یک سال پیش اعتراضات ضد دولتی در کوبا با شکست مواجه شد. در سالگرد این اعتراضات، واشنگتن تحریم های جدیدی را علیه روزنامه نگاران «حامی دولت» وضع کرده است
بسیاری از مردم این دوشنبه منتظر خبری از کوبا بودند. در سالگرد اعتراضاتی که سال گذشته در این کشور روی داد. شبکه های بین المللی گزارش دادند نشانه هایی وجود دارد که ناآرامی های تازه ای به مناسبت سالگرد این اعتراضات در ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط ایالات متحده تدارک می شود. سازمان «همبستگی آلمان» هشدار داد مخالفین قرار است برای تحریک و بی اعتبار کردن کوبا به رویارویی متوسل شوند. جزیره تا آخر هفته ساکت بود، اما واشنگتن از سالگرد شورش ها به عنوان بهانه ای برای اعمال تحریم های جدید علیه هاوانا استفاده کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا روز شنبه (به وقت محلی) محدودیت ویزا برای ۲۸ شهروند کوبایی را به اجرا گذاشت. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه این کشور گفت سیاستمداران، اعضای حزب کمونیست و کارمندان بخش ارتباطات و رسانه دولتی شامل این محدودیت ها می شوند. او ممنوعیت ورود روزنامه نگاران کوبایی به آمریکا را به فعالیت آن ها برای رسانه های طرفدار دولت مربوط کرد. او مدعی شد «آنها سیاست هایی را تدوین و اجرا می کنند که توانایی کوبایی ها را برای دسترسی آزادانه به اطلاعات محدود می کند.” و «در انتشار اطلاعات نادرست مشارکت دارند». وزارت امور خارجه ایالات متحده تاکید کرد این تحریم ها در درجه اول به مناسبت “سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز ۱۱ جولای ۲۰۲۱” اعمال شده است.
ایستگاه تبلیغاتی دولتی رادیو و تلویزیون مارتی ، به مناسبت سالگرد این تظاهرات دولت کوبا را به دلیل «اقدامات سرکوبگرانه» محکوم کرد. تیموتی زونیگا-براون، کاردار سفارت ایالات متحده در مراسمی از “بدترین بحران حقوق بشر در ۶۰ سال گذشته” در کوبا صحبت کرد. این دیپلمات مدعی شد: «کوبایی های معمولی به این دلیل دستگیر شدند که تظاهرات مسالمت آمیز کردند و خواستار آزادی، غذا، دارو و دیگر چیزهای اساسی بودند.
مسالمت آمیز؟ رسانه های کوبا بارها به نقل از شاهدان و ویدئوهایی که منتشر شده بود، نشان دادند در آن تظاهرات تظاهرکنندگان به سوی پلیس سنگ پرتاب کرده، افسران پلیس را با پرتاب کوکتل مولوتف مورد حمله قرار داده و خودروهای گشتی، ساختمان های پلیس و تأسیسات دولتی و حتی مغازه ها و بیمارستان ها و مهدکودک ها را غارت و تخریب کرده بودند. افراد زیادی مجروح شدند و خسارات مالی جدی وارد شد. قوه قضاییه کوبا با مجازات های گاها سخت واکنش نشان داد.
در حالی که یک سال پیش دولت ایالات متحده می توانست امیدوار باشد زمان یک “انقلاب رنگی” یا حتی تغییر رژیم مورد انتظار در کوبا به زودی فرا خواهد رسید، علیرغم تحریم های اعمال شده توسط واشنگتن چنین چشم اندازی به چشم نمی خورد. روزنامه نووو هرالد چاپ میامی روز پنجشنبه نوشت: «به دلیل کنترل‌های سخت‌گیرانه، قوانین سخت‌تر و سایر اقدامات اتخاذ شده توسط مقامات کوبا، انتظار نمی‌رود امسال تظاهرات مشابهی در جزیره برگزار شود. گروه‌های مخالف در داخل و خارج از کوبا، سازمان‌های تبعیدی و جامعه کوبایی در فلوریدای جنوبی بسیج می‌شوند تا «اولین سالگرد اعتراض‌ها را حداقل در میامی قابل توجه برگزار کنند».
“ما هرگز چنین چیزی را در کوبا تجربه نکرده بودیم”
آنجلیکا بکر رئیس انجمن «شبکه کوبا» در گفتگویی به مناسبت سالگرد این اعتراضات با «یونگه ولت» شرکت کرده است:
یک سال پیش، در ۱۱ جولای ۲۰۲۱، هزاران نفر در کوبا به خیابان ها آمدند. اعتراض آنها به عرضه ضعیف غذا و دارو در بحبوحه همه‌گیری کرونا بود. این تظاهرات به خشونت، درخواست تغییر رژیم و همچنین اعتراضات متقابل مدافعان انقلاب کوبا انجامید، وضعیت آن زمان را چگونه توصیف می کنید؟
فعالیت ها در آن زمان غافلگیر کننده بود. آنها به طور خود به خود “فوران” نکردند، در بسیاری از نقاط به طور همزمان از طریق رسانه های اجتماعی به این اعتراضات دامن زده شد. با این حال، مشارکت بخش‌هایی از مردم که به کمبودها در کشور و قطعی برق و بخار اعتراض داشتند، خودجوش بود.
وقوع خشونت در بسیاری از نقاط تکان دهنده بود، هجوم به کلینیک کودکان و مغازه ها، و همچنین حملاتی به مردم صورت گرفت. هرگز چنین چیزی در کوبا اتفاق نیفتاده بود. این تصاویر به طور گسترده در خارج از کشور منعکس شد. با این حال، از تصاویری نیز استفاده کردند که در کشورهای دیگر گرفته شده بود یا حتی کسانی را به عنوان مخالفان نشان می دادند که به نفع دولت کوبا تظاهرات می کردند. ظاهراً برخی در آن زمان به تغییر رژیم امیدوار شده بودند.
شما در بیانیه ای هشدار دادید که ممکن است صحنه های مشابهی در روز دوشنبه، اولین سالگرد اعتراضات تکرار شود. چه اطلاعاتی در این مورد دارید؟
ما از نزدیک آنچه را که در شبکه های اجتماعی اتفاق می افتد دنبال می کنیم. باید بدانید که وضعیت اقتصادی کوبا همچنان بسیار متشنج است و مردم پس از محدودیت‌های اعمال‌شده توسط همه‌گیری و محاصره مداوم ایالات متحده و تحریم‌های آن، خسته شده‌اند.
گفته شده اقدامات مخالفان دولت در آن زمان “به وضوح توسط سفارت ایالات متحده در هاوانا حمایت می شد”. چه مدرکی برای این موضوع دارید؟
حدود ده روز بعد، ایگناسیو رامونه، روزنامه‌نگار فرانسوی-اسپانیایی، با ارزیابی منابع متعدد، به این نتیجه رسید که بی تردید ناآرامی‌ها عمداً از بیرون برانگیخته شده بود. تعدادی از سازمان های نزدیک به دولت ایالات متحده در این امر دخیل بودند.
آیا هر اعتراضی علیه سیاست های دولت کوبا توسط ایالات متحده کنترل می شود؟
مطمئناً نه، مردم کوبا برای گفتگو بسیار باز هستند. فرصت های زیادی برای ابراز وجود در نهادها و سازمان های جامعه مدنی کوبا – اتحادیه های کارگری، انجمن های زنان و جوانان، انجمن های نویسندگان و هنرمندان وجود دارد. دولت کوبا نیز برای گفتگو بسیار باز است.
آیا مواردی وجود دارد که از دولت انتقاد کنید؟
دولت کوبا به تنهایی فرصت کمی برای بهبود وضعیت اقتصادی در کوتاه مدت دارد. دولت به دنبال افزایش تولید و بهره وری است. به طرق مختلف در مورد وضعیت شفافیت ایجاد می کند و به دنبال گفتگو با مردم است.
پس چیزی نیست که شما آن را قابل نقد بدانید؟
من می بینم که فضای مانور دولت، پس از یک مبارزه موفق اما پرهزینه علیه همه گیری، تحت محاصره مداوم ایالات متحده، با در نظر گرفتن شرایط بین المللی با تورم بالا، بسیار تنگ است. البته، می توان به اقداماتی در جهت سیاست اقتصادی فردی فکر کرد: برای مثال، آیا دسترسی متفاوت به ارز خارجی در بین جمعیت منجر به شکافی در جامعه نمی شود که با مسیر سوسیالیستی در تضاد باشد؟ آیا کاهش مطلوب بوروکراسی نباید سریعتر باشد؟ آیا نباید با فساد های کوچک اقتصاد پراز تنگنا به طور مؤثرتر مبارزه کرد؟ اما فکر نمی کنم در این شرایط اضطراری بتوانم دولت کوبا را محکوم کنم.
