هیراد پیربداقی فعال کارگری در زندان است. او در روز ۱۵ آبان ماه گذشته همراه با عسل محمدی در خانه ی خود و با ضرب و شتم بازداشت شد. اعتراضات برای آزادی او بی نتیجه مانده است. یک ماه بعد از بازداشت هیراد، مادر او در برابر دادستانی اوین دست به تحصن زد. وی روز جمعه ۳ دیماه از بازداشتگاه وزارت اطلاعات به بند عمومی زندان اوین منتقل شد.
فعالین جنبش کارگری مجموعه ای از یادداشت های او را برای اخبار روز فرستاده و در جهت حمایت از هیراد و همچنین آشنایی با نظرات وی که حکومت اتهامات دروغینی را به او نسبت داده است، خواهان انتشار آن ها شده اند.
اینجا بخوانید: مجموعه ی یادداشت های هیراد پیربداقی
عسل محمدی در مقدمه ای بر این یادداشت ها چنین نوشته است:
از روزی که اعتلای مبارزه کارگری ما را نیز با خود همگام کرد، تا امروز که قریب به اتفاق اعتراضات اجتماعی ماهیت قاطع طبقاتی بخود
گرفته و در پیش و پس هر اعتصاب کارگری جنبش درخشان مجامع عمومی چون نوک قله کوه یخ سربرمیاورد؛ راه درازی بر ما رفته. بر تو.
بر من و تمام رفقایی که همراه هم آرمان برابری خواهی و آزادی طلبی داشتیم و تلاش کردیم و می کنیم برای تحقق یک دنیای بهتر.
نزدیک به دو ماه از بازداشت تو، از روزی که قرار بود ۲ روز بعدش آزاد شوی می گذرد. حالا که وضوح خاطرات هم سرگرانی می کنند، تو را در
میان کلماتی که اندیشده ای و به زبان راندی جستجو می کنم.
همیشه در سنت مبارزاتی طبقه کارگر، زندان برای پیشروان جنبش کارگری مجالی برای مطالعه بیشتر و اندیشیدن بیشتر در حوزه تئوریک و
نتیجتا به خلق و تهیه آثار نظری ارزشمندی از بیژن جزنی تا تقی شهرام منجر شده. ما نیز در این فصل از مبارزه طبقاتی و در این مختصات
تاریخی سیاسی که سرکوب با شدت هرچه بیشتر بر سر فعالان و پیشقراولان طبقه کارگر سایه گسترانده از حبس و بازداشت رفقایمان
فرصتی می سازیم برای بازخوانی اندیشه و باورهایشان. که هم مجالی برای نقد باشد و هم مکملی برای مقاومت رفیق محبوسمان.
تراوش مدام صدای محمد مختاری در ذهنم که بیخوابی را می خواند، دستم را از نوشتن هرآنچه تجسد وضع موجودمان باشد سست میکند.
تقدیم به تو
به یک انقلابی
به هیراد پیربداقی
این یادداشت ها را اینجا هم می توانید بخوانید:
