«ندی زبروسکی» عضو حزب دموکراسی کارگران در لهستان که خود را یک حزب سوسیالیست می داند، در مورد بحران اوکراین و تاثیرات آن در لهستان نوشته است. منبع این نوشته «سوسیال ورکر» تارنمای حزب کارگران سوسیالیست روسیه (SWP) است
جنگ در اوکراین دو پیامد اصلی در لهستان داشته است. اولین مورد، تعداد زیادی از پناهندگان است که به کشور می آیند. دومی، نظامی‌سازی فزاینده – با حمایت همه احزاب پارلمانی – و همچنین تشدید تنش از سوی ناتو و غرب است.
بیش از دو میلیون پناهنده از اوکراین در نتیجه تهاجم روسیه وارد لهستان شده اند. برخی به کشورهای دیگر نقل مکان کرده اند، اما بسیاری از آنها در لهستان مانده اند. قبل از جنگ کنونی بین یک تا دو میلیون کارگر اوکراینی در لهستان وجود داشت که اغلب با دستمزد بسیار کم و در شرایط بد کار می‌کردند.
در کنار کمپین رسمی “همبستگی با اوکراین”، همبستگی گسترده ای با پناهندگان به وجود آمده است. نه فقط سازمان های غیردولتی، بلکه افرادی که به هیچ سازمانی وابسته نیستند، با کمک های مادی از جمله تهیه مسکن و ارائه انواع مشاوره، به پناهنده ها کمک می کنند.
این از نظر تاریخی بسیار مهم است. اوکراینی‌ها بزرگترین اقلیت قبل از جنگ جهانی دوم در لهستان بودند و به طرز وحشیانه‌ای سرکوب می‌شدند. غرب اوکراین بخشی از لهستان بود. همدردی با پناهندگان اوکراینی اما همه گیر نیست. در حال حاضر برخی از مردم شاکی هستند. این چیزی است که راست افراطی سعی خواهد کرد با ادامه جنگ از آن بهره برداری کند.
در زمان‌های اخیر، علی‌رغم اینکه دولت راست‌گرای لهستان به شدت طرفدار پیوستن اوکراین به اتحادیه اروپا (EU) و ناتو است، هر از گاهی تبلیغات ضد اوکراینی انجام داده است. اما اکنون می گویند پناهندگان اوکراینی برای اقتصاد خوب هستند.
امروزه بسیاری از اوکراینی‌های تازه وارد، که ظاهراً توسط همه طبقات در لهستان حمایت می‌شوند، به‌طور غیررسمی بسیار کمتر از حداقل دستمزد دریافت می‌کنند. ما خواهان همبستگی بین کارگران لهستانی و اوکراینی هستیم.
سیاست «درهای باز» دولت برای پناهجویان اوکراینی – سیاه‌پوستان را شامل نمی شود و حقوق مشابهی در داخل لهستان به آنها داده نمی‌شود – در تضاد آشکار با وضعیت مرز بلاروس است. در آن جا عقب راندن مکرر پناهندگان غیراروپایی ادامه دارد. یک دیوار در حال ساخت است و ۲۰۰ نفر در حال حاضر بین دو کشور گیر افتاده اند. حداقل جسد ۲۰ پناهجو از ماه اوت در طرف لهستان پیدا شده است و هیچ کس نمی داند چند نفر دیگر به این سرنوشت دچار شده اند.
در همین حال، دولت قانونی را تصویب کرده است که هزینه های نظامی را حداقل ۳ درصد تولید ناخالص داخلی افزایش می دهد و حجم ارتش را دو برابر می کند. این قانون بدون مخالفت، حتی از سوی چپ ترین نمایندگان «حزب رازم» (با هم) در مجلس تصویب شد. «رازم» از اینکه به اندازه کافی مدافع ناتو به حساب نمی آید، ناراضی است. این حزب اخیرا روابط خود را با «جنبش Diem25» (جنبش دموکراسی در اروپا ۲۰۲۵) یانیس واروفاکیس قطع کرد، زیرا واروفاکیس خواهان خروج ناتو است.
نیروهای اتحاد جماهیر شوروی، سپس روسیه، تا سال ۱۹۹۳ (پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱) در لهستان مستقر بودند.امروزه نیروهای ناتو توسط اکثر مردم به عنوان راهی برای جلوگیری از جنگ تلقی می شوند تا علت جنگ. نگرش های مشابه در سایر کشورهای غربی رایج است، اما لهستان نمونه افراطی از آن است.
در عین حال، نگرانی گسترده ای در مورد احتمال گسترش جنگ اوکراین به لهستان وجود دارد. این خیلی مهم است. دولت در حالی که همه احزاب پارلمانی لهستان بر مقدس بودن ناتو توافق دارند، در حال پیشبرد امور است. یاروسلاو کاچینسکی، رهبر حزب حاکم در کیف اعلام کرد که یک گروه “مأموریت صلح” مسلحانه از سربازان ناتو باید به اوکراین اعزام شود. این پیشنهاد گستاخانه با مخالفت سایر احزاب روبرو شده است.
گروه سوسیالیست ها جلسات متعددی در مورد جنگ اوکراین داشته است و نشریه ماهانه آن توجه زیادی را در خیابان ها و تظاهرات ضد نژادپرستی و زنان در آخر هفته گذشته به خود جلب کرد.
تظاهراتی که برای «همبستگی با اوکراین»، از جمله در خارج از سفارت روسیه، با درخواست از ناتو و اتحادیه اروپا برای انجام اقدامات بیشتر – تحریم‌های بیشتر، تسلیحات بیشتر و ایجاد منطقه پرواز ممنوع- برپا شد، توسط نیروهای راست لیبرال یا طرفدار دولت سازماندهی شده بود. برای سوسیالیست های اوکراین اصل راهنمای جنگ‌های بین امپریالیستی که «دشمن اصلی در خانه است» به این معنی است که ما علیه نظامی‌سازی فزاینده لهستان و تشدید تنش از سوی ناتو/ غرب مبارزه می کنیم. این بدان معنا نیست که ما طرف اوکراینی در جنگ را دشمن اصلی بدانیم.
ما این سیاست ها را دنبال می کنیم:
- همبستگی با اوکراینی ها، پایان دادن به تهاجم روسیه
- همبستگی با تظاهرات شجاعانه ضد جنگ در روسیه
- نه به «ماموریت صلح» مسلحانه و ورود به اوکراین، نه به تشدید تنش توسط ناتو و غرب
- استقبال از همه ی پناهندگان، نه به تبعیض نژادپرستانه
- نه به افزایش هزینه برای ارتش – پول برای مسکن، آموزش و بهداشت!
بد نیست، شعار اول باید باشد همبستگی با کارگران اوکراین. کمونیستها نباید وطن، دولت و یا کشور را برسمیت بشناسند. مخالفت با تجاوز روسیه، از زاویه مخالفت با تجاوز به محیط زیست کارگران اوکراین باید باشد نه در چهارچوب حقوقی بورژوازی.