سازمان حقوق بشر ایران؛ یکشنبه ۱۸ دی ماه ۱۴۰۰: کانون نویسندگان ایران طی بیانیه‌ای خبر از مرگ بکتاش آبتین، شاعر و نویسنده زندانی در بیمارستان داد. مسئولان زندان اوین در اعزام درمانی وی به مرخصی تعلل کرده بودند.
سازمان حقوق بشر ایران، بازداشت و سوء رفتار با دگراندیشان و عدم توجه به مشکلات پزشکی زندانیان را محکوم می‌کند و خواستار فشار حداکثری جامعه جهانی برای آزادی ایشان است.
محمود امیری مقدم، سخنگوی این سازمان دراین خصوص گفت: «زندانی شدن بخاطر ابراز عقیده و محرومیت از درمان در زندان، دلایل اصلی از دست رفتن جان بکتاش آبتین هستند و این مرگ، یک قتل فراقضایی محسوب میشود». وی در ادامه گفت: «حکومتی که این نویسنده را زندانی کرده و علی خامنه‌ای رهبر این حکومت مسئول مستقیم قتل بکتاش آبتین هستند و باید مورد پاسخگویی قرار گیرند».
کانون نویسندگان ایران، روز شنبه، ۱۸ دی ماه، درطی بیانیه‌ای اعلام کرد، بکتاش آبتین، شاعر و نویسنده زندانی در اوین، در بیمارستان درگذشته است.
از اواسط آذر ماه، بکتاش آبتین که در حال گذراندن محکومیت شش ساله خود در زندان اوین بود برای دومین بار به کوید-۱۹ (کورونا) مبتلا شد.
خانواده بکتاش آبتین در ۲۲ آذر ماه موفق شدند برای او از زندان مرخصی بگیرند. در پی آن آقای آبتین با وضعیتی وخیم به بیمارستانی دیگر منتقل شد.
روز ۱۱ دی ماه، کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای اعلام کرد که وضعیت سلامتی بکتاش آبتین شاعر و فیلمساز و عضو این کانون «وخیم‌تر شده» و پزشکان او را به «کمای مصنوعی» برده‌اند.
در بیانیه دیگری که روز چهارشنبه ۱۵ دی ماه از سوی این کانون منتشر شد، آمده است وضعیت جسمانی بکتاش آبتین به دلیل عدم رسیدگی و دسترسی به‌موقع به مراقبت‌های پزشکی و همچنین اعزام دیرهنگام به بیمارستان توسط مسئولان زندان، به این مرحله «سخت نگران‌کننده» رسیده است.
بکتاش آبتین، در دی ماه ۱۳۹۸ به همراه رضا خندان مهابادی و کیوان باژن دو عضو دیگر کانون نویسندگان ایران، به حبس تعزیری طولانی مدت محکوم شد.
در تاریخ ۵ مهر ۱۳۹۹ این سه فعال مدنی به‌اتهام فعالیت علیه نظام جمهوری اسلامی ایران و همچنین عضویت در کانون نویسندگان ایران به ۶ سال حبس محکوم شدند.
اتهامات این سه نویسنده در دادگاه «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» اعلام شد. مرگ زندانیان به‌دلیل محرومیت از امکانات درمانی و یا مراکز پزشکی خارج از زندان مسبوق به سابقه است.
