اخبار روز: هجدهمین کنگره جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU) در روزهای ۶ تا ۸ می در شهر رم ایـتالیا برگزار شد. این کنگره رهبری جدید خود را انتخاب کرد و پامبیس کیریتسیس از آفریقای جنوبی را به جای جورج ماوریکوس که هفده سال رهبری این تشکل جهانی کارگری را به عهده داشت، به عنوان دبیرکل تازه خود برگزید.
در ۷ مه ۲۰۲۲، دومین روز گنگره، نمایندگان از بنای یادبود “قتل عام Fosse Ardeatine” بازدید کردند. این بنا یابود ۳۳۵ غیرنظامی و زندانی سیاسی است که توسط نیروهای نازی در طول جنگ جهانی دوم اعدام شدند. نمایندگان کارگران نسبت به جان باختگان فاشیسم ادای احترام کردند.
کنگره هجدهم پس از بزرگداشت کسانی که جان خود را در راه دفاع از طبقه کارگر و منافع آن فدا کردند، با حضور نمایندگان اتحادیه های کارگری از همه قاره ها و بخش ها به کار خود پایان داد.
سخنرانی پامبیس کیریتسیس، دبیرکل تازه منتخب WFTU
دبیر کل تازه در نخستین سخنرانی خود در این مقام، گفت: من به مسئولیتی که بر عهده می‌گیرم آگاهم. WFTU دارای سابقه مبارزاتی طولانی و باشکوهی است و در شرایط کنونی نقش بسیار مهمی در هماهنگی و هدایت جنبش کارگری طبقاتی در سراسر جهان بر عهده دارد.
او گفت: وقتی توافق کردیم که WFTU باید به حیات خود ادامه دهد و بعد از هاوانا شروعی جدید با رهبری جدید و فرآیندهای مدرن، دموکراتیک و شفاف ایجاد شود، من به خوبی می‌دانم که رهبری و دبیرکل آن بار سنگینی را برداشتند. و چه پیشرفت بزرگی حاصل شده است.
او افزود: عملکرد امروز فدراسیون ما نه با بوروکراسی، نه با انفعال و نه با جبرگرایی مشخص نمی شود. امروز اتحادیه ی کارگری ما سازمانی فعال است که با روحیه جمعی و مشارکت دموکراتیک، دارای مواضع و پیشنهادات و اعضای فعالی است که حضور و نقش آنها در تمام قاره ها و در همه بخش ها ضروری و بسیار متمایز است.
دبیرکل تازه افزود: هجدهمین کنگره ما به وضوح زمینه هایی را که جنبش جهانی کارگری باید نبردهای خود را انجام دهد و اهداف خود را تحقق بخشد، برجسته کرده است. اولویت‌ها را برای مداخله مؤثرتر، جبهه قوی‌تر و متحدتر در مبارزات کارگری تعیین کرده است. ما توهم نداریم. نبردهایی که در انتظار ما هستند سخت و دشوار خواهد بود. در جنگ بین کار و سرمایه که ماهیت وحشیانه و استثمارگر نظام سرمایه داری بر ما تحمیل کرده است، توازن قوا در حال حاضر به گونه ای نیست که همه جا و همیشه نتایج پیروزمندانه ای را تضمین کند. شکی نیست که اگر بخش مهمی از جنبش اتحادیه کارگری تحت وابستگی و نفوذ سیاسی و ایدئولوژیک حلقه‌های مسلط سرمایه‌داری نبود، این توازن قوا در سطح جهانی بسیار متفاوت بود. در چنین حالتی، قطعاً توانایی کارگران برای مقاومت در برابر حملات و تحمیل سیاست هایی که به دستاوردها و حقوق آنها احترام می گذارد بسیار بیشتر می بود. وضعیت در مورد شرایط زندگی و کار نیز بسیار متفاوت می بود.
کل جنبش کارگری طبعا ثبات کافی را ندارد. این ثبات اما مشخصه نیروهایی است که در WFTU متحد می شوند. به همین دلیل است که نظام های سرمایه داری تلاش کرده و می کنند تا در صورت امکان قطب طبقاتی را در جنبش جهانی صنفی از بین ببرند. آنها تلاش کردند تا همسویی جهانی جنبش اتحادیه کارگری را با ادغام در نظم نوین جهانی امپریالیستی تخریب کنند. آنها نه توانستند ما را منحل کنند، نه ما را ساکت کنند و نه ما را جذب کنند. ما در اینجا مسلح به تصمیمات کنگره خود هستیم، مملو از عزم برای تغییر موازنه ها، مقاومت در برابر جبرگرایی و تسلیم، دفاع از حقوق کارگران، دفاع از قراردادهای دسته جمعی، برای مخالفت با خصوصی سازی و تخریب دولت رفاه.
پامبیس کیریتسیس در پایان سخنرانی اش بر تصمیمات جمعی، اولویت هایی که کارگران را متحد و همبستگی را تقویت می کند و دخالت در تصمیم گیری مربوط به زندگی کارگران و نیز سازماندهی کارگران در اقصی نقاط جهان تاکید کرد.
او در پایان گفت: مهمتر از همه ما اینجا هستیم تا چشم انداز جهانی بدون دخالت و جنگ امپریالیستی، بدون استثمار انسان بر انسان را به کارگران وعده دهیم.
