این عکس سمبل پیروزی بر نازیسم، شکست آلمان هیتلری و مشهورترین عکس مروبط به جنگ دوم جهانی است. عکس، زمانی است که یک سرباز ارتش سرخ شوروی، پرچم این کشور را بر فراز بنای ویران شده ی رایشتاک به اهتزاز در می آوّرد و پیروزی بر فاشیسم هیتلری را به سراسر جهان اعلام می کند.
اکنون این عکس نیز مثل همه ی سمبل های پیروزی ارتش اتحاد شوروی بر فاشیسم در روزهایی که جهان این پیروزی را جشن می گیرد، در برلین، پایتخت آلمان، جایی که پوزه ی فاشیسم به خاک مالیده شد، ممنوع شده است.
سنای «قرمز-سبز-قرمز» (سوسیال دموکرات ها، سبزها و حزب چپ) برلین امسال رویای نازی‌های قدیم و جدید را به واقعیت تبدیل کرده اند: در پایتخت،از ۸ مه تا ۱۰ شب روز ۹ می – که در روسیه و سایر کشورهای جانشین اتحاد جماهیر شوروی روز پیروزی بر فاشیسم است، نمایش پرچم شوروی دست کم در ۱۵ منطقه جداگانه ممنوع است. این فرمان در روزنامه ی رسمی اعلام شده و برافراشتن پرچم شوروی در اطراف بناهای یادبود در برلین و هر اقدام مشابه دیگری را ممنوع کرده است.
دلیل؟ پلیس می گوید نشان دادن برچم شوروی به معنای “تجلیل” جنگ اوکراین است!
منم آنقدر فیلم امریکایی انگلیسی فرانسوی از دوران جنگ جهانی دوم دیده ام که هیچکدام جنگنده های شوروی را نشان نمی دهند و وقتی ارتشهای غربی، آلمان نازی را شکست می دهند و بخسوس سربازهای امریکایی با غرور فاتحانه‌ی منحصر به فردشان به آغوش امپریالیست جنگ افروزی که هر روزه دموکراسی را با با باروت در بسته‌ی شکلات به محرومان جهان هدیه می دهد، برمی گردند که یادم رفته شوروی در جنگ دوم جهانی بیست میلیون کشته داده است. القصه که میدیا بزیر سایه‌ی اربابانشان -بوئینگ و سرمایه- اخبار روز را تغییر میدهند و حکومتها تحت رهبری همان اربابان، تاریخ را تحریف می کنند و ساده دلان به باور!
فکر کنم اول خود روسها بودند که پرچم سرخ را پائین کشیدند. پرچم سرخ شوروی هیچ وقت سرخ نبود بلکه ماه به ماه زرد و بعد کاملا سفید شد. همین پرچم با سرنگونی حزب کمونیست شوروی به دور انداخته شد و پرچ سه رنگ شونیسم روسی جای آن آمد. کارگران روسیه برای این پرچم اصلا گریه نکردند و منتظر بودند ببینند که سرمایه داری غیر دولتی آیا دردی دوا میکند یا نه که جوابش واضح بود. حالا آن کارگران پیر شده اند و سرگردان و نه انقلابی و نه ارتجاعی مثل قبل و هر روز آماده برای استثمار شدن، این هم مثل قبل. بچه های آن کارگران امروز دارند در اوکراین کشته می شوند و هنوز درس ضد سرمایه داری و اقتدارگریزی نگرفته اند، باید به این امید بود که روزی چنین درسی بگیرند.
محرک اصلی چنین پدیده ای کسی جز پوتین و تجاوزش به اوکراین نیست، چون به هیچ دلیلی نمیتوان ان همه چپ گرا از طیف های مختلف (سوسیال دموکرات ها، سبزها و حزب چپ) را به ارتجاع متهم کرد. بیانیه حزب کمونیست یونان مصداق دیگر این حقیقت است که انزوای دردناک و طولانی در انتظار پوتین و زیوگانف است.
سایت «ولت» امروز ویدئوئی از زلنسکی پخش کرد.زلنسکی از صدراعظم آلمان می خواهد که روز ۹ مه در اوکراین باشد.
خودش تاکید می کند که این مسئله بسیار مهم است.
در روزی که پیروزی بر آلمان هیتلری در روسیه جشن گرفته می شود، زلنسکی می خواهد که صدراعظم آلمان در کنار او در اوکراین باشد.
در جائی که نیروهای فاشیست آزوف ،بخشی از ارتش اوکراین را تشکیل می دهند.
عجب پیوند فرخنده ای مابین اوکراین و آلمان؟
و این در حالی است که هفت تانک آلمانی نیز قرار است که در اختیار ارتش اوکراین قرار بگیرد.
اگر خبر کامل باشد بهتر است. در مراسم این دو روز هرگونه پرچمی از جمله پرچم شوروی، روسیه و اوکراین ممنوع شد تا این مراسم تحت تاثیر وقایع روز نباشد و هیچ گونه سواستفاده ای نشود.
خانم شهلا. سالروز پیروزی بر فاشیسم نه ربطی به پرچم روسیه دارد و نه ربطی به پرچم اوکراین که ممنوع بشوند یا نشوند. نماد این پیروزی پرچم اتحاد شوروی است که آن را ممنوع کرده اند. حذف دیگر پرچم ها هیج معنای سیاسی در این روز ندارد. اما حذف آن پرچم بسیار پر معناست. حذف پرچم شوروی در این روز خودش بزرگترین سواستفاده سیاسی است و نشان می دهد که دولت برلین کاملا «تحت تاثیر وقایع روز» است.
شهلا خانم، بیست میلیون کشته‌ی شوروی و جانفشانیشان را به سکوت برگزار کنیم و تاریخ را سانسور بکینم که بالانس امپریالیستها را به هم نزینم؟ سکوت و ظاهرا بیطرفی در موقعیتهای مختلف، به نفع و طرفداری از قدرتمندان است.
دولت برلین در عمل نشان داد که مشکل آنان فقط با پوتین و دولت کنونی روسیه نیست.
مشکل اصلی آنان ، پرچم سرخی است که نماد شکست فاشیسم است.
در خبری که روزنامه «یونگه ولت» منتشر کرده است ، پلیس برلین دلیل این ممنوعیت را چنین توضیح داده است:
«رئیس جمهور روسیه ممکن است قصد تسخیر قلمرو اتحاد جماهیر شوروی سابق “یا بخش هایی از آن” را داشته باشد. به همین دلیل پرچم اتحاد جماهیر شوروی می تواند به عنوان “تجلیل” از جنگ در اوکراین تعبیر شود.»
فراموش نکنیم که شکست هیتلر و یا فاشیسم یک همکاری بین متفقین و اتحاد جماهیر شوروی بود ،حال آنرا فقط به پرچم سرخ رجوع دهیم کمی با واقعیت آنزمان وفق نمی‌دهد.
جناب کیا لطفا مقایسه کنید تلفات ارتش سرخ را با تلفات آمریکائی ها یا غیره.
اصلا قابل مقایسه است؟
مشخص است که جانفشانی مردم روسیه نقش اساسی داشته است.
انگلیس شهرهای آلمان را برای نمونه بمباران می کرد.
اینجا مسئله بر سر این است که مردم کدام کشور به بهای جان خودشان پوزه فاشیسم را به خاک مالیدند.
البته پارتیزان ها در کشورهای دیگر هم نقش ارزنده ای ایفا کرده اند
اشاره اینجانب به مقاومت مردم بود.
دوست عزیز
شاید شما اطلاعات کمی از “واقعیتهای آن زمان” داشته باشید. واقعیت آن بود که برخی کشورهای اروپایی و اصلی ترین آن یعنی بریتانیا توافقاتی با فاشیسم آلملنی کرده بودند که بخشهایی از اروپا را به آنها واگذار کنند و واگذار کردند ودر عین حال هیتلر را به سمت حمله به اتحاد شوروی سوق بدهند ولی رهبری اتحاد شوروی با تحلیل عمیق شرایط، دست آنها را خواند و با اطمینان از حمله اجتناب ناپذیر فاشیسم به اتحاد شوروی، سعی نمود با بستن قرارداد عدم تجاوز با هیتلر برای کوتاه مدت حمله آلمان را به تعویق بیندازد تا وضعیت نظامی و تسلیحاتی شوروی را بهبود بخشند ودیدیم که تحلیلشان درست بود هرچند انتظار داشتند حمله آلمان دیرتر صورت بگیرد. به همین خاطر است که سالیان درازیست که نعل وارونه زده و بر روی قرارداد شوروی با آلمان متمرکز شده و القا میکنند که شوروی با سازش با آلمان موجب گستاخ شدن آلمان گردید و اکنون نیز از یادآوری دوباره نقش ارتش سرخ جلوگیری میکنند. به هرحال بعد از آغاز شکست آلمان در نبرد استالینگراد و پیشروی ارتش سرخ در اروپا وتا قلب مقر فاشیسم در برلین و درهم کوبیدن آن، بریتانیا و آمریکا سریعا نیروهای خود را به آلمان رساندند تا از تصرف کامل آلمان به دست اتحاد شوروی جلوگیری کنند.اینها همه را گفتم تا بدانید که نقش اصلی و نه همه، در شکست فاشیسم و رهایی اروپا از چنگال آن بر دوش ارتش سرخ اتحاد شوروی بود و شایسته است در همه جای جهان مورد تجلیل قرار گیرد نه آنکه مدعیان دروغین دموکراسی و حقوق بشرهرجا که آزادی بیان به نفعشان نبود حقوق همان بشر را محدود و ممنوع کنند.
از این داستان هم من اطلاع دارم.
خب کشتگر و طاهری پور و امیرخسروی چقدر برای ما توضیح بدهند که تضاد اصلی بین دمکراسی و استبداد است!