نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ـ خارج از کشور: جان زندانیان سیاسی در خطر است!

با اتحاد و هماهنگی
توطئه به گروگان گرفتن کارگران و معلمان توسط رژیم جمهوری اسلامی  ایران را خنثی کنیم!

بیش از چهل روز است که رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی تعدادی از فعالین جنبش اجتماعی برای رفاه و آزادی را به اسارت گرفته است. با ملاقات دو عضو سندیکای معلمان فرانسه در تهران (خانم سیسیل کولرو آقای ژاک پاری)، با تعدادی از اعضای شورای صنفی معلمان و سندیکای شرکت واحد ، همگی آنان را به اتهام “جاسوسی و اغتشاش” دستگیر و زندانی و تحت شدیدترین فشار و انواع بازجویی و شکنجه قرار داده اند . از همان ابتدا اسکندر لطفی عضو هیات مدیره انجمن صنفی معلمان کردستان- مریوان و سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران  در اعتراض به اعتصاب غذا پرداخت و اصغر امیرزادگان و تعداد دیگری از معلمان در حمایت از او به اعتصاب غذا پیوستند و اکنون که زمان بازداشت موقت یکماهه شان بسر آمده ، هنوزکارگران و معلمان دربند هستند، رضا شهابی نیز با اعلام “عمودی به اینجا آمدم، افقی خواهم رفت” دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

امنیتی کردن ملاقات اعضای سندیکایی با همکاران فرانسوی خود و تشکیل پرونده برای آنها، برای عبوراز شرایطی است که رژیم اسلامی درآن گرفتارشده است. نمونه نه چندان دورآن را در اعتصابات طولانی کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و شوتلویزیونی “طراحی سوخته” شاهد بودیم.  در مضحکه جدید دو “عنصر خارجی” یعنی خانم کولر و آقای پاری مهمانان سندیکای فرانسوی هم به گروگان گرفته شده اند. کاربرد این شوهای امنیتی برای رژیم از آنجا ناشی می شود که اعتراضات اجتماعی در ایران هر روزه گسترش یافته وزمینه های هماهنگی  بخش های مختلف در آن دائمن در حال رشد است. بموازات اعتراضات روزمره کارگران در بخش های مختلف تولید و خدمات، تجمعات و اعتراضات معلمان و نیز تظاهرات منظم بازنشستگان در حال گسترش است. آهنگِ اعتراضات و هم چنین طرح مطالبات و شعارها در میان بخش های مختلف در حال یکدست شدن است. چنین شرایطی برای رژیم اسلامی که دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ را تنها با گلوله گرم پاسخ داد تحمل پذیر نیست. سازمانیابی اعتراضات اجتماعی و تبدیل آن به جنبشی اجتماعی زنگ خطری برای کلیّتِ جمهوری اسلامی است. با وجودچنین شرایطی در ایران در خارج از کشور نیز ضرورت همکاری و همراهی با اعتراضات اجتماعیِ متکی بخود در میان کارگران و معلمان و بازنشستگان بمراتب افزایش یافته است .

بر ماست که با تمام توان و امکانات در حرکتی هماهنگ و سراسری، متحدانه توطئه گروگانگیری مهمانان فرانسوی ، دستگیری معلمان، کارگران و شکنجه و حذف فیزیکی آنان توسط رژیم جمهوری اسلامی را خنثی کنیم. آکسیون های خیابانی ، مراجعه به رسانه های مترقی بین المللی ، درخواست از سازمان های کارگری و دیگر اشکالی که بتواند در شرایط حاضر موثرواقع شود را بکار گیریم .

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ـ خارج از کشور

خرداد ۱۴۰۱ ـ  ژوئن ۲۰۲

خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند

چاپ کن