دولت خودگران شمال و شرق سوریه: تهاجم ترکیه داعش را زنده می کند!

چندین هفته است ترکیه از شروع عملیات بزرگ خود در شمال سوریه خبر می دهد و برای انجام این عملیات نظامی آماده می شود. خالد درویش نماینده دولت خودگردان شمال و شرق سوریه در جمهوری فدرال به پرسش های «Junge Welt» در مورد این تهاجم پاسخ داده است:

هفته گذشته رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه اعلام کرد می خواهد منطقه ای به اصطلاح حفاظتی در شمال سوریه را که ۳۰ کیلومتر در این کشور امتداد دارد، اشغال کند. چقدر این تهدید تهاجم مجدد به منطقه خودگردان را جدی می گیرید؟

ابتدا می خواهم توضیح دهم منطقه حفاظتی برای چه کسی؟ منطقه امن برای جهادی ها یا اسلام گرایان؟ اردوغان منطقه حفاظتی را برای جمعیت غیرنظامی برنامه ریزی نمی کند، بلکه برای گروه های خود برنامه ریزی می کند تا بتواند نوعی نیرو در اختیار داشته باشد و در هر نقطه از خاورمیانه حرکت کند. ما می بینیم که چگونه جنگجویان اسلام گرا در لیبی، در جنگ بین ارمنستان و آذربایجان و همچنین در شمال عراق مستقر شده اند. ما تهدیدات تهاجم را بسیار جدی می گیریم. به همین دلیل است که هم دولت خودگردان در شمال و شرق سوریه و هم نیروهای دموکراتیک سوریه با ائتلاف بین المللی علیه “دولت اسلامی”، داعش، گفتگو کرده اند. تهاجم، داعش را تقویت می کند.

پس از نشست شورای امنیت ملی ترکیه در پنج شنبه گذشته دیگر صحبتی از این طرح تهاجمی به میان نیامده است؟

ترکیه بین ناتو و روسیه قرار گرفته و نمی خواهد روسیه و شرکای ناتویی اش را از دست بدهد. اگر با پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو موافقت کند، با روسیه مشکل خواهد داشت. اگر از الحاق آن ها جلوگیری کند، شرکای ناتو ناراحت خواهند شد و در نتیجه هیچ حاکمیتی بر پروژه های خود در شمال سوریه نخواهد داشت. تا به امروز، هم آمریکایی‌ها و هم روس‌ها گفته‌اند آغاز تهاجم جدید به نفع سوریه نیست. به همین دلیل است که هنوز چراغ سبزی برای حمله مجدد ترکیه به شمال سوریه داده نشده است

چنین تهاجمی چه معنایی خواهد داشت؟

این بدان معناست که دو تا سه میلیون نفر باید فرار کنند. فراموش نکنیم: بسیاری از زندان ها که جنگجویان سابق داعش در آن زندانی هستند، در این منطقه قرار دارد. اگر اینها آزاد شوند، نه تنها برای خاورمیانه و نزدیک، بلکه برای اروپا و کل جهان یک خطر خواهد بود. اخیرا تلاش های هدفمندی برای نجات آن ها در شهر حسکه در شمال شرق سوریه انجام شد.

اردوگاه بزرگ الهول با بیش از ۷۰۰۰۰ ساکن که بسیاری از آنها زنان و کودکان جنگجویان داعش هستند نیز در معرض خطر قرار خواهد گرفت. در صورت تهاجم، داعش سعی خواهد کرد اعضای خانواده خود را آزاد کند. باید برای همه روشن باشد که داعش پس از آن بازخواهد گشت.

آیا تحرکات نظامی وجود دارد که نشان دهنده اجرای طرح تهاجم ترکیه باشد؟

جنبش هایی در میان گروه های اسلام گرا وجود دارد که ترکیه آنها را به عنوان مخالفان سوریه معرفی می کند. ترکیه به طور خاص به ساختارهای جامعه مدنی حمله می کند. کلیساها در شهرهایی که جوامع مسیحی در آن ها زندگی می کنند، یکشنبه گذشته مورد حمله قرار گرفتند. نیروهای اسلام‌گرا می‌خواهند مناطق خودگردان، جایی که اقلیت‌ها می‌توانند آزادی داشته باشند و با آرامش زندگی کنند را نابود کنند. این می تواند به قتل عام های مجدد منجر شود.

در مطبوعات ترکیه، چندین شهر – از جمله منبج و کوبانی – به عنوان هدف اصلی تهاجم جدید نام برده شده است. بیشتر این شهرها در منطقه حفاظت شده ارتش روسیه قرار دارند. آیا در این مورد ارتباطی با مخالفت اردوغان با پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو می بینید؟

ترکیه در تلاش است پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو را به تاخیر بیاندازد تا با روسیه برای حمله به منبج و کوبانی به توافق برسد. اما تاکنون شکست خورده است. کوبانی در جهان به عنوان نماد آزادی شناخته شده است، شهری است که داعش اولین شکست خود را در آن متحمل شد. از آن زمان به بعد داعش در هم شکست. نه تنها برای روسیه، بلکه برای کل ائتلاف بین المللی علیه دولت اسلامی، کوبانی یک نقطه استراتژیک مهم در شمال شرق سوریه است. اگر کوبانی سقوط کند، سمبلی از تقویت و تجدید بسیج داعش خواهد بود.

و آیا فکر می کنید مسکو با چنین معامله ای موافقت خواهد کرد؟

البته ما امیدوار نیستیم مسکو درگیر این بازی های کوچک ترکیه شود. ده سال است که ما با هر دو طرف مذاکره می کنیم، با روسیه و همچنین با دولت آمریکا، از هیچ کدام طرفداری نمی کنیم. ما نگران حاکمیت سوریه هستیم و ادامه ی خودگردانی در سوریه.

چه واکنشی از سوی ایالات متحده آمریکا به درخواست ترکیه برای تهاجم جدید – با توجه به بحث گسترش ناتو در مورد سوئد و فنلاند – می بینید؟

ما از خود می پرسیم: سوریه برای آمریکایی ها و همچنین برای روسیه چه معنایی دارد؟ بازیچه ای برای گسترش ناتو یا محدود کردن آن؟ یا اینکه یک نقطه مهم استراتژیک در خاورمیانه که هر دو طرف می خواهند حضور خود را در آن نشان دهند؟ به همین دلیل اکنون بسیار مهم است ببینیم اوضاع در اوکراین چگونه ادامه خواهد داشت. اردوغان به صراحت گفته است با پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو تنها با این فرض موافقت خواهد کرد که این کشورها از حمایت خود از خودمختاری در شمال و شرق سوریه دست بکشند. سوئد موضع خود را به وضوح اعلام کرده و گفته است که در روژاوا فقط حمایت بشردوستانه ارائه خواهد داد، اما هیچ جنبش سیاسی را مورد حمایت قرار نخواهد داد.

نیروهای آمریکایی و روسیه و همچنین نیروهای دولتی سوریه در مناطقی هستند که ترکیه می خواهد به آنها حمله کند. آیا در حال حاضر جابجایی نیروها یا عقب نشینی از این مناطق وجود دارد؟

تا کنون نه، هرچند رسانه های ترکیه بارها مدعی شده اند که آمریکایی ها یا روس ها عقب نشینی کرده اند. ما این موضوع را تکذیب می کنیم. این نشان می دهد که هر دو طرف مخالف تهاجم ترکیه هستند.

هم روسیه و هم آمریکا ضامن توافق آتش‌بس اکتبر ۲۰۱۹ با ترکیه هستند. آیا این قدرت‌ها به مسئولیت‌های خود عمل می‌کنند؟

ترکیه به این توافق پایبند نبوده است. تنها در هفته گذشته بیش از ۳۲۰ حمله توپخانه ای به شمال شرق سوریه انجام شد. می توان قدرت های بزرگ را به خاطر عدم توجه به اجرای توافق سرزنش کرد.

حتی بدون یک تهاجم بزرگ، ترکیه با حملات پهپادی و توپخانه ای، مسدود کردن منابع آب، حملات هسته های مخفی داعش و غیره، جنگی را علیه شمال شرق سوریه به راه انداخته است. هدف این حملات چیست؟

دولت آنکارا در تلاش است تا مردم را علیه خودگردانی تحریک کند. حملات به زیرساخت‌ها، که شبکه برق و تامین آب را فلج می‌کند، با هدف ایجاد نارضایتی در میان مردم است. آنها سعی می کنند خودگردانی را مقصر این وضعیت جلوه بدهند. تاکنون موفق نشده اند. چندین سد را طوری دستکاری کردند که آب به مدت چند ماه قطع شد و خشکسالی به وجود آمد. خیابان ها و مدارس در حال حاضر برای ترساندن و وحشت مردم محلی برای خروج از منطقه مورد حمله قرار می گیرند.

چند ماه پیش وقتی دولت آلمان چندین حامی آلمانی داعش و فرزندانشان را که در شمال شرق سوریه بازداشت شده بودند، پس گرفت، آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه فدرال، برای اولین بار صریحا از “دولت کرد” برای همکاری تشکر کرد. در حال حاضر تا چه حد همکاری بین مقامات آلمان و دولت خودگردان شمال و شرق سوریه وجود دارد؟

همیشه در سطح اروپا صحبت هایی وجود دارد. با برخی از کشورها مانند سوئد، فرانسه، آلمان یا سوئیس. این در مورد حمایت های بشردوستانه، اردوگاه های پناهندگان و بازپروری زنان و کودکان از جنگجویان داعش است. گاهی اوقات نمایندگان این کشورها در مورد جنگجویان داعش که شهروند آنها هستند می پرسند. بحث عمیق تری وجود ندارد. به همین دلیل است که ما مدام از دولت آلمان می خواهیم که از روابط خوب خود با ترکیه برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز استفاده کند. در چارچوب اتحادیه اروپا، جمهوری فدرال آلمان اگر به مسئولیت های خود عمل کند می تواند نقش بیشتری ایفا کند. متأسفانه در این کشور می‌توان دید که موضوع تهاجم ترکیه به شمال سوریه حتی در رسانه‌ها به سختی مورد توجه قرار می‌گیرد.

برگردان به فارسی برای اخبار روز: سینا بهزادی

چاپ کن