من سیاسی نیستم؛
و با ساعت شمارِ کارکردِ فاتحانِ قلعههای فقر کارم نیست .
کی
کجا را
در کدامین برههی تاریخ تاراجید ،
کِی
کدامان لشگرِ کشورگشا بر خانمانِ مردمان تازید ،
با چه دستاویز ، همواره ز عصرِ سنگ تا امروز
آدم، آدم خورد ….
پاسخِ این جمله پرسشها ، -می اندیشم –
ره به سوی رستگاری مینخواهد برد.
من سیاسی نیستم ، -حتا اگر باشم –
یک تنه، با جنگِ گولیاتِ زمان برخاستن ،
– چونان که چون داوود –
در توانم نیست .
من سیاسی نیستم ، اما
غصهی این خلقِ بستوه از جهانِ زور و استکبار
می رباید خوابم از چشمانِ هر شب تا سحر بیدار .
*********
سانفرانسیسکو- ژانویه ۲۰۱۸