این نوشته نقدی علیه یک شخص نست، بلکه یک جریان خاص را مورد هدف قرار می دهد. به اعتقاد ما شومن بازی سلبریتی های سیاسی عارضه ی جنبش ماست.
در منابع عام مارکسیستی با اصطلاحاتی همچون اپورتونیست، رویزیونیست، کانفورمیست و… به کرات رو به رو بوده ایم. اما گویا محتوا در زمان کنونی به صورتی مبتذل و دم دستی خود رابه نمایش گذاشته است، تا آن حد مبتذل که القا کردن این کلمات (فرصت طلبانه، سازش کار، حزب باد و…) به این جریانات، توهین به حیثیت نداشته ی این مفاهیم است. این قبیل مسائل سال هاست به حیثیت به دست آمده از تلاش مستمر مبارزان چپ با خنجری از جهل تاخته است. پس هدف افشای این جریان است، باشد که حیثیت نداشته شان را به باد دهیم تا بلکه به خود بیایند و از این بزرگ نمایی ها و چنگ آویختن های بسیار سطحی و فاقد بار تئوریک، شرمسار شده و دست از اقدامات شرم آوردشان برداند. وقتی لنین در «چه باید کرد؟» از علف های هرز و گندم در چمنزار جنبش و تفکیک آن ها سخن می گوید، تکرار کمدی تاریخ را در مقابل خویش می بینیم.
نمایش همچون جامعه ای مدرن، تومان واحد و تقسیم کننده است و همچون جامعه ی مدرن وحدتش را بر پایه ی نفاق بنا می سازد، اما تناقض نیز آن گاه که در نمایش ظهور می کند بر اثر واژگون شدن معنایش نقض می گردد. به گونه ای که تفرقه ی نشان داده شده، وحدتمند است و وحدت نشان داده، دست خوش افتراق، فرم غنی محتوای غنی می خواهد. پس هر گاه سوژه در فرم عرضه شده از محتوا باز بماند، با سرخوردگی هویت خود را در خلاء جستجو کرده و عناصر را بقای هویت خود به هم می آویزد و ناخواسته تناقض خویش را مفتضحانه جار می زند. از مصادیق عمدی این تناقض را می شود در تکرار موحش تصاویر پخش شده این افراد در کنار زندانیان سیاسی و خانواده شان مشاهد کرد. شیوه های انجام هر کاری خود نشان دهنده هدف آن کار است. این افراد حتی در فرم این تصاویر، اصول بدیهی همدلی صوری با این خانواده ها را رعات نکرده و همچون یک شیئی نامتجانس و بی مراعات در کنار مظلومیت این خانواده ها، التماس لایک و دیده شدن می کنند. این جریان برای حفظ سلبریتی بودنشان به هر ریسمانی خواه راست، خواه چپ چنگ می آویزند تا حضور پررنگ خویش را تضمین کنند و این گونه وجدان خود را مجاب به وجود خویش کرده باشند. با توجه به شرایط فعلی که دوره خمودگی است، برای آن که از ناجنبش فعلی جا نمانند با چپ روی ناگهان خود را در آغوش حقوق بشر و یا چپ اسرائیلی که همانا اپورتونیسم راست است، می یابند. باری خوب است کمی هم بر سر آموزش اصول حرف بزنیم، یک مبارز انقلابی با سه ویژگی عمده نمود پیدا می کند:
- تسلط بر تئوری
- قدرت تطبیق تئوری با شرایط عینی
- درک وظایف عملی در لحظه معین بر حسب شرایط عینی – ذهنی
عدم وجود این سه خصلت حیاتی به فاجعه ای کمیک خواهد انجامید، همچون پدیده مورد بحث ما «کاسب کاران مبارزه یا سلبریتی های سیاسی»
ما از آن جهت این نقد را عرضه می کنیم که بوی تعفن این سلبریتی ها افراد مستعد مبارزه را از میدان دور کرده و در عوض با مسموم شدن فضای مبارزاتی عملا در جهت منافع و خواسته های طبقه حاکم و حامیان امپریالیسم قدم بر می دارند. ستاره ی این گونه نمایش ها با در خود متمرکز کردن تصاویر یک نفش ممکن، همین ابتذال را عرضه می کند.
این افراد تشنه ی دیدن شدن برای چهره بخشیدن و عینیت دادن به تیپ های متنوع موردعلاقه حاکمیت (مود موردنیاز) به لطف دنیای مجازی به وجود می آیند. خصلت این افراد ضد عمل جمعی بودن و سازماندهی است. این تشنگان نام در عین حال که از لحاظ بیرونی، بازنمود تیپ های شخصیتی مختلف هستند در عمل به دنبال بهره کشی از نیروهای تازه وارد به عرصه ی مبارزه سیاسی هستند.
این افراد در کیفیت مبارزه خیالی شان وقتی که دون کیشوت وار به جنگ حاکمیت می روند موجب تقابل نیروهای کاذب، منطقه گرایی و رشد پان های گوناگون می شوند که وابستگی شان به سرمایه داری را عیان تر می کند. این افراد با لفاظی های سیاسی دوست دارند بر زبان ها بیفتند و ظاهرا همه چیز را افشا کنند، اما در واقع با انحراف جهت پیکار مبارزه در خدمت منافع حاکمیت قرار می گیرند و بازیچه می شوند. در نهایت باید گفت هر گاه محتوا تهی شود فرم رنگی تر و صدالبته شکستنی تر می شود. باری در این نقد از سطح مهره ها فراتر برویم و به اهداف بازیگردان ها که همانا حاکمیت و جریان منسوخ چپ اسرائیلی است، بپردازیم. آشکارترین هدف چپ اسرائیلی، مصادره افراد در زندان، فعالین سیاسی و کارگری و صاحب شدن بر جنبش است. هر چند که بارهای بار از دهه ی شصت تا کنون در تک تک عرصه های مبارزه، این جریان سر به زیر بیرون آمده، اما ما شاهد آنیم که هنوز هستند و تغذیه می شوند. رسانه دارند و جریان های راستین مبارزه را مورد هجمه قرار می دهند. باید پرسید منابع مالی شما را چه کسی تامین می کند؟ و اما سایه ی شوم حاکمیت در جنبش دیده می شود و با درگیری این که این جریانات و این اعمال در نهایت به نفع کدام طبقه تمام می شود، علنا می توان گفت که این افراد دانسته یا نادانسته مزدور با مواجب و یا بی مواجب سرمایه داری ایران اند.
بی شک اولین قدم چپ رادیکال در راستای سیر مبارزاتی اش، باید و باید تعیین موضع علنی و تئوریک با این قبیل جریان ها باشد.
آری! چپ انقلابی مادامی که حساب خود را از این جریان اخته سوا نکند، از سلطه ی آن رهایی نخواهد یافت.
نگین آرامش
امیر امیرقلی
محمد ایران نژاد
شهریار براتی
رضا جواهری
علیرضا زال
کرم اله سلیمانی
سارا عسگری
رامتین موثق
مسعود نیکزادی
لونا یوسف زاده.
مبارزین راستین کمونیست با چنین انشا و محتوایی که در خدمت دشمن طبقاتی یعنی نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی است علیه دیگران بدون سند و مدرک اعلام موضع نمیکنند. این بیانیه در خدمت منافع جمهوی اسلامی است . چرا؟
زیرا دیدگاه حاکم بر این بیانیه خود را منتسب به “چه باید کرد؟” لنین میکند ولی عامدانه محتوای آنچه مورد نظر لنین در مورد تعیین استراتژی کمونیستی تحت رهبری یک حزب پیشتاز برای رهایی از ستم و استثمار سرمایه داری در انقلاب کمونیستی است را به “تفکیک…علف های هرز و گندم در چمنزار جنبش” تقلیل میدهد! بر خلاف محتوای “چه باید کرد؟” لنین، برای این خرده بورژواها نه مسئله حزب پیشتاز کمونیستی، نه تئوری مارکسیست-لنینیست، نه افشاگری های ریشه ای از علل فقر و ستم و استثمار مردم فرودست زحمتکش، نه افشای ظلم و ستم و و نه دستگیری، زندانی و شکنجه فعالین راستین و صادق کارگری توسط دشمن و کشتار و اعدام روزافزونشان توسط ارتجاع حاکم، و نه بردن آگاهی کمونیستی به میان طبقه کارگر که لنین در سراسر تبیین استراتژی نقشه مند برای سرنگونی سرمایه داری روسیه بر آنها تاکید برجسته ای میکند، برایشان مهم نیست! چرا؟ این چرای مهمی است!
بیشتر آنکه زمانیکه این بیانیه تعیین میکند که”
” یک مبارز انقلابی با سه ویژگی عمده نمود پیدا می کند:
۱. تسلط بر تئوری
۲. قدرت تطبیق تئوری با شرایط عینی
۳. درک وظایف عملی در لحظه معین بر حسب شرایط عینی – ذهنی
عدم وجود این سه خصلت حیاتی به فاجعه ای کمیک خواهد انجامید، همچون پدیده مورد بحث ما «کاسب کاران مبارزه یا سلبریتی های سیاسی»”، فقط به قافیه بافی “”انقلابی” تکیه دارد و ذهنیتش را به جای درک ماتریالیسم دیالکتیکی از واقعت عینی به منصه ظهور می رساند! زیرا بدون اتکا به یگانه متدولوژی و رویکرد علم کمونیسم (ماتریالیسم دیالکتیک) برای درک حقیقت عینی نمی توان “تئوری را با شرایط عینی” تطبیق داد! و این کلی گویی ها یا قافیه بافی های “چپ نما” هر گز قادر به درک وظایف تئوریکی که باید راهنمای پراتیک(“وظایف انقلابی”!) باشد نیست! بنابراین همانطور که قبلا گفته شد بیانیه یک دیدگاه خرده بوژوازی راست را نمایندگی میکند، که مسئله اصلیش مبارزه برای سرنگونی انقلابی دم و دستگاه سیستم سرمایه داری حاکم بر ایران و محو چهار کلیت(*) مورد نظر مارکس و بوجود آوردن جامعه سوسیالیستی نوین تحت رهبری حزب پیشتاز طبقه کارگر و دیکتاتوری پرولتاریا نیست!
مبارزه با جریانات انحرافی همچون حکمتیست ها نباید تا سطح انگ های امنیتی بدون سند و مدرک ارائه دادن پیش رود. یک مبارز کمونیست انقلابی نیاز دارد به سبک و روش مارکس و انگلی و لنین دیدگاه انحرافی غالب بر آن جریان را بطور عمیق با آوردن نقل قولهای مستقیم از نظریه پردازان (تئوریسن های اصلی شان همچون منصور حکمتو بقیه شان) افشا نماید، در غیر اینصورت برچسب زدن کار هر خرده بورژوازی است که مسائل را شخصی و حتی امنیتی میکند!
به کامنت های افرادی که در اسمشان در زیر بیانیه است توجه کنید! اینها از موضع دفاعی “پشتوانه سیاسی” و “سابقه سیاسی” شان را الم کرده اند! اما روشن نیست که این “سابقه سیاسی” در خدمت مبارزه با دشمن اصلی است یا برخوردهای میان تهی! وانگهی به لحن نویسندگان بیانیه که کامنت گذاشته اند دقت بفرمایید! چقدر سطحی و کوچه بازاری است! اینها انتقادپذیر نیستند، مشتی خودشیفه اند که فکر میکنند شق القمر کرده اند!
شک نکنیم که امضا کنندگان این بیانیه (خرده بورژواها) خودشان همان سلبریتی های سیاسی و یا بقول خودشان به یک معنای واقعی علف های هرزه نفوذ کرده در جنبش طبقه کارگر ایران هستند.
تنها جریان طبقاتی که برای این بیانیه کف میزند وزارت اطلاعات و مزدوران لباس شخصی جمهوری اسلامی است.
با توجه به ضرب المثل معروف تعیین استراتژی انقلاب کمونیستی “کار هر بقال و چغالی نیست”!
از قدیم گفتن چوب رو برداری گربه دزده حساب کار دستش میاد. از گرایشات سیاسی افرادی که دارن نویسندگان بیانیه رو به امنیتی کاری متهم میکنن مشخصه دقیقا جز همون گروه های هدفی هستن که این بیانیه قصد نقدشون رو داشته. مجددا تاکید میکنم عکاسی و نمایشی کاری و کاسبی از رنج زندانیان و خانواده هاشون محکوم و ضد ارزش ترین و کثیف ترین کاریه که این افراد به اسم فعالیت سیاسی و با توهم تغییر انجام میدن
افرادی که جرعت بردن نام خود را هم ندارند ما را متهم به امنیتی کاری و نداشتن پشتوانه ای سیاسی میکنند برای آشنایی با سابقه ای سیاسی ما کمی از بی عملی و پرگویی خود بکاهید و سرچی در فضایی مجازی کنید و سابقه ای ما را بفهمید . اما منظور چپ اسرائیلی مشخصا جریانات منتسب به منصور حکمت و مشخصا حزب حکمتیست است و منظور از سلبریتی سیاسی افرادی مثل نرگس محمدی ، فرهاد شیخی ، محمد داوری و جعفر عظیم زاده میباشد اگر بازهم لازم است مشخصات دیگر کاسب کاران سیاسی و سلبریتی مجازی را نام ببریم. اتفاقا درستی و برحق بودن این بیانیه در همین‌جاست که این چنین محفلی شروع به حمله کردین .
از سایت اخبار روز بعید بود چنین مطالب امنیتی را منتشر کند! «چپ اسرائیلی» کلید واژه‌ی رسانه‌های امنیتی حکومت و بازجوها است. اتهام زنی بدون سند و مدرک جایز نیست. پرونده‌سازی برای فعالین سیاسی محکوم است!
در شرایط جامعه ی ایران که دیکتاتوری لجام گسیخته بر آن حاکم است و نیروهای اطلاعاتی امنیتی همه جا را می پایند و مخصوصا افراد مرتبط به جنبش طبقه کارگر ، بعنوان خصم اصلی و نابود کننده ی اوضاع موجود اجتماعی، از هر فرد و جریان علنی کار در ایران دیکتاتور زده جمهوری وآنهم در چنین شرایطی، کارگران انقلابی، آگاه و کمونیست باید حذر کنند که لانه اینها به جای عسل عقرب و مار دارد! همواره جریانات علنی کار نخست با قیافه انقلابی و افشاء کننده ی خائنین به منافع طبقه کارگر قبل از خود ظاهر میشوند و همان که جائی پیدا کردند، خودشان جای آنها را می گیرند. در ۳۰ سال اخیر ما شاهد این نوع بازی ها بوده ایم. از جریان هئیت مؤسس سندیکاها و منتقدین بگیر تا بانیان برگزاری اول ماه مه ها که حزب اجتکاعی را تبلیغ کردند – محسن حکیمی و بعد کمیته پیگیری و متقدین – کمیته هماهنگی و دو تا شدن کمیته هماهنگی، اتحادیه آزاد کارگران ایران تا…. این دوستان! بیائید امیدوار باشیم که اینها فرقی نمایند، هر چند از کوزه شان معلوم است که دارای چه محتوائی خواهد بود!
منظور از این نوشته چیست؟ جاى یک مقاله خوب را پر کردن و ابراز وجود کردن و چند نام نا آشنا را آشنا!کردن؟ عزیز نسین داستان خوبى در مورد چنین افرادى نوشته
اگر شما ١٢ نفر حتمن چپ انقلابى شهامت نمونه آوردن و نام بردن از این افراد موردنظرتان ندارید، بهتر نیست که زبان در کام بگیرید و محافظه کارى که ذات فرهنگ اسلامى هست را پیش خودتان نگهدارید تا یک دفعه چشم نخورید و چپ انقلابى بى نصیب از وجود شما؟ حداقل آن شارلاتان اسلامى (احمدى نژاد) یک کاغذى از جیبش در میاورد که مثلا مدارکش هست، شما چه ؟ تنها یک سرى برچسب هاى نثار آدم هاى مجهولى میکنید که تنها جو را مسموم کنید و کسى به کسى اطمینان نکند. اگر منطق شما را بکار ببریم باید کفت شما ها هم فرستادگان وزرات اطلاعات رژیم اسلامى هستید که آمده اید جو جامعه را مسموم کنید تا مانع همکارى و همدلى مخالفان رژیم منحوس اسلامى شوید و عمر آنها را طولانى تر
از مسئولین اخبار روز متعجبم که چنین نوشته هاى بى مایع و محکوم کردن عده اى بدون هیچ دلیل و مدرکى را چاپ میکند
به امید آزاد شدن از هر نوع فرهنگ اسلامى
اولا بی مایه درسته
ثانیا به جای نوشتن طومار اسم تک تک این افراد رو میشه سرچ کرد و فهمید از چهار تا اکانت مجازی خیلی بیشتر فعالیت و سابقه مبارزاتی دارن
اتفاقا فرهنگ اسلامیه که یاد میده از هر چیزی شو در بیارین و شما گویا به شدت مشتاق چنین نمایش ها و سلبریتی پروری هایی هستین که بهتون برخورده
نام بردن تک تک دوربینی های نوین به دلیل کثرتشون باعث طولانی شدن متن میشد و اتفاقا به دلیل اینکه انگ امنیتی کاری خورده نشه نامی برده نشده والا هر زمان میشه لیستی از لاشخورهایی که به محض آزادی یک زندانی دوان دوان برای رزومه سازی و عکاسی در محل حاضر میشوند را تهیه و منتشر کرد
ما از یک جریان اسم بردیم و وظیفه خود دانستیم هشدار دهیم.اما گویا به شما برخورده که احیانا خود جزء مخاطبان این بیانیه هستید.اگر اسم می‌آوردیم از سوی شما متهم به دادن گرای امنیتی میشدیم.اینقدر بیانیه واضح بود که شاهد واکنش‌های مضحک و گاها به محاق رفتنشان بوده ایم.
ضمنا کارنامه و سابقه‌ی افراد امضا کننده مشخص است.لطفا دنبال هویت نداشته‌ی خود بگردید
لطفاً هر چرند بی معنی و لاطائلاتی را در اخبار روز منتشر نکنید، باعث بی اعتباری سایت می شود.