روز پنجشنبه ۱۴ آوریل ۲۰۲۲ بوریس جانسون نخست وزیر دولت انگلستان اعلام نمود که بزودی یعنی به مدت چند هفته آینده پناهجویانی که از طریق کانال مانش وارد خاک بریتانیا شوند به کشور رواندا با بلیط یک طرفه فرستاده می شوند و پناهجویان در آنجا که احتمالا به اردوگاههای پناهندگان اسکان داده خواهند شد می توانند “تقاضای پناهندگی” داده و دولت انگلستان آنرا در رواندا مورد ارزیابی قرار خواهد داد. سیاست نوین دیگر ۴ سال زندان بدون استثنا برای پناهجویانی که از طریق همین مسیر وارد انگلستان می شوند.
اخیرا قراردادی به ارزش ۱۲۰ میلیون پوند با دولت رواندا امضاء گشته، که البته در زمان اسکان پناهجویان این رقم به مراتب افزایش خواهد یافت. نخست وزیر انگلستان به همراه وزیر کشور اعلام کردند که دیگر به هیچ وجه اجازه نخواهند داد که این تصمیم ها در کانالهای قانونی در مخالفت “چپی ها” گیر کرده و در اسرع وقت باید شکل اجرایی بخود گیرد.
دولت این تصمیم گیری ها را ” مبارزه قاطعانه ” بر علیه باندهای قاچاق انسان، اعلام کرده است. او برای نمونه به حادثه سال گذشته که در آن ۲۷ پناهجو از جمله زنان و کودکان با عبور از کانال جان خود را از دست دادند اشاره می کند.
همه می دانند که مسئله دولت انگلستان اساسا باندهای قاچاق انسان نبوده، بلکه پناهجویان آسیب پذیری است که بارها در مسیر راه با مرگ ، شکنجه، آدم ربایی، تجاوز جنسی، بردگی فیزیکی، سرقت هر آنچه که دارند و رها گشتن در کوهها ، یخبندان ها و گرمای سوزان که در صدد هستند تا خود را به یک مکان نسبتا امن برسانند، می باشد.
وظیفه کنترل کانال به نیروهای دریایی انگلستان سپرده شده که قرار است با استفاده از پیشرفته ترین تکنولوژی شناسایی، آنانرا دستگیر و به زندانی با فاصله ۶۵۰۰ کیلومتر از انگلستان بفرستند.
از هم اکنون موج عظیمی از مخالفت با این سیاست ضد پناهجویی و نژاد پرستانه در بین اکثریت قریب به اتفاق تشکیلات های مرتبط با امور پناهجویان ، خود پناهجویان ، وکلا و حتی سیاست مداران، رسانه ها، و دیگر روابط عمومی آغاز گشته و بسیاری به درستی آنرا “جنایت”، ” تنبه انسان ها که به “سطحی وحشتناک ارتقاء یافته است”، نام نهاده اند.
بر اساس قوانین بین المللی که خود دولت انگلستان نیز از امضا کنندگان آن می باشد، اگر پناهجویی خود را به کشوری رسانده و درآن تقاضای پناهجویی دهد، حق پناهجو است که در یک دادگاه بی طرف در آن کشور به تقاضای آن رسیدگی شود.
این قانون بین المللی کاملا زیر پا گذاشته شده و نخست وزیر انگلستان در جواب به سئوال خبرنگاران که آیا رواندا جای مناسبی برای پناهجویان است؟ عمدا جواب غلط و توجیه گرانه داده و آن را کشوری که در چند سال اخیر دستخوش تحولاتی مثبت گردیده ارزیابی می نماید.
بنابر گزارشات منابع مختلف قرار است که دیگر کشورهای اروپایی در چنین پروژه ای شرکت کنند و در واقع سیاستی مشترک را پیش برند. به عبارت دیگر سیاست استرالیا الگوی طرح نوین است. سیاستی که پناهجویان به جزایر دورافتاده فرستاده می شوند وموقعیت پناهجویان را درهمین جزایر مورد بررسی قرار دهد.
مدل استرالیایی برخورد به پناهجویان:
از ده سال پیش به صورت سیستماتیک دولت استرالیا جهت جلوگیری از موج مهاجرت، سیاست اسکان پناهجویان در جزیره مانوس در گینه نو و جزیره نائورا اتخاد کرد. این بازداشتگاه ها که دور آن سیم خاردار کشیده شده است با ازدهام جمعیت و بدون امکانات بهداشتی و زیست و با زندانبانانی راسیست و وحشی ، زندگی پناهجویان را به بدتر از مرگ تبدیل نموده اند.
راسیسم، وجود باندهای مافیایی پدوفیلی، اعمال خشونت ، تجاوز و قتل باعث خودکشی ها، خودآسیبی ها و بیماری های روحی و روانی پناهجویان شده است. خطر تجاوز قتل و خودکشی هر روزه پناهجویان را تهدید می کند. سیاستی که قرار بود به اصطلاح ایمنی پناهجویان را تضمین کند، پناهجویان را به شرایطی می رسانند که دست به خودکشی، خودآسیبی برسانند.
به همین جهت با ادامه مبارزات در درون کمپ ها، و اعتراضات گسترده مردم در استرالیا، وکلاء و ….. دولت استرالیا مجبور شد تا بازداشتگاه نیو گینه را ببند و پناهجویان را به جزیره نائورا منتقل نماید هر چند که موقعیت در جزیره نائورا اصلا بهتر از جزیره مانوس در گینه نو نیست.
بر اساس تحقیقات دانشگاه سیدنی فرستادن پناهجویان به این مکان های مخوف و خطرناک نه تنها قادر به جلوگیری از ترافیک انسان به استرالیا و خطراتی را که به همراه داشت نگشت، بلکه هیچ نقشی نیز در شکست باندهای ترافیک انسان نداشت. اما در مقابل صدمات عظیم به پناهجویان آسیب دیده و آسیب پذیر وارد نمود. دولت استرالیا برای اجرای این سیاست پیشگیری برای اسکان ۳ هزار پناهجو معادل ۱.۳ میلیارد دلار صرف نمود. سیاستی که کاملا شکست خورده است. در حقیقت صرف این مبلغ برای اذیت و آزار و جنایت علیه پناهجویان بوده است.
قتل عام و نسل کشی در رواندا:
اما ببینیم رواندا کشوری که قرار است از پناهجویانی که به بریتانیا می رسند حفاظت کند و به گفته بوریس جانسون تغییرات مثبتی داشته، در چه شرایطی قرار دارد. رواندا کشوربسیار ناامنی است. از ملیت های مختلف تشکیل شده و جنگ طلبان وابسته به باندهای مختلف امپریالیستی جهت زور آزمایی به قتل عام ملت ها ی یک دیگر می پردازند. این مسئله در یک قرن اخیر بارها تکرار شده و آخرین بار آن از ۷ آوریل ( آپریل) تا ۱۵ ژوئیه ( جولای) ۱۹۹۴ بوقوع پیوست، طبق آمار رسمی بیش از ۸۰۰ هزار نفر در کمتر از
۱۰۰ روز وحشیانه قتل عام شدند. آنها اساسا از ملیت توتسی بودند. ( بی بی سی ۴ آوریل ۲۰۱۹)
بر اساس گزارش سازمان ملل ترور توسط دولت، نا پدید شدن های وسیع، شکنجه، زندگی سخت نزدیک به مرگ بر علیه مخالفین و زندانیان سیاسی، انتقام گیری و این قبیل رفتارها عملکرد دولت کنونی رواندا است. سرکوب آزادیهای سیاسی و دیگر گرایشات جنسی در کمپ های پناهجویان پراتیک مرسوم این دولت است. این تغییرات مثبتی است که بر اساس گفته های بوریس جانسون نخست وزیر انگلستان در رواندا شکل گرفته است.
هم اکنون در کمپ های رواندا بیش از ۱۴۰هزار پناهجوی خارجی در ۶ کمپ ساکن هستند.( ۲۳هزار در هر کمپ به طور متوسط) دولت رواندا به مثابه دولتی که رفتاری بسیار خشونت آمیز با مردم خود داشته و متهم به کشتن پناهجویان رواندایی که در خارج از این کشور اقامت دارند، شناخته شده اند. بر اساس تحقیقات پرفسور الکساندربیتس از دانشگاه آکسفورد انگلستان، از پناهجویانی که در این کشور و یا در آفریقا در کمپ ها هستند تنها یک درصد از آنان سرانجام به اروپا راه می یابند. اسرائیل نیز پناهجویان اریتریایی و سودانی رابه کمپ های رواندا فرستاده بود. اما بر اثر فشارهای بین المللی و مبارزات خود پناهجویان و تظاهرات های دفاع از آنان در اسراییل ، دولت مجبور به کنارگذاشتن این سیاست شد. بر اساس تحقیقات آکادمیسین های آلمانی به این پناهجویان اجازه تقاضای پناهجویی در اسرائیل داده نمی شود و آنها مجبور می شوند با مراجعه به باندهای مافیایی ترافیک انسان جهت یافتن مکانی ” امن” سفر خود را مجددا و خطرناک تر از قبل آغاز نمایند.
بخشی از کمپ های وحشتناک رواندا را پناهجویانی تشکیل می دهند که بر اثر جنگ ها داخلی از کشورهای همسایه رواندا و یا دیگر کشورهای آفریقا به این کشور پناهنده شده اند. بخش دیگر آن پناهجویانی هستند که از کشورهای مختلف آفریقا جهت رسیدن به اروپا در لیبی گرفتار گشته و اگر به مثابه برده جنسی ویا فیزیکی فروخته نشده و یا مجبور به پیوستن به ارتش های نیابتی نگشته و یا در دریا ها غرق نشده ، زیر شکنجه کشته نشده باشند، به کمپ های رواندا انتقال می یابند. برخی از پناهجویان عمدا و یا به بهانه های واهی در لیبی تیرباران می شوند تا کمپ خالی شود و جایی برای پناهجویان جدیدتر باز شود چرا که با پذیرش پناهجوی جدید می توانند از بودجه هایی که اتحادیه اروپا اختصاص داده بیشتر استفاده کنند.
دوسیاست کیفیتا متفاوت پناهجویی:
جنگ و اشغال اوکراین توسط امپریالیست های روسی و در مقابل جنگ نیابتی ناتو علیه روسیه از طریق اوکراین، در مدتی کوتاه موج عظیم پناهجویی به سمت اروپای شرقی و غربی را باعث گشت. نزدیک به چهار میلیون مجبور به ترک اوکراین گشته و در کشورهای مختلف اساسا با کمک مردم بومی اسکان داده شدند.به این پناهجویان در سراسر اروپا تقریبا بدون مقررات ویزایی، حق استفاده از امکانات رفاهی، پزشکی، تحصیلی، و حق کار کردن در سراسر اروپا داده شده است. در تابستان امسال بعد از تحولات افغانستان و به قدرت رساندن طالبان همه اروپا بسیج شد و تمام نیروی خود را بکار گرفت کنفرانس و جلسه بر قرار کردند که چگونه از پناهجویان افغانستانی جلوگیری کنند. درست چند ماه قبل از این اشغال امپریالیستی، چند هزار ( و نه چند میلیون) پناهجوی افغانی، ایرانِی، عراقی وسوری از زن و کودک و مرد، در سخترین سرمای زمستان پشت سیم خاردار ها یخ زدند و حتی تعدادی توسط مرزبانان به قتل رسیدند. و یا مدتی قبل تر از این در مقابل موج پناهجویی دیوارهای مجارستان و دیگر کشورها جلوی حرکت آنها را گرفته و هر شهروندی در این کشورها قصد کمک و راهنمایی به آنان را داشت دستگیر شده و به زندان افتادند. کشتی هایی که در دریای مدیترانه خواست کمک به قایق های گیر کرده و یا از کارافتاده داشتند، دستگیر و زندانی شدند. علت اساسی این دو نوع برخورد متفاوت نژادی است. یکی سفید پوست و دیگری غیر سفید است. عامل بسیار مهم دیگر این است که اوکراین یک جنگ نیابتی را از طرف آمریکا و اروپا در مقابل امپریالیسم رقیب پیش می برند و در حقیقت این کمک ها به پناهجویان اوکراینی بخشی از جنگی است که ناتو با روسیه به پیش می برد.
****
نخست وزیر انگلستان در دوره کنونی در پایین ترین سطح محبوبیت قرار دارد حتی تعداد زیادی از اعضای پارلمان حزب حاکم به همراه اپوزیسیون حکومتی خواستار استعفای او شده اند. آغاز جنگ در اوکراین عاملی برای کنار نهادن اختلافات و اتحاد برعلیه رقیب یعنی روسیه امپریالیستی شد. از یک طرف کمبود نیروی کار جوان و ماهر را می توانند از طریق آوارگاه اوکراینی که سفید پوست نیز هستند موقتا تامین کنند و در نتیجه به نیروی کاری که از پناهجویان کشورهای شرقی و غیر سفید پوست تامین می شد فعلا احتیاجی ندارند. از طرف دیگر با احتمال گسترش جنگ و در نتیجه مبارزات ضد جنگ های اشغالگرانه پناهجویان این کشورها که اغلب مورد اشغال کشورهای غربی قرار گرفته اند می توانند مشکل ساز باشند. به این طریق پناهجویان غیر سفید مجددا قربانی میگردند. بار اول به علت اشغال کشورشان و جنگ های تحمیلی و نیابتی و بار دوم با تبعید و زندانی کردنشان در کشورهای نا امن برای مدتی نا معلوم.
دولت بوریس جانسون به بهانه نجات پناهجویان از قایق های شکسته و پرتاب آنها به مناطقی نا امن تر و خطرناک تر از کشور مبدا در تلاش است با سیاست ضد پناهجویی خشن و غیر قانونی با اتخاذ سیاست های “موردپسند” طبقه حاکم، مناسب بودن خود و حزبش برای رهبری امپریالیسم انگلستان در دوره حساس جنگ رای اعتماد بگیرد.
سیاست های نژاد پرستانه و ضد پناهجویی دولت بریتانیا از طرف هر انسان شرافتمند محکوم و مردود است. ما به همراه میلیون ها انسان پناهجو و بومی که صدای اعتراض خود را به درستی بلند نموده اند ، مبارزه مشترک خود را برای کسب حقوق به رسمیت شناخته شده بین المللی را ادامه خواهیم داد و متحدانه برعلیه سیاست های نژادپرستانه و ضد پناهجویی دولت بریتانیا مبارزه خواهیم نمود.
مبارزه برای جهانی بدون مرز ( افغانستان – ایران)
۱۷ آوریل – آپریل ۲۰۲۲
