دیروز یک فایل صوتی از سخنان آقای حسن شریعتمداری در دنیای مجازی دست بە دست می‌شد، کە تا حدی قابل توجە بود و واکنش‌هایی را نیز بدنبال داشت. ظاهرا این سخنان در کلاب هاوس توسط وی مطرح شده بود. ایشان ظرف چهار دقیقە، باورهای واقعی خود را عیان می‌کنند و از یک نگاە تمامیت‌خواە مرکزگرایانە کە در ١٠٠ سال گذشتە از سوی حاکمان مختلف ایران بکار گرفتە شدە ، بر طبل انکار و ضدیت با مطالبات ملیتهای چهارچوب جغرافیایی ایران می کوبد.
نخست) ایشان توضیح ندادند کە چرا با سازوکار توافق برای چگونگی ادارە ایران در آیندە مخالف است؟ فدرالیسم و یا اشکال دیگر حق تعیین سرنوشت، مکانیزمهایی برای ایجاد دمکراسی در یک ساختار سیاسی هستند. بدون شک، رویکرد افکار عمومی، نگرش احزاب سیاسی و جریانات فکری تاثیرگذار، شرایط منطقەای و بین‌الملی در چیدمان پازل نظام سیاسی آیندەی ایران ایفای نقش خواهند کرد. در نتیجە، باید از آقای شریعتمداری پرسید کە چە اشکالی دارد احزاب و جریانات سیاسی موثر از تمام طیفهای فکری سیاسی و ملیتی، بر سر میز گفتگو در مورد چگونگی ادارە ایران آیندە بە توافق برسند؟ یا اینکە ایشان معتقد بە گفتگو و دمکراسی نیستند، یا اینکە توقع دارند کە آقای پهلوی و ایشان هر چە را صلاح مملکت دانستند، وظیفەی بقیە صرفا کوبیدن مهر تایید بر آن باشد.
دووم) ایشان با لحنی تمسخر آمیز از ” عدەی قلیلی” می گویند کە بە قول ایشان حداکثر “تفنگ برنا یا ابوموسی” را دارند و در ادامە با افتخار از ارتشی می‌گویند کە گویا “پیچیدەترین سلاحهای دنیا” را دارد. واقعا جای تاسف است کە کسی خود را مبازر، مدافع آزادی و حقوق بشر بداند اما اینگونە بی پروا لجن پراکنی کند. این “عدەی قلیل” مد نظر ایشان، از همان اوایل سرکار آمدن جمهوری اسلامی و تشکیل نیروهای “حافظ منافع انقلاب” از سوی آقای شریعتمداری و همفکرانش، در مقابل جهالت این نظام سرکوبگر ایستادند و دلیرانە مقاومت کردند و برای یک لحظە هم نسبت به این نظام دچار توهم نشدند. این “عدەی قلیل” بیش از چهار دهە است در مقابل سکوبگرترین نیروی منطقە، زانو نزدەاند و با حداقل امکانات و ارادەی راسخ در مقابل “پیچیدەترین سلاحهای” نیروهای سرکوبگر مورد افتخار آقای شریعتمداری، مبارزە می‌کنند و برای حقوق مشروع خود می‌جنگند. این “عدەی قلیل” شیر زنان و مردانی هستند کە در دل جامعەی کردستان و تک تک آزادیخواهان راستین جای دارند. این “عدەی قلیل” شیر زنان و مردانی هستند کە جان صدها تن از دوستان آقای شریعتمداری و برخی از اشخاص و جریانات همسو با ایشان را از مرگ نجات دادەاند و از طریق مرزهای کردستان از ایران خارج شدەاند و ماەها زیر سایە امنیتی کە توسط این “عدەی قلیل” تامین شدە است، در کمال آرامش زیستەاند.
سوم) آقای شریعتمدرای در ادامە نسبت بە احزاب باسابقە و مشخص کردستان با کنایە اینگونه به آنها اشاره میکند “احزابی کە در منطقە خودشان هنوز معلوم نیست کە نفوذشان چقدر است” می خواهند تعیین تکلیف کنند. آنچنان گستاخانە این را بیان میکند کە گویی خود در چند انتخابات تمام آرا را بدست آوردە و تمام اعتراضات دهەهای اخیر تحت رهبری و نفوذ ایشان صورت گرفتە است. ایشان فراموش کردەاند کە احزاب کردستان، حداقل اعتصاب عمومی مردم کردستان در اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان دراردیبهشت سال ١٣٨٩ و اعتصاب عمومی ٢١ شهریور ١٣٩٧ (در اعتراض بە حملە ی هوایی نیروهای مورد افتخار آقای شریعتمداری بە مقر اصلی حزب دمکرات و اعدام زندانیان سیاسی کرد) در کارنامەی مبارزاتی خود دارند کە نمونە مشابە آن، تاکنون در هیچ جایی از ایران اتفاق نیافتادە است. بنابراین، احزاب کردستان با تکیە بر این جایگاە مردمی، از آیندە و حقوق مشروع ملت خود سخن می‌گوید.
چهارم) دغدغە و نگرانیهای آقای شریعتمداری و همفکرانش، برای آیندە ایران و دمکراسی نیست. اگر این گونە بود، حداقل با شناخت و تجربەی چندین سالەای کە دارند، تا بحال باید بە حدی از بلوغ سیاسی می رسیدند کە تاب تحمل وجود احزاب بانفوذ کردستان را داشتند. گفته های آقای شریعتمداری، مصداق این است کە ایشان بە دنبال گذار از دیکتاتوری جمهوری اسلامی بە یک نظام دمکراتیک غیرمتمرکز و مبتنی بر آراء مردم نیستند و همچنین بە دنبال گذار از یک نظام سرکوبگر بە یک نظام متمدن و امروزی نیستند. آنچە هدف آقای شریعتمداری است، انتقال قدرت از یک دست بە دست دیگریست. ایشان بە دنبال حفظ ساختار همین نظام فعلی هستند، با این تفاوت کە چند تا از سران این نظام از قدرت کنارە گیری کنند و یا بمیرند و آقای شریعتمدرای و دوستانش در راس امور قرار بگیرند.
بنابراین، ما بە دنبال “انتقال دیکتاتوری از مرکز بە مناطق نیستیم”، ولی شما بە دنبال حفظ و تقویت این نظام و نیروهای سرکوبگرش برای آیندە خود هستید. آنچە ما بە دنبال آن هستیم، محتوا، حقوق مردم و دموکراسی و توافقی متوازن است، ولی آنچە شما سودای آن را در سر میپرورانید، تنها انتقال قدرت است. پس این نگرش شما منجر بە عقب ماندگی خواهد شد نە سالها مبارزە آزادیخواهان کردستان کە در چهار دهەی گذشتە علمدار و منشاء امید در مبارزە علیە جمهوری اسلامی برای تمام آزادیخواهان ایران بودە اند.
درود
جناب مادح احمدی
یک گام به پیش.