پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

دوره جدالهای  عمیق تر برای  بیش  از ۴۴ میلیون کارگر و بازنشسته شروع  شده – نسان نودینیان

در  سالگرد قیام بهمن ۵٧ حسن صادقی از دوایر حکومتی( رئیس اتحادیه پیشکسوتان) و  از معماران تحمیل حقوق  های چند  برابری زیر  خط  فقر به کارگران بمناسبت «دهه فجر» پریشان  حالی و  اضطرابش   از فاصله کارگران با  حکومت  اسلامی  ایران  را بروز داده. او نوشته؛ ((امروزه با وضعیت پیش آمده در حوزه اقتصادی و اثرات مخرب آن بر زندگی این گروه(کارگران) مدنظر انقلاب و نظام، منافات دارد. معنی و مفهوم آن این است که اهداف موردنظر برآورده نشده و عملاً این قشر جامعه، دارای وضعیت شکننده‌تری نسبت به قبل از انقلاب هستند. …)) و  ادامه داده؛ ((…برای جذب مجدد این قشر دلسوز و وفادار انقلاب و نظام، و دلجویی و رفع دلخوری از آن‌ها با حل مشکلات در حوزه اقتصاد و درآمد و رفاه اجتماعی که بسیار سخت ولی شدنی و قابل حل شدن است، را رقم بزنیم.))

اضطراب  حسن صادقی  راه  حل های  «جذب مجدد»، دلچویی و رفع دلخوری از  کارگران، حل  مشکلات آنها  در  حوزه اقتصاد و  درآمد و   رفاه اجتماعی  غیر  واقعی  است.  و  البته  برای  او و کل  نظام  حکومت  اسلامی فاصله  کارگران و  اقشار  اجتماعی جامعه از حکومت اسلامی  ایران بزرگترین چالش  در  شرایط  کنونی  است. چالش عظیمی  که  بعد از   چهار  دهه ایجاد  شده  بر  بستر  مبارزه ای سخت  و  دائمی برای  ادامه  زندگی   توسط طیقه  کارگر  درجریان  بوده و  هر  روز ابعاد پیچیده،  تعرضی و سازمان  یافته ای  را بخود  میگیرد. به  همین دلیل بزرگترین مبارزه  سیاسی  و  طبقاتی در اشکال  اعتصابات  گسترده،  خیرشهای  توده ای  و تجمعات  و  تحصن در ایران  تحت  حاکمیت حکومت  اسلامی  در  جریان  است. مبارزه  برای  زندگی به  مساله    ۴۴ میلیون کارگر و بازنشسته، معلمان  و  مردم  تبدیل  شده  است.   حسن  صادقی، رئیسی و خامنه ای در  برابر  این  واقعیت و  چالش  بزرگ که  درشکل  شکاف طبقاتی  تبلور  یافته است زانو   زده  و  برای  ادامه بقا  دست  به هر  اقدام وترفند  و حماسی  کردن اسلام   میزنند.  یکی  از این  شیوه  ها برنامه های  به  اصطلاح  دهه فجر و تلاش برای  برجسته کردن  الگوهای  اسلامی است.

«کارگران طلایه  داران انقلاب  اسلامی» یکی از  این واژه های نفرت  انگیر  اسلامی در باره  کارگران و جایگاه آنها  در اعتراضات  رهایی  بخش  گذشته و کنونی  برای  رسیدن به کرامت، معیشت و حقوق انسانی  در ابعاد  اجتماعی  و  اقتصادی است. 

دغدغه های حسن صادقی سند  زنده  ای  از جدا  شدن کارگران،  معلمان و  اقشار زحمتکش جامعه از حکومت  اسلامی  ایران است. با  شروع  حاکمیت ضد  انقلاب حکومت  اسلامی ایران  شرایط فلاکتبار بی شائبه ای   به کارگران تحمیل شده است. “کوخ  نشینها”  به  قعر جامعه  رانده شده  اند و “کاخ نشینها” با  رانت  خواری، دزدی و اختلاس و  حقوق های  نجومی،  فلاکت اقتصادی  و فقر  را  در  زندگی  مردم شریک  کردند. 

به دستور خمینی و  حامنه  ای و با حضور حسن  صادقی،  خانه  کارگری  ها و   محجوب و  … کارگران پیشرو را اعدام،  دسته  دسته آنها را  به  دلیل ایجاد  تشکلهای کارگری دستگیر و  به  زندان  انداختند. فعالیتهای سیاسی،  حزبی،  صنفی،  اعتصاب و  تجمعات اعتراضی  کارگران  برای رسیدن به خواستهایشان  را  امنیتی و  سرکوب  کردند.   ده ها کارگر  و معلم مبارز در  زندانها هستند.

جای کوخ  نشینها با کاخ  نشینها  از  چهار  دهه گذشته عوض شده. . خمینی که  اعلام کرده  بود؛((  یک موی کوخ نشینان را به یک عمر زندگی با کاخ نشینان معاوضه نخواهد کرد))  دروغ بزرگ و فریب تاریخی را  تحویل مردم   داد.  از  بدو  بقدرت رسیدنش زنان  و    طبقه کارگر  را  مورد  هجومهای وحشیانه  سرکوب و تحمیل فقر  قرار داد. به این ترتیب  بود که؛  “کاخ  نشینها”  با جمعیت حدود  دویست و پنجاه هزار ((میلیونر  دلاری)) ثروت،   در بیت رهبری، در صدر رسانه ها، بانکها،  سپاه  پاسداران،  نهادهای امنیتی  و  سرکوب و  اطاقهای  فکری  برای تحمیل فلاکت  اقتصادی  به  طبقه  گارگر و  مردم قرار  گرفته  اند.

امروز عالم و  آدم میدانند که جامعه  ایران با  شرکت  کارگران، معلمان و اقشار زحمتکش میلیونی با   عمیقترین شکاف  طبقاتی  رو برو  شده اند. که  برای تحقق   خواستهای منزلت،  معیشت و کرامت  انسانی،  حقوق  های بالای شانزده  میلیون تومان و امنیت جانی و  معیشتی   مبارزه  میکند.  

دشمنی خمینی و  جمهوری  اسلامی با کارگران، با تشکل و  احزاب  سیاسی و رهبران کارگری  قدمت  بیش  از  چهار  دهه  دارد.  با  شروع انقلاب ۵٧،  و  درهم  شکستن دیکتاتوری پهلوی ها  طبقه کارگر در شهرها و  صنایع مرکزی  و  تولیدی اقدام به ایجاد  تشکلهای کارگری، کردند.  ده ها نهاد  و  شوراهای کارگری  ایجاد  شد. طبقه  کارگر با  استفاده از  شرایط  آزاد و  دموکراتیک مجمع  عمومی  و  ایجاد  شوراهای  کارگری  را برای مدت  کوتاهی تا مقطع  سرکوبهای خونین   “انقلاب فرهنگی” و  حملات خونین به کارگران و تشکلهای  آنها  به دانشجویان  و  معلمان را، تجربه  کرد.

 ضد انقلاب  اسلامی با  فتواهای  خمینی و  سرکوبهای  خونین با  همکاری  امثال حسن صادقی،  محجوب و ده ها نفر از  مزدوران  خانه کارگری ها توانستند در  راس قدرت  قرار بگیرند،   امیال و اهداف  مردم  انقلابی  و  قیام را   که  مبارزه  برای  آزادی،  رهایی و دنیای  بهتر بود سرکوب  کنند.   اخنتاق و  ضدیت  با  آزادیخواهی  را  که  رژیم پهلوی  عاجز  از ادامه  آن  شده بودند  اینبار بشکل  خونین و خشن و باالگوهای   اسلامی ادامه  پیدا  کرد. کارگران  و  رهبران  چپ  و  فعال در  چهار دهه گذشته توسط  ضد  انقلاب  اسلامی  و نیروهای  امنیتی  همواره  مورد  حملات  وحشیانه  قرار گرفته  اند.

پروژه جلب  و  جذب کارگران  توسط  حسن  صادقی، رئیسی، خامنه ای  و خانه  کارگر ناکام است. دوره جدالهای  عمیق تر برای  بیش  از ۴۴ میلیون کارگر،  معلمان،  فرهنگیان  و بازنشسته ها شروع  شده.

نسان نودینیان

١۶  بهمن ١۴٠٠- ۵  فوریه ٢٠٢٢

https://akhbar-rooz.com/?p=140713 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x