جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

بازگشت ِ لنین؛ عوام فریبی یا تجلیل؟

بنای یادبود لنین که اخیراً – بعد از اشغال شهر توسط ارتش روسیه، در Henichesk، بر پا شده است. @EuromaidanPress توییتر

اخبار روز: هفته گذشته یک چهره آشنا به میدان اصلی شهر ساحلی Henichesk در شرق اوکراین، بازگشت. ولادیمیر ایلیچ لنین با یک کت و شلوار سه تکه و با چهره ای آشنا. مجسمه رهبر انقلاب اکتبر دوباره به روی پایه خود جایی که پیشتر – قبل از «انقلاب» میدان – در برابر ساختمان اصلی شورای شهر قرار داشت، ایستاد. پرچم روسیه و اتحاد شوروی از پشت بام برافراشته بود. بازگشت مجسمه ی لنین همزمان با ۱۵۲ مین سالگرد تولد او در روز جمعه ی گذشته بود که در این شهر جشنی به مناسبت آن برگزار شد.

در برخی شهرهای دیگری که توسط ارتش روسیه اشغال می شود، موارد مشابهی دیده می شود.

Henichesk یک شهر کوچک ۲۰ هرازنفری است. تا زمان حمله پوتین بود. این شهر دارای یک خانه فرهنگ، یک نوار طولانی ساحل و یک هتل بوده است.

به نظر می رسد قرار است این شهر به زودی به بخشی از “جمهوری خلق خرسون” تبدیل شود.  رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی می گوید، مسکو در حال برنامه ریزی برای برگزاری رفراندوم ساختگی استقلال در استان یا استان جنوبی احتمالا در اوایل روز چهارشنبه است.

بیشتر مردم این مناطق روس زبان هستند.

در سال ۲۰۱۴ زمانی که طرفداران غرب با کمک های آمریکا دولت را سرنگون و قدرت را در دست گرفتند، جدایی طلبان در این دو منطقه حکومت مرکزی را نپذیرفتند. رأی گیری در شهرهای دونتسک و لوهانسک برگزار و هر دو به «جمهوری خلق» تبدیل شدند.

از آن زمان جنگ سختی در این مناطق شروع شد و ارتش کی ف حمله کرد.

در Henichesk مثل سایر مناطقی که تحت تسلط ارتش روسیه در می آید، قدرت های طرفدار کی ف فرو می ریزند و قدرت های طرفدار روسیه بر روی کار می آیند. زبان روسی دوباره برقرار می شود. مقامات محلی برکنار و مقاماتی که وفادار به روسیه هستند جایگزین آن ها می شوند. رسانه های غربی همه ی این اتفاقات را در سه کلمه خلاصه می کنند: کشتار، ویرانی و تجاوز جنسی به زنان. رسانه های روسی در غرب ممنوع شده اند و نمی توان روایت های طرف مقابل را شنید. جریان اطلاعات کاملا یک طرفه است.

روزنامه ی  آبزرور از قول «ساکنان این مناطق» نوشته است: یک کمپین تمام عیار برای محو هویت ملی اوکراین صورت گرفته است. پرچم های اوکراین از ساختمان های مدنی برچیده شده است. در ملیتوپل معلمان مجبور به استفاده از زبان روسی و آموزش برنامه درسی مدارس کرملین هستند. مقامات گفته اند که برخی ممکن است نیاز به “بازآموزی” در کریمه داشته باشند. واحدهای “پلیس نظامی” روسیه ادبیات و کتاب های درسی اوکراین را نابود کرده اند. آبزرور این اقدامات را با اقدامات نیروهای شوروی در «لهستان اشغالی»، کشورهای بالتیک و بقیه ی اروپای مرکزی در سال ۱۳۹۳ مقایسه کرده است. اما این مجله زیاد دور رفته است. در همین نزدیک تر، در خود این مناطق، تجربه ی تازه تری وجود داشته است. شاید همان کسی که آبزرور با او مصاحبه کرده است خودش این تجربه را به چشم هم دیده باشد.

اوکراین بعد از پیروزی در «انقلاب میدان»، فقط مجسمه های لنین را نابود نکرد، در سر تا سر اوکراین، هر نشانه ی پیروزی ارتش شوروی در جنگی که آن ها «جنگ کبیر میهنی» می خوانند – جنگ جهانی دوم – در همین Henichesk و دیگر مناطق تخریب شد، برای مردمی که آن ها را در سر در خانه ها و پشت بام ها و مغازه ها و مکان های عمومی به نمایش می گذاشتند قانون مجازات تصویب کردند، به جای آن نشانه ها، مجسمه های فاشیست های معروف به نمایش در آمد و خیابان ها به نامشان شد، زبان روسی ممنوع شد و روس زبانان مجبور به محاوره و درس خواندن به زبان اوکراینی شدند. حزب کمونیست اوکراین که دومین حزب بزرگ این کشور بود، ممنوع و سرکوب شد، کمونیست ها تحت تعقیب قرار گرفتند.

مشخص نیست بازگشت مجسمه ی لنین کار ارتش روسیه برای عوامفریبی آن هم از طریق مردی است که ولادیمیر پوتین همیشه با او دشمنی کرده است، یا کمونیست ها و انقلابیونی که علیرغم آن که در این سال ها سرکوب شدند، اما از بین نرفتند و همچنان از لنین تجلیل می کنند.

ابزرور از قول «یکی از ساکنان» نوشته است: انگیزه آنها کاملاً شفاف است. آنها سعی می کنند احساسات نوستالژیک مردم را تحریک کنند.  مردم ما در زمان حال زندگی می کنند و آینده ای بسیار واقعی و موفق دارند. اما اشغالگران نمی فهمند. بنابراین، نمایش اتحاد جماهیر شوروی تا زمانی که نیروهای مسلح اوکراین قلمرو ما را آزاد نکنند، ادامه خواهد داشت.

نیمی از حرف های این ساکن Henichesk می تواند حقیقت داشته باشد. اما اگر ارتش روسیه برای تحریک نوستالوژی مردم شهر هم این مجسمه را دوباره در برابر شورای شهر قرار داده باشد، باید پذیرفت که لنین در سرزمین های اتحاد شوروی سابق هنوز آن قدر محبوب است که متجاوزان هم برای جلب محبت و مشروعیت و آسان تر حکومت کردن، به مجسمه های او پناه می برند.

https://akhbar-rooz.com/?p=151223 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

7 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
trotski
trotski
1 سال قبل

از همان اولین مجسمه عوام فریبی بوده است.

مهرداد
مهرداد
1 سال قبل

اصولا مجسمه سازی و مجسمه بازی کار فرهنگ های مستاصل و عقب افتاده و گیر کرده در اعماق تاریخ است. در امریکا چند سال پیش مجسمه هایی نژاد پرستان دوران برده داری به همت دانشجویان پایین کشیده شداند. بر عکس در روسیه و ایران و عراق، که اشتراک مساعی در خودکامگی و کیش شخصیت دارند، مجسمه های اموات دوباره بالا میروند. یا نسل حسرت کشیده پس از شکست اردوگاه به جنازه مومیایی لنین زل میزند، همانگونه که ایرانیهای رژیمی بر مرقد خمینی هق هق گریه میکنند.

ولی همانطور که تیتر اشاره کرد، این فقط یک عوام فریبی است. 

مهرداد
مهرداد
1 سال قبل

مساله اینجاست که بر پائی دوباره مجسمه های گذشته که چیزی جز نوستالژی و حسرت نیست و اینکه دلیل بر محبوبیت باشد یا نباشد آیا بر همه به طورمساوی روا هست یا نه؟ در امریکا بعضی خواهان اهتزاز پرچم کنفدرت هستند که توسط لینکلن منسوخ شد. در ایران اگر آزاد بود، نیمی از مردم مجسمه رضا شاه را دوباره علم میکردند. 

گذشته ها گذشته!

نصرت درویش
نصرت درویش
1 سال قبل
پاسخ به  مهرداد

آقای مهرداد شما چرا ناراحت هستید که لنین هنوز محبوب است؟

می گوئید نیمی از مردم مجسمه های رضا شاه را دوباره علم می کردند.
آمار را از کجا استخراج کرده اید؟
از برنامه های من وتو ، صدای آمریکا یا جای دیگر؟

آرمان
آرمان
1 سال قبل

عوامفریبی و سو استفاده از آرمان های انقلابی و کارگری لنین برای طبهکاران سرمایه داری روسیه است. زمانی فاشیست های موسلینی نیز بمانند کمونیست ها همدیگر را رفیق خطاب می کردند و از ارمان های سوسیالیسم برای فریب توده های ایتالیا استفاده می کرد. نظام حاکم فعلی در روسیه یک نظام طبهکار سرمایه داری هست که از هر ترفندی برای توجیه اهداف تجاوزکارانه خود و امپریالیسم روسیه برای منافع خود استفاده می کند. یک روز به اسم مبارزه با فاشیسم و یک روز به نام لنین. متجاوزین روس هیچ وجه مشترکی با لنین و بلشویک ها ندارند.

نصرت درویش
نصرت درویش
1 سال قبل
پاسخ به  آرمان

جناب آرمان حتی حزب کمونیست روسیه هم نمی گوید که حکومت کنونی روسیه لنینی و بلشویکی است
شما از کجا این حکم را استخراج کرده اید
با خونسردی لطفا مقاله را بخوانید
مقاله می گوید که مردم هنوز نشانه های گذشته را دوست دارند.
صحبت از روحیه مردم است.
البته تفاوتی نمی کند که بنده و جنابعالی چه بگوئیم.
ما که نمی توانیم حال و هوای مردم آنجا را تغییر بدهیم.
فقط می توانیم خودمان را تغییر دهیم.
یعنی وقتی خبری می خوانیم ، واقعیت را بپذیریم، هر چند که خلاف میلمان باشد.
بنده که خیلی خوشحال می شوم که دوباره مجسمه لنین را در بالای مقاله ای ببینم.

نصرت درویش
نصرت درویش
1 سال قبل

پاراگراف آخر بسیار منطقی و هوشمندانه نوشته شده است.

هر پاسخی که به سئوالی که در تیتر مقاله طرح شده است، داده شود، باید پاراگراف آخر را دوباره تکرار کرد که :

اما اگر ارتش روسیه برای تحریک نوستالوژی مردم شهر هم این مجسمه را دوباره در برابر شورای شهر قرار داده باشد، باید پذیرفت که لنین در سرزمین های اتحاد شوروی سابق هنوز آن قدر محبوب است که متجاوزان هم برای جلب محبت و مشروعیت و آسان تر حکومت کردن، به مجسمه های او پناه می برند.

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


7
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x