دژخیمیان بکشتند بکتاش آبتین را
تا نور دژخدائی روشن کند اوین را
دارو و نوشدارو از او دریغ کردند
تا ناتوان بماند درمان زخم کین را
ویروس جهل و ظلمت شد خنجر تلافی
وینگونه مُثله کردند آن جان نازنین را
بستند خوش خیالان اندیشه اش به زنجیر
آسوده گشت خاطر، سرکردگان دین را!
صد ابر تیره گیرم بر آسمان بتازند
پوشش کجا توانند آن گوی آتشین را؟
گالیله بود بکتاش، ای شیخ های نادان
تا کی کنید انکار گردیدن زمین را؟
اندیشه های آزاد، ناقوس مرگ اویند
وان دژخدای، اینک دریافته ست این را
لندن – ۱۸ دی
درود بر جناب خرسندی شاعر توانا ی ایرانزمین !