پیام مدیران ارشد مالی جهان بلند و واضح است: تورم افسارگسیخته باقی میماند و مهار آن تلاش فوقالعادهای را میطلبد، به احتمال زیاد رکود اقتصادی با از دست دادن مشاغل و موجهای شوک از طریق بازارهای نوظهور در راه است، اما سیاست ها تغییر نمی کند.
با این حال، باید بهای این وضعیت را پرداخت، زیرا بانکهای مرکزی دههها را صرف مبارزه با تورم کرده اند و شکست در این نبرد میتواند پایههای سیاست پولی مدرن را متزلزل کند.
به گزارش رویترز، ایزابل اشنابل، عضو هیئت مدیره بانک مرکزی اروپا، می گوید: «بازیابی و حفظ اعتماد مستلزم آن است که تورم را به سرعت به نقطه هدف بازگردانیم. هر چه تورم طولانیتر بالا بماند، این خطر بیشتر میشود که مردم اعتماد خود را نسبت به عزم و توانایی ما برای حفظ قدرت خرید از دست بدهند.»
بانک ها نیز باید به کار خود ادامه دهند، حتی اگر رشد کاهش یابد و مردم شغل خود را از دست بدهند.
اشنابل می گوید: «حتی اگر وارد رکود شویم، اساساً چارهای جز ادامه ی سیاست خود نداریم.» اگر انتظارات تورمی کاهش یابد، تأثیر آن بر اقتصاد بدتر خواهد بود.»
نرخ تورم در بسیاری از بزرگترین اقتصادهای جهان تقریباً دو رقمی است، در نزدیک به نیم قرن گذشته این سطح تورم وجود نداشته است. استثنا هنوز ایالات متحده است که تورم در آن چند ماه دیگر به اوج می رسد.
رویترز می نویسد: مشکل این است که بانک های مرکزی در اکثر موارد کنترل محدودی بر این وضعیت دارند.
به عنوان مثال، قیمت بالای انرژی که تابعی از جنگ روسیه در اوکراین است، یک شوک عرضه ایجاد می کند که سیاست پولی تأثیر چندانی بر آن ندارد.
هزینههای فراوان دولتها که خارج از کنترل بانک های مرکزی قرار دارد، این مشکل را تشدید میکند. یک مطالعه ارائه شده در جکسون هول نشان می دهد نیمی از تورم ایالات متحده ناشی از سیاست های مالی است و فدرال رزرو بدون همکاری دولت در کنترل قیمت ها شکست خواهد خورد.
در نهایت، ممکن است یک رژیم تورمی جدید ایجاد شود که فشار صعودی بر قیمت ها را برای مدت طولانی حفظ کند.
جهانی شدن، همسویی مجدد اتحادها به دلیل جنگ روسیه، تغییرات جمعیتی و تولید گرانتر در بازارهای نوظهور، همگی می توانند محدودیت های عرضه را دائمی تر کنند.
آگوستین کارستنس، رئیس بانک تسویه حسابهای بینالمللی، می گوید: «به نظر میرسد اقتصاد جهانی در آستانه یک تغییر تاریخی است، زیرا بسیاری از عواملی که تورم را مهار می کردند، اکنون در جهت عکس عمل می کنندکردهاند، به باد مخالف تبدیل میشوند.»
کارستنز، که سرپرست گروهی است که اغلب بانک مرکزی بانکهای مرکزی جهان نامیده میشود، میگوید: «اگر چنین است، افزایش فشارهای تورمی اخیر ممکن است پایدارتر باشد».
همه اینها نشاندهنده افزایش سریع نرخهای بهره است که توسط فدرالرزرو و بانک مرکزی اروپا برای مقابله با تورم به کار می رود و قیمت ها را برای سالهای آینده افزایش خواهد داد.
بازارهای در حال ظهور
رنج ناشی از قیمت های بالا در ایالات متحده فراتر از اقتصاد این کشور انعکاس خواهد داشت و به شدت به بازارهای نوظهور ضربه می زند، این وضعیت به ویژه اگر افزایش قیمت ها به همان اندازه که پاول سیگنال می دهد، پایدار باشد، بیشتر است.
پیتر بلر هنری، استاد و رئیس دانشکده بازرگانی استرن دانشگاه نیویورک، میگوید: «در حال حاضر برای فدرال رزرو زمان بحران فرا رسیده است.
اعتبار ۴۰ سال گذشته در معرض خطر است، بنابراین آنها قصد دارند تورم را بدون توجه به هر اتفاقی، از جمله آسیب های جانبی به اقتصادهای نوظهور جهان، کاهش دهند،
بسیاری از اقتصادهای نوظهور به دلار وام می گیرند و نرخ های بالاتر فدرال رزرو از جنبه های مختلف به آنها ضربه می زند.
از جمله هزینه های استقراض را بالا می برد و مشکلات پایداری بدهی را افزایش می دهد. همچنین نقدینگی را به سمت بازارهای ایالات متحده هدایت می کند و ریسک بازارهای نوظهور را افزایش داده و وام گرفتن را دشوارتر می کند.
در نهایت، دلار در برابر اکثر ارزها به استحکام خود ادامه می دهد و تورم وارداتی را در بازارهای نوظهور افزایش می دهد.
یر-اولیویه گورینشاس، اقتصاددان ارشد صندوق بینالمللی پول، می گوید: «ما تعدادی از اقتصادهای نوظهور و کشورهای کم درآمد داریم که شاهدتشدید موقعیتی هستند که ما آن را سطح پریشانی یا نزدیک به پریشانی مینامیم.»
او می گوید: «حدود ۶۰ درصد کشورهای کم درآمد هستند، حدود ۲۰ اقتصادهای نوظهور هستند که وضعیت مشابهی دارند. آنها هنوز به بازار دسترسی دارند، اما مطمئنا شرایط وام گرفتن بسیار بدتر شده است.»
یک ناظر توسط S&P Global اکنون ریسک تامین مالی وام دهندگان در آفریقای جنوبی، آرژانتین و ترکیه را بالا یا بسیار بالا می داند. همچنین ریسک اعتباری شرکت های مالی را در بسیاری از کشورها از جمله چین، هند و اندونزی بالا یا بسیار بالا می بیند.
اسوار پراساد، استاد اقتصاد در دانشگاه کرنل، میگوید: «چند اقتصاد نوشکوفا مانند سریلانکا، ترکیه و غیره وجود دارند که اگر فدرالرزرو نرخها و نرخهای بهره را بالا ببرد، تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.»
پراساد می افزاید: “یک افق دو تا سه ساله دشوار شدن وضعیت وجود دارد. … اگر مشخص شود فدرال رزرو برای مدت طولانی نرخ بهره را بالا نگه می دارد، فشارها می تواند بلافاصله به خانه ها برسد.”