یک شرکت سازنده واکسن کووید-۱۹؛ ده ها میلیون دوز واکسن هایی را که برای کشورهای در حال توسعه کلیدی است، به کشورهای ثروتمند ارسال کرده است، هیچ کدام از واکسن های این شرکت به کشورهای فقیرتر – که سازمان ملل می کوشد آن ها را تحت حمایت قرار دارد – ارائه نشده است. این نابرابری در واکنش جهانی به همه‌گیری ادامه دارد.
به گزارش رویترز، قرار بود کواکس (برنامه ی تحت نظارت سازمان بهداشت جهانی برای توزیع عادلانه واکسن) تا ماه مارس ۲۵۰ میلیون دوز از واکسن های جدید نوواکس را به کشورهای فقیر بفرستد. اما اولین محموله ها احتمالا تا آوریل یا می به دست آن نخواهد رسید.
CEPI، یکی از سازمان‌های شرکت کننده در برنامه ی کواکس، دو سال پیش، زمانی که همه گیری در حال انفجار بود، ۳۸۸ میلیون دلار برای توسعه واکسن، با هدف ارسال آن ها به کشورهای فقیرتر به شرکت نوواکس کمک کرده بود.
موسسه سرم هند، بزرگترین سازنده واکسن در جهان، میلیون ها دوز نوواکس را تولید کرده است. به گفته وزارت امور خارجه هند، این شرکت، بیش از ۲۸.۹ میلیون واکسن را ماه های ژانویه و فوریه به هلند ارسال کرده است. استرالیا حدود ۶ میلیون دوز دریافت کرده است. اندونزی نیز در ماه دسامبر حدود ۹ میلیون دوز دریافت کرد.
هزاران دوز دیگر نواکس نیز از یک کارخانه هلندی به سایر کشورهای اتحادیه اروپا ارسال شده است.
زاین ریزوی، کارشناس قاچاق دارو در گروه حمایت از شهروندان عمومی ایالات متحده، گفت: «دلیل هر چه باشد، واکسنی که تصور می‌شد برای کشورهای فقیر بسیار مناسب است، اکنون تا حد زیادی به کشورهای ثروتمند می‌رسد. این غم انگیز است که در سال سوم همه گیری، ما هنوز نمی توانیم منابع، توجه و اراده سیاسی برای حل نابرابری واکسن را به دست آوریم.
این تأخیر آخرین شکست برای کواکس است که بارها با مشکلات در عرضه پیش بینی شده ی واکسن ها مواجه شده و اهداف آن برای تقسیم عادلانه واکسن ها شکست خورده است.
سال گذشته، تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، شکاف در عرضه واکسن بین کشورهای ثروتمند و فقیر را به عنوان یک “شکست اخلاقی فاجعه بار” محکوم کرد.
اخیراً در دسترس بودن واکسن در مناطق فقیرتر بهبود یافته است، اما مشکلات لجستیکی همچنان ادامه دارد.
طبق داده های دانشگاه آکسفورد، تنها حدود ۱۴ درصد از مردم در کشورهای کم درآمد حداقل یک دوز واکسن کووید-۱۹ دریافت کرده اند. بر اساس داده های دولتی، بیش از ۶۸۰ میلیون دوز از واکسن های ارائه شده توسط کواکس استفاده نشده یا تاریخ مصرف آن ها تمام شده است.
علیرغم افزایش واکسن ها در سطح جهان، برخی از مقامات مشتاقانه منتظر واکسن نواکس بودند، زیرا حمل و نقل و نگهداری آن آسان تر از سایر واکسن های کروناویروس است. آنها همچنین امیدوار بودند که این واکسن برای افرادی که نسبت به واکسن «آسترازنیکا» که عرضه ناموفقی در اروپا داشته است، شک دارند، قابل قبول باشد.
کشورهایی از جمله زیمبابوه، جمهوری آفریقای مرکزی و جزایر کاریبیک از جمله کشورهایی هستند که قرار بود که در چارچوب برنامه ی کواکس، واکسن نوواکس را دریافت کنند. اما هنوز خبری نشده است.
قبل از همه‌گیری، نوواکس یک شرکت کوچک آمریکایی بود که هرگز واکسنی به بازار ارایه نکرده بود. تحقیقات موثری انجام داده بود اما برای ساخت واکسن به شدت به شرکت‌های دیگر متکی بود.
این شرکت در تلاش است تولید خود را افزایش دهد. ، او سفارش های کشورهای دیگر از جمله برخی از کشورهای اتحادیه اروپا را هم به تعویق انداخته است. برنامه ی جهانی کواکس قرار است بیش از ۱ میلیارد دوز واکسن از این شرکت دریافت کند.
مقامات بهداشتی همچنین نگران از بین رفتن فوریت واکسیناسیون مردم هستند. بسیاری از کشورها اقدامات احتیاطی را کنار می گذارند و توجه جهان از این همه گیری منحرف شده است.
ریتو شارما، معاون موسسه خیریه CARE، (یک نهاد مستقل، بی طرف و کمک رسان بین المللی) گفت: «کشورهای ثروتمند از کووید خارج شده اند و همه به جنگ در اوکراین چشم دوخته اند، اما کووید-۱۹ همچنان یک بحران حاد برای اکثر مردم جهان است.
او گفت که کوواکس هنوز به شدت کمبود واکسن دارد و بر اساس سرعت فعلی واکسیناسیون، جهان «سال‌ها و سال‌ها» از ایمن‌سازی افراد برای متوقف کردن امواج کووید-۱۹ آینده فاصله دارد.
کارشناسان می گویند وظیفه ی آژانس‌های بهداشت عمومی است که اطمینان یابند سرمایه‌گذاری‌هایشان در تولید واکسن‌ها به نفع کشورهای فقیر است و در مورد اشتباهات شفاف تر باشند.
بروک بیکر، متخصص دسترسی به دارو در دانشگاه نورث ایسترن، گفت: “توضیح هر چه باشد، رضایت بخش نیست.” نکته پایانی این است که هنوز تعداد زیادی از افراد واکسینه نشده در کشورهای فقیر وجود دارند و بار دیگر، آنها در انتهای خط قرار گرفته اند.
دموکراسیه دیگه.