هفت زندانی سنی مذهب در زندان وکیل آباد مشهد، با نگارش نامه ای خطاب به مقامات سازمان ملل، نسبت به ناکارآمدی دستگاه قضایی ایران و همچنین ظلم و محرومیت هایی که در روند دادرسی خود متحمل شده اند، اعتراض کردند.
آنها در بخشی از این نامه با اعتراض به ناکارآمدی دستگاه قضایی ایران و همچنین ظلم و محرومیت هایی که در روند دادرسی خود متحمل شده اند، آورده اند: “اذعان میداریم، شخصیت ساخته و پرداخته ی ذهن بیمار سازمان اطلاعات نیستیم. از اتهامات کذب و بزرگنمایی های این سازمان مبرا هستیم و از احکام از پیش تعیین شده و دیکته شده از سوی آنان، اعلان انزجار می کنیم. از دادگاه مسمی به دادگاه علنی و حقیقتا دادگاه پوششی و نمایشی اظهار تأسف می کنیم. دادگاهی که مستندات آن مبتنی بر اخبار و حکایات متزلزل افراد و اعترافات متهمین تحت کنترل بازپرس و بازجوی جبار بوده متنفریم و از دادگاه و سازمان اطلاعاتی که حق داشتن وکیل تعیینی را از متهمین سلب کرد، شاکی هستیم. بهره گیری مأمورین سازمان اطلاعات از گزینه ی ارعاب علیه برخی از اعضای خانواده های متهمین، با استفاده از جملات آلوده به طعن و تهدید با ظاهری محترمانه را لکه ی ننگی در سوابق آنان می دانیم که برای خود می خرند.”
متن کامل این نامه در ادامه می آید:
“عرض ادب و احترام بر آزادگان و آزاداندیشان و ابراز قدردانی و سپاس از زحمات شما بزرگواران جویای انصاف و عدالت
ارادتمندان به دفعات عرایضی با عناوین شکوائیه و شرح اوضاع و احوال ارسال کردیم که خوشبختانه سخاوت شما شامل حال ما بود و بذل عنایت و توجه شما به مرسولات، اسباب اعتماد و اطمینان ما؛ اطمینان از این حیث که دغدغه ی احقاق حقوق انسانی برای برخی جوامع سیاسی و برخی سیستم قانون گذاری و قانون مندی دولتمردان در سرلوحه ی امور قرار دارد. دغدغه ای که فرصتی ایجاد کرد تا بتوانیم فریاد تظلم خواهیمان را به گوش منصفین برسانیم.
اذعان میداریم، شخصیت ساخته و پرداخته ی ذهن بیمار سازمان اطلاعات نیستیم. از اتهامات کذب و بزرگنمایی های این سازمان مبرا هستیم و از احکام از پیش تعیین شده و دیکته شده از سوی آنان، اعلان انزجار می کنیم. از دادگاه مسمی به دادگاه علنی و حقیقتا دادگاه پوششی و نمایشی اظهار تأسف می کنیم. دادگاهی که مستندات آن مبتنی بر اخبار و حکایات متزلزل افراد و اعترافات متهمین تحت کنترل بازپرس و بازجوی جبار بوده متنفریم و از دادگاه و سازمان اطلاعاتی که حق داشتن وکیل تعیینی را از متهمین سلب کرد، شاکی هستیم. بهره گیری مأمورین سازمان اطلاعات از گزینه ی ارعاب علیه برخی از اعضای خانواده های متهمین، با استفاده از جملات آلوده به طعن و تهدید با ظاهری محترمانه را لکه ی ننگی در سوابق آنان می دانیم که برای خود می خرند؛ حال شما عزیزان منصف قضاوت کنید:
۱. آیا حقوقی قانونی، شرعی یا بشری در خصوص این متهمین در نظر گرفته شده است؟
۲. آیا تعدی و اجحاف در حقوق متهم نشان از بی عدالتی و عدم صلاحیت نیست؟
۳. آیا اعمال ارعاب و تهدید از سوی یک ارگان سازمان یافته و صاحب نفوذ علیه یک شهروند بی دفاع و صرفا جهت جلوگیری از افشاگری یا مصاحبه، نشان از عدم اعتماد خود سیستم به احکام صادره نیست؟
۴. آیا امتناع از دادن متن دادنامه و عدم ارائه ی کامل مستندات موجب محکومیت به متهم، ضعف و نقص سیستم قضایی و ضابط آن نیست؟
با تفاسیری که گذشت، انگشت اتهام در درجه ی اولی به طرف خود مراجع قضایی، مسئول و ضابط او برمیگردد و حقیقت تلخ این است که مجرمین واقعی با دستمایه ی قدرت، در پس پرده ی خوش نقش و نگار «کتاب قانون»، هویت خود را پنهان می کنند. ضمنا مسئولین از ما گلایه ای نباید داشته باشند؛ چون که حرمت و احترام آن ها سال هاست که با سکوت و صبر از طرف ما متهمین حفظ شده است.
بارها شکایات و اعتراضات خود را از یک یا چند مسئول قانون شکن و مفسد که خود نیز انگ رشوه خواری، فساد و… را به دوش می کشد یا می کشند، اعلام و شفاها و کتبا تقدیم مقامات قضایی در تهران و مشهد کردیم. اما ذره ای نیت و اراده که به اقدام عملی منتهی شود، تجربه نکردیم مگر وعده های دروغ و تحرکات ظاهری برای بازی دادن و گمراه کردن متهمین با کارگردانی سازمان اطلاعات.
با توجه به عنایت و الطاف سابق شما به اینجانبان، از شما مقامات عالی قدر، جناب آقای جاوید رحمان ( نماینده حقوق بشری سازمان ملل در امور ایران) و سازمان عفو بین الملل و خانم میشل باشله،(کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل) عاجزانه تقاضا داریم، به شکایات و احقاق حقوق این ارادتمندان رسیدگی عاجل عنایت فرمائید.
باتشکر و تقدیم احترامات
محمد رضا شیخ احمدی/ عیسی عید محمدی/ عبدالباسط اورسن/ عبدالحسین(عبدالله) مزرعه/ فرهاد شاکری/ عبدالحکیم عظیم گرگیج/ عبدالرحمان گرگیج
تیرماه سال ۱۴۰۱، زندان وکیل آباد مشهد، بند ۶/۱″
منبع:هرانا
