بیبیسی بار دیگر به دلیل خشونت آنلاین علیه زنان روزنامهنگار “بیبیسی فارسی” به سازمان ملل شکایت کرده است.
در دادخواست اضطراری که سرویس جهانی بیبیسی به سازمان ملل تسلیم کرده آمده است که روزنامه نگاران زن بیبیسی فارسی هر روز در معرض حملات و آزار و اذیت پیگیر از جمله “تهدید به تجاوز و مرگ” قرار میگیرند.
این دادخواست نمونههایی از آزار این گروه از روزنامه نگاران توسط ایران را بر شمرده است.
تهدید روزنامهنگاران زن بیبیسی فارسی و اعضای خانوادههایشان در بریتانیا و ایران به تجاوز جنسی و قتل، انتشار شایعات دروغ و افتراآمیز در مورد زندگی خصوصی این روزنامهنگاران، نشر اطلاعات کذب درباره ارتباط آنان با شرکتکنندگان در برنامهها، نوع پوششان و اتهام بیعفتی با هدف بیاعتبار کردن این گروه از کارکنان بیبیسی در میان خانواده و دوستانشان و عموم مردم از جمله اقدامات ایران علیه این گروه از کارکنان بیبیسی عنوان شده است.
از دیگر موارد آزار این گروه از روزنامهنگاران “هک و فیشینگ” اطلاعات شخصی، ایمیلها و عکسهای آنان است که بعدا همراه با داستانهای ساختگی درباره زندگی خصوصیشان در فضای مجازی منتشر میشود و در بازجویی از اعضای خانوادههایشان مورد استفاده قرار میگیرد.
بیبیسی در دادخواست خود گزارش سال گذشته یونسکو را یادآور شده که گفته است خشونت آنلاین علیه زنان تاثیری بسیار نامطلوب بر نحوه گزارشدهی و همچنین بهداشت روانی آنان دارد.
کارشناسان سازمان ملل از خشونت آنلاین علیه زنان با عنوان “سانسور جنسیتی” نام برده و هشدار دادهاند که چنین اقداماتی زنان را به سوی پرهیز از ارتباط آنلاین سوق میدهد و فعالیت آنان به عنوان روزنامه نگار را تضعیف میکند.
بیبیسی در دادخواست ارسالی برای سازمان ملل بر لزوم اقدام موثر ایران در توقف روند تهدید و آزار آنلاین علیه روزنامه نگاران زن بیبیسی فارسی تاکید گذاشته شده است.
رعنا رحیمپور، از کارکنان بیبیسی فارسی، در مطلبی در مورد آزار روزنامه نگاران زن این بخش در نشریه آی نیوز چاپ بریتانیا، نوشته است که “از زمان راهاندازی تلویزیون ماهوارهای بیبیسی فارسی در سال ۲۰۰۹، بیش از یک دهه است که ایران ما و خانوادههای ما را هدف قرار داده است”.
او مطلبش را با این جمله آغاز کرده: ”یک روز، دستگیرت میکنیم، جلوی چشمات به دخترت تجاوز میکنیم، و بعد سر هر دوی شما را میبریم.” او نوشته دریافت روزانه چنین پیامهایی ”برای من و بسیاری از همکاران زنام، یک واقعیت تلخ است.”