پس از تهاجم روسیه به اوکراین در ماه فوریه، سوئد و فنلاند اعلام کردند که قصد دارند وضعیت عدم تعهد نظامی خود را کنار بگذارند و بخشی از ناتو شوند. سفیران ۳۰ ناتو پروتکل های الحاق سوئد و فنلاند را در ۴ ژوئیه امضا کردند. با این حال، پروتکل ها قبل از اجرایی شدن، باید توسط دولت ها تصویب شوند. هاینز بیرباوم، رئیس حزب چپ اروپا، در این باره می گوید:
یکی از نتایج فاجعه بار نشست سران ناتو امتیازاتی است که به ترکیه در ازای حمایت از عضویت سوئد و فنلاند در ناتو داده شده است. از جمله، تحریم تسلیحاتی که به دلیل تهاجم غیرقانونی به شمال سوریه اعمال شده بود، لغو شد. لغو تحریم ها با وجود این واقعیت صورت گرفت که ترکیه به طور فزاینده ای یونان شریک خود در ناتو را در مناقشه بر سر سرزمین ها و ذخایر گاز در شرق مدیترانه تهدید می کند.
برنامههایی برای استرداد افرادی که در سوئد و فنلاند مظنون به تروریست بودن در ترکیه هستند، وجود دارد. این به معنای استرداد چهرههای مخالف از طیف حزب کارگران کرد پکک و یگانهای مدافع خلق کرد سوریه – YPG است. بار دیگر، ناتو به ارزش حق تعیین سرنوشت فقط تا وقتی توجه نشان می دهد که به منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی آن وابسته نباشد.
هیچ یک از اینها ربطی به امنیت ندارد، بلکه به جاه طلبی های نظامی و قدرت-سیاسی مربوط می شود که ناتو از صمیم قلب به آن متعهد شده است.
