سرکوب وحشیانه تظاهرات ضدشاه و قتل اونه زورگ باعث خشم دانشجویان آلمانى شد و این مسئله به صورت یک رسوایى ملى درآمد. بر اساس گزارش حاصل از یک مطالعه دانشگاهى «این واقعه به تنهایى باعث شد تا ده ها هزار دانشجوى آلمانى رادیکالیزه شوند و در حقیقت یک شبه یک جنبش سیاسی توده اى را پدید آورند.» این وقایع به اخراج رئیس پلیس شهر برلین واستعفاى شهردار شهر و سناتور امور داخلى منجر شد
در چارچوب اقدامات تبلیغی جریانات سلطنت طلب برای وارونه جلوه دادن اوضاع جامعه در دوران شاه و به ادعای خودشان «عظمت و شکوه و اعتباری» که در سراسر دنیا برای «ایران و ایرانیان» به ارمغان آورده بود، به تازگی فیلم ها و عکس هایی از سفر محمد رضا پهلوی و فرح دیبا به آلمان در سال ١٩۶٧ میلادی (١٣۴۶ شمسی) در شبکه های اجتماعی منتشر شده است. در این تصاویر، شاه و مقامات رسمی آلمان را در سالن های مجلل در حال خوش و بش و دولا و راست شدن در برابر هم می بینیم. سلطنت طلبانی که این مجموعه را بارگذاری کرده اند می خواهند به مردم القاء کنند که: «چی بودیم و چی شدیم؟!» اما این ها از اتفاقاتی که درست همان موقع پشت دیوار کاخ ها و سالن های مجلل آلمان می گذشت، چیزی نمی گویند و تصویری ارائه نمی دهند. پس بیایید تا با هم به آن سوی دیوار، به ۵۵ سال قبل دقیقا در همین روزها، برویم. مطلب زیر بخشی از کتاب «تاریخ جنبش دانشجویی در خارج از کشور» نوشته افشین متین درباره آن رویدادها است:
پیش از آنکه شاه دیدارهایش را در ٢٧ ماه مه از شهر کلن آغاز کند، کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور بیش از صد هزار اوراق تبلیغاتی را در سراسر کشور پخش کرده برد و سپس قدم به قدم شاه را در شهرهاى بن، آخن، مونیخ و دوسلدورف همراه با تظاهراتی گسترده تعقیب کرد. چندین تن از فعالین کنفدراسیون به صورت اقدامی بازدارنده توسط پلیس دستگیر و بیش از یکصد نفر نیز نامه هایی دریافت کردند که به آنان تکلیف می کرد تا در شهرهاى محل اقامت خود بمانند و حضور خود را نیز روزانه به پلیس گزارش دهند.
در اول ماه ژوئن دیدار شاه از موزه اى در مونیخ به دلیل تظاهرات صدها دانشجوى ایرانى و آلمانى لغو شد و وقتى که پلیس اقدام به بازداشت تظاهرکنندگان کرد حدود ٢٠٠ دانشجو اتومبیل پلیس را، که دانشجویان را در بازداشت خود داشت، محاصره کردند و دانشجوى بازداشتى را آزاد کردند. در دوم ماه ژوئن، تظاهرات به نقطه اوج خود رسید. در مرحله اول چند هزار دانشجوى ایرانى و آلمانى در طول دیدار شاه از عمارت شهردارى برلین دست به تظاهرات زدند و سپس در عصر همان روز در جلوى ساختمان اپراى برلین جایى که شاه براى دیدن کنسرتی از آثار موزارت به نام «فلوت سحرآمیز» حضور یافته بود بار دیگر اقدام به تظاهرات کردند. در حالی که عوامل ساواک و صدها تن از افراد پلیس برلین سعی در پراکنده ساختن تظاهرکنندگان را داشتند، اعضاى یک گروه راستگرا به جمع دانشجویان یورش بردند و اوضاع از کنترل خارج شد.
٧٨ دانشجو از جمله دو دانشجوى ایرانى بازداشت و ۴۵ تن زخمی شدند و یک دانشجوى آلمانى توسط پلیسی که لباس شخصی به تن داشت به ضرب گلوله از پاى درآمد. مقتول، جوان ٢۶ ساله اى به نام «بننواونه زورگ»دانشجوى دانشگاه آزاد شهر برلین بود که براى اولین بار در یک تظاهرات دانشجویی شرکت کرده بود.
سرکوب وحشیانه تظاهرات ضدشاه و قتل اونه زورگ باعث خشم دانشجویان آلمانى شد و این مسئله به صورت یک رسوایى ملى درآمد. بر اساس گزارش حاصل از یک مطالعه دانشگاهى «این واقعه به تنهایى باعث شد تا ده ها هزار دانشجوى آلمانى رادیکالیزه شوند و در حقیقت یک شبه یک جنبش سیاسی توده اى را پدید آورند.» این وقایع به اخراج رئیس پلیس شهر برلین واستعفاى شهردار شهر و سناتور امور داخلى منجر شد.
نشریه شانزدهم آذر ارگان کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در آن زمان به درستى یادآور شد که این رویداد نقطه عطفى در جنبش دانشجویی آلمان به شمار می رود و با سرعت زیاد به سراسر جمهوری فدرال آلمان گسترش پیدا خواهد کرد. در نهم ژوئن بیست هزار دانشجو از سراسر آلمان غربى در مراسم تشییع جنازه اونه زورگ در شهر هانوفر حضور یافتند و تشکیل یک اپوزیسیون فرا پارلمانى را اعلام کردند که هدفش این بود تا خارج از چارچوب مؤسسات و نهادهاى سیاسی رسمی کشور تحولى بنیادى در جامعه آلمان غربى به وجود آورد.
منبع: کلکتیو ۹۸
چه بجاست یاد اوری این سخن حکیمانه که گفت: صدرحمت به کفن دزد قدیمی! حالا شما هرچی دلت میخاد بگو.