کارخانه لاستیک‌سازی «کیان تایر» که به‌نوعی بزرگترین تولیدکننده تایرهای معدنی و دامپتراک کشور محسوب می‌شد به‌دلیل بلاتکلیفی مالکیت کارخانه و مشکلات مالی و مواد اولیه، تعطیل شد.
خبرگزاری ایرنا روز چهارشنبه ۲۴ فروردین با انتشار این خبر گزارش داد که از چند روز پیش در کارخانه به روی کارگران بسته شد تا حدود یک‌هزار و ۲۰۰ خانواده با معضل بیکاری مواجه شوند.
این گزارش از قول یک مقام «آگاه» می‌افزاید کارخانه کیان تایر که در «منطقه چهاردانگه» استان تهران واقع شده است در دهه ۷۰ به بخش خصوصی واگذار شد، اما همان زمان هم به‌نظر می‌آمد که خریدار «به طمع اراضی ارزشمند» این مجموعه آن را در اختیار گرفته باشد.
این شرکت که تولیدکننده تایرهای مورد نیاز بخش معدن محسوب می‌شود، به تولید سایر تایرهای کشاورزی و سواری، تایر خودروهای نظامی و حتی تایرهای با اندازه‌های بزرگ و خاص مشهور بود، اما هیچ‌گاه سرمایه‌گذاری خاصی در آن انجام نشد.
ایرنا می‌نویسد به دلیل عدم بازپرداخت بدهی تسهیلات بانکی از جمله به بانک سپه و بانک کشاورزی، این کارخانه از مالک خصوصی آن خلع ید شده بود و از چند سال پیش با مدیریت دولتی اداره می‌شد و حتی شنیده شد که مالک خصوصی آن در بازداشت به سر می‌برد.
ظرفیت اسمی این شرکت سالانه ۱۵ هزار تن لاستیک است و تا بهمن پارسال هرچند به صورت محدود، تولید ادامه داشت.
خبرگزاری صدا و سیما نیز می‌نویسد از دو سال پیش این کارخانه اعلام ورشکستگی کرده، در حالی که به گفته کارگران روزانه حدود ۷۰ تن تولید لاستیک داشته است.
کارگران این مجموعه در روزهای گذشته مقابل نهاد ریاست‌جمهوری تجمعاتی داشته و خواهان تعیین تکلیف مالکیت مجموعه شده بودند.
احتمالاً دلیل ورشکستی این کارخانه واردات است. بنظر می‌آید که جمهوری اسلامی هرگز سیاست حمایت از صنایع داخلی نداشته است چون همیشه کارخانه ها در حال ورشکست شدن بوده اند. آیا مطالعه‌ای درباره ورشکستکی صنایع در ایران وجود دارد؟
دقیقا
اقتصاد اسلامی دلیل اصلی است ،چون اقتصاد اسلامی همان بازرگانی است و به تولید اهمیت نمی دهد.
اقتصاد ایران اسلامی نیست، اقتصاد ایران سرمایه داری است. شما باید سرمایه داری را خوب مطالعه کنید. بازرگانی بخشی از سرمایه داری است. وقتی کارخانه ها تولید میکنند، کارگران ارزش اضافی (سود) تولید می کنند. سرمایه داران در بخش تولید کالاهایشان را به بازرگانان میدهند تا توزیع کنند و بازرگانان بخشی از سود را میگذارند جیبشان. بازرگانی در سرمایه داری لازم است. خلاصه، وقتی کارگران استثمار می شوند، سود تولید شده توسط آنها هم به جیب صاحبان کارخانه می رود و هم در انتها به جیب کاسبان و مغازه داراها حتی دست فروشها. ببینید که ارتش خون مکی کارگران چه طیف هائی دارد.
شاید بتوان گفت که دلیل ورشکستگی کارخانه ها در ایران سه چیز است. اول اینکه سرمایه داری ایران بخشی از سرمایه داری جهانی است و در این بازار جهانی نمیتواند با تولیدکنندگان دیگر رقابت کند. دوم، تحریم اقصادی. سوم، سیاست استالینی صنعتی شدن توسط سرمایه داری دولتی نداشتن بعلت ایدئولوژی اسلامی. بحث شما به سومی نزدیک است ولی دوتای دیگر را ندارد.