بیمه مادام العمر برای ماشین ترور، جاسوسی و گروگانگیری رژیم اسلامی
فعالین چپ متشکل در “کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران – بلژیک” فراخوانی را برای اعتراض به طرح دولت بلژیک منتشر کرده اند. قرار است همزمان با رای گیری نهایی درباره این طرح رسوا، ضد بشری و بیشرمانه، تظاهراتی در روز پنجشنبه در بروکسل برگزار شود. ما ضمن حمایت قاطع از این آکسیون، همچنان که قبلا بارها در رسانه های خود اعلام کرده ایم، معتقدیم مصوبه مشترک نمایندگان حکومتهای بلژیک و ایران ( که چهارشنبه گذشته از تصویب کمیسیون روابط خارجی پارلمان بلژیک نیز گذشته است) بر خلاف دعاوی خود مبنی بر رهانیدن گروگان های خارجی و دوتابعیتی زندانی در ایران، تنها و تنها سبب تشویق رژیم فاشیست ایران برای انجام اقدامات تروریستی، جاسوسی، خرابکاری در اقصی نقاط جهان و نیز به گروگان گرفتن اتباع خارجی و دوتابعیتی خواهد شد که به ایران سفر می کنند.
کمااینکه درست در بطن بررسی این لایحه مشمئزکننده، اطلاعات سپاه پاسداران ایران اعلام کرده که در روزهای اخیر تعداد بیشتری از دیپلماتها، توریستها و حتی افراد خارجی شاغل در ایران را دستگیر کرده است. این رژیم می خواهد با اسیر گرفتن تعداد هر چه بیشتری از اتباع غربی و ایرانیان دوتابعیتی، تضمین حاصل کند که تمامی جاسوسیان، تروریستها و جنایتکاران وابسته به خود را از زندان های کشورهای غربی برهاند به ویژه اسداله اسدی دیپلمات تروریست رژیم ایران که در بلژیک به بیست سال زندان محکوم شده و حمید نوری جنایتکار در سوئد ( از دست اندرکاران قتل عام زندانیان سیاسی دهه شصت) که بنا به تقاضای دادستان سوئد، ممکن است در روز پنجشنبه چهارده ژوئیه به حبس سنگین محکوم شود.
البته همچنانکه در گذشته نیز دیدیم، هدف رژیم علاوه بر رهانیدن مزدوران تروریست و جنایتکار خود، اخاذی مالی و سیاسی نیز هست و این را بارها برخی از مقامات رژیم اعتراف کرده اند که برایشان گروگانگیری اتباع خارجی و دوتابعیتی، نقش یک تجارت چند میلیارد دلاری را ایفاء میکند.
این رژیم در تمام دوران حاکمیت اش، همواره از ابزار جاسوسی، آدم ربایی، ترور و انجام عملیات جنایتکارانه، برای مقابله و یا حذف مخالفین سیاسی خویش استفاده کرده است. در طول این چهار دهه بیش از پانصد تن از فعالین اپوزیسیون و نویسندگان و هنرمندان و روزنامه نگاران در خارج از کشور ترور شده اند و یا در کشورهای همسایه نظیر ترکیه و عراق و پاکستان و امارات و … به گروگان گرفته شده و پس از انتقال به ایران به قتل رسیده اند. بعلاوه این رژیم با عملیات تروریستی دیگر نظیر انفجار مرکز یهودیان در آرژانتین، نشان داده که چه ظرفیت عظیمی برای جنایت دارد. برای این رژیم، حفظ حکومت “واجب اوجبات” است و در راستای آن بکارگیری هر وسیله ای توجیه پذیر.
به همین خاطر بر خلاف دعاوی کشورهای غربی مدعی حقوق بشر از جمله دولت بلژیک، ما معتقدیم این مصوبه فقط سبب گسترش اقدامات تروریستی و گروگانگیری رژیم اسلامی خواهد شد و نوعی بیمه مادام العمر برای مزدوران رژیم در خارج از کشور، که با خیال راحت به جاسوسی و خرابکاری و ترور ادامه دهند، چون مطمئن هستند در صورت به دام افتادن، رژیم جنایتکارشان به دادشان خواهد رسید و از طریق مبادله گروگانها، آنها را از چنگ عدالت خواهد رهانید. کمااینکه توانستند امثال انیس نقاش را از فرانسه و کاظم دارابی را از آلمان و تروریستهای اعزامی به تایلند را برهانند.
تصمیم دولت بلژیک اگر چه به دلیل رجوع به رای پارلمان، واکنش های زیادی برانگیخته است، اما نباید فراموش کرد که سایر دولتهای غربی از فرانسه و آلمان گرفته تا اطریش و استرالیا و امریکا … بارها چنین اقداماتی را انجام داده اند که هم میلیاردها دلار پول بابت آزادی اتباع خود پرداخت کرده و هم از طریق معامله با این رژیم جنایتکار، مزدوران آنها را از زندان های خود آزاد کرده اند. کشورهای غربی و کشورهای همسایه ایران، چهار دهه است که مشغول چنین معاملات مشمئزکننده ای هستند.
تردیدی نیست که ما خواهان آزادی فوری همه اتباع خارجی و دوتابعیتی زندانی در ایران هستیم که رژیم اسلامی بدون اثبات جرم شان، آنها را به گروگان گرفته ، به حبس محکوم کرده و یا حتی همچون احمدرضا جلالی به اعدام ، و یا همچون روح اله زم پس از ربوده شدن به قتل رسانده است. تصویب لوایحی نظیر لوایح حکومت بلزیک، شاید بتواند جان چند تن از این اسیران را نجات دهد اما قطعا سبب تشویق رژیم به ادامه سیاست ترور، جاسوسی و گروگانگیری خواهد شد. دستگیری چند خارجی در روزهای اخیر در ایران و یا سناریو سازی برای دو فعال سندیکاهای کارگری فرانسوی که در تهران بازداشت شده اند، نشان می دهد که قراردادهایی از این دست، نه تنها هیچ کمکی به امر حقوق بشر نمی کنند بلکه در ضدیت آشکار با آن قرار دارند. و البته جای تعجب هم ندارد، کشورهای سرمایه داری و امپریالیستی (چه غربی و چه شرقی) وقتی از “منافع ملی” سخن می گویند، دقیقا نشان می دهند که پشیزی برای حقوق بشر قائل نیستند. در امتدا این “منافع” هر پرنسیپی میتواند قربانی شود.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۱۹ تیر ۱۴۰۱
