اول لهستان منتقل شد، پیش از این، با حکم محرومیت چهار ساله فدراسیون سوئد مواجه شده بود؛ حکمی که از سوی فدراسیون بین‌المللی فوتبال(فیفا) جهانشمول شد.به گفته دادستان پرونده تبانی، او ۳۰۰۰۰۰ کرون رشوه گرفته تا عمداً در یک مسابقه کارت زرد بگیرد. کیفرخواست یک سال پیش مطرح شد و شش ماه پیش حکم دادگاه رسیدگی در منطقه وقوع جرم صادر شد – حکمی که او را از همه شکات تبرئه کرد. در حکم اولیه دادگاه منطقه آمده است که “با وجود اینکه به احتمال زیاد بازیکن ۳۰۰۰۰۰ کرون برای گرفتن کارت زرد دریافت کرده است، اما هیچ مدرکی برای محکومیت وی وجود ندارد. در همان زمان، اتحادیه فوتبال سوئد او را از تمام بازی های فوتبال به مدت چهار سال محروم کرد. استفان ادلوند، دادستان منطقه، از تصمیم دادگاه منطقه به دادگاه استیناف اعتراض کرد و در آنجا خواستار مجازات تعلیقی و جریمه روزانه شد. جلسات دادگاه استیناف درباره اسکان و بلکینگه دو هفته پیش به پایان رسید و حکم روز چهارشنبه اعلام شد. پاول سیبیکی به اتهام رشوه و قمار به حبس تعلیقی محکوم شده است. دادگاه تجدیدنظر در رای خود می نویسد که «نه ارزش مجازات و نه ماهیت جرم حاکی از تعیین مجازات به حبس نیست». دادگاه همچنین می نویسد که هیچ دلیلی برای ترس از اینکه Cibicki مرتکب جرم بیشتر شود وجود ندارد. در این پرونده آمده است که پاول سیبیکی، که یک فوتبالیست حرفه ای است به مدت چهار سال در سوئد و سایر نقاط جهان از فوتبال محروم شده است. دادگاه تجدید نظر در رای خود می نویسد: با توجه به این موضوع، دلایل خاصی بر خلاف ادغام مجازات مشروط با جزای نقدی وجود دارد. دادگاه منطقه در تبرئه خود دریافت که هیچ مدرک مستقیمی وجود ندارد که نشان دهد بین Cibicki و رشوه دهندگان برای گرفتن کارت زرد در جریان بازی مقابل Kalmar FF توافق شده است.
